به گزارش مشرق، پایگاه آمریکایی «آکسیوس»، به تشریح دلایل، پشت پرده و مسیر آتش بس و رویکرد رییس جمهور آمریکا برای اعمال فشار بر رژیم صهیونیستی جهت پایان دادن به تجاوز علیه نوار غزه پرداخته است.
«آکسیوس» در گزارش خود با استناد به اظهارات سه منبع آمریکایی و صهیونیستی به ۸ تماس شخص «جو بایدن»، رییس جمهور آمریکا، در ۱۱ روز تجاوز رژیم صهیونیستی به نوار غزه اشاره کرده و نوشت، ۶ مورد از این تماس‌ها با «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، یک مورد با «عبدالفتاح السیسی»، رییس جمهور مصر و یک مورد با «محمود عباس»، رییس تشکیلات خودگردان فلسطین، بوده است.
بیشتر بخوانید:
بایدن: تا اعتراف منطقه به موجودیت اسراییل صلحی در کار نیست
به گفته منابع آگاه، مقام‌ها و کارشناس‌های مختلف به کاخ سفید در مورد تبعات به تعویق افتادن انتخابات پارلمانی فلسطین و اخراج خانواده‌های فلسطینی از محله «شیخ جراح» در «قدس شرقی» هشدار داده و اعلام کردند این امر می‌تواند بحرانی جدید را رقم بزند.
این هشدارها در ابتدا توسط کاخ سفید جدی تلقی نشد، اما با بالا گرفتن تنش‌ها، تحرکات دیپلماتیک «جیک سالیوان»، مشاور امنیت ملی و «وندی شرمن»، معاون وزیر خارجه آمریکا، آغاز شد.
بیشتر بخوانید:
بایدن: تغییری در پایبندی آمریکا به اسرائیل ایجاد نشده است
سه خواسته دولت آمریکا در آن زمان، توقف اخراج فلسطینیان از «شیخ جراح»، کاهش تنش‌ها در «کوه معبد» و لغو رژه سالانه روز «بیت المقدس» بودند.
در واقع دولت آمریکا دلایل مهمی برای تعیین استراتژی خود داشت که در زیر به آن‌ها پرداخته شده است:
- تجربه بد مشاوران بایدن از جنگ ۲۰۱۴ رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه
- تبعیت از استراتژی دوگانه حمایت از رژیم صهیونیستی در ملاء عام و فشار بر نتانیاهو در تماس‌های شخصی
- جلوگیری از محکومیت رژیم صهیونیستی در شورای امنیت سازمان ملل
- تبعات اقدام رژیم صهیونیستی در هدف قرار دادن دفاتر رسانه‌ای در نوار غزه
- اطمینان از ناتوانی رژیم صهیونیستی در پیروزی
- آگاهی از بازی سیاسی نتانیاهو برای ادامه جنگ
به همین خاطر بود که بایدن به نتانیاهو گفت که رژیم صهیونیستی قادر به کنترل شرایط و حوادث نیست و پیشنهاد مصر برای آتش بس پیشنهاد خوبی است.
وی گفت «وقت آن رسیده که کار را تمام کنیم.»؛ در مقابل نتانیاهو هم از بایدن ۲۴ ساعت وقت خواست.
منتقدان استراتژی بایدن از جمله بسیاری از دموکرات‌ها بر این باورند که وی باید فشار بیشتری بر رژیم صهیونیستی برای آغاز جنگی که دستکم ۲۴۸ فلسطینی در آن به شهادت رسیدند، وارد می‌کرد.
