کتاب نقد تحریف مدرن امام خمینی؛ جنگ ایران و عراق پاسخ به شبهات در مورد نقش امام خمینی در رابطه با شروع جنگ ایران و عراق است و بر اساس اسناد و مدارک و اظهارات شخصیت‌های عراقی و همینطور ایرانی پاسخی مستدل به شبهاتی در این باره می‌دهد.
سید عطالله مهاجرانی وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی در این کتاب با توجه به اسناد به کلی سری دولت عراق، اظهارات ژنرال ها و مقامات سیاسی و حزبی دولت عراق و چهره های مطرح ایرانی از زوایای مختلف ریشه ها و دلایل و علل آغاز جنگ هشت ساله را بررسی می‌کند و به این دو پرسش پاسخ داده است: چرا عراق جنگ علیه ایران را آغاز کرد؟ چرا تحریف درباره جنگ انجام شده است؟
نویسنده در مقدمه این کتاب آورده است: تحریف را گاه جزو مغالطات منطقی به شمار آورده اند. گاه تحریف در تغییر واژه اتفاق می افتد و گاه در معنا. نوع سومی از تحریف وجود دارد که هم واژه تغییر داده می شود و هم معنا. در واقع عبارت با چنین تغییر و تبدیل های سه گانه به امری دیگر تبدیل می شود. و گر تو ببینی نشناسی اش باز.
قران مجید با سه رویکرد و نیز واژگان و صورت بندی متفاوت، مقوله تحریف را تبیین کرده است: ۱- یسمعون کلام الله یُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ یَعْلَمُونَ ﴿البقره: ٧۵﴾
کلام خداوند را می شنیدند، سپس آن را بعد از فهمیدنش، آگاهانه تحریف می کردند!
۲- یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ ﴿النساء: ۴۶﴾ سخنان را جا به جا می کنند.
۳- یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ ( المائده، ۴۱) سخنان را از جای خود دگرگون می کنند.
مترجمان و بسیاری از مفسران به تفاوت دو صورتبندی: «عن مواضعه» و «من بعد مواضعه» توجه لازم را نداشته اند. در «عن مواضعه»، تحریف سخن بدون فاصله انجام می شده و «من بعد مواضعه» پس از گذار زمان صورت گرفته است. از سیاق آیات به روشنی می توان تفاوت دو موقعیت اجتماعی و سیاسی و نیز دو موقعیت زمانی را شناسایی کرد.
چنان که تحریف سخن و شخصیت امام خمینی در دوران پیروزی انقلاب، بهمن ماه ۱۳۵۷ تا خرداد ماه ۱۳۶۸ صورت گرفت. پس از رحلت ایشان و گذار سالها در سه دهه سپری شده تا به امروز همچنان دستگاه تحریف ساز پر تکاپوست و در کار دگرگونه سازی و واژگونه نمایی شخصیت و منش و روش امام خمینی است.
به عنوان نمونه، عباس میلانی در کتاب ایرانیان برجسته و متشخص، درباره واکنش امام خمینی به یک پرسش زمانی که در روز ۱۲ بهمن ماه سال ۱۳۵۷ با هواپیمای ایرفرانس به تهران می آمدند و هواپیما وارد مرز هوایی ایران شده بود داستان واره و تفسیری روایت کرده است.
امام خمینی از دید عباس میلانی فردی بی احساس نسبت به کشور و ملت ایران بوده است ایشان تمام این داوری را از واژه «هیچ» استنباط کرده است...
در روایت داستانی تحریف های متنوعی صورت گرفته است. وقتی صادق قطب زاده پرسش خبرنگار را ترجمه می کند. می پرسد: حالا چه احساسی دارید. امام خمینی به نقطه دور دستی نگاه می کند و می گوید: هیچ!...
این گفتگوی کوتاه توسط مرحوم حبیب الله عسکر اولادی روایت متفاوتی دارد، ایشان که جزو همراهان امام و در همان پرواز بوده اند. می گوید: خبرنگار پرسید، شما که امروز قدرتمندترین شخصیت ایران هستید، از بازگشت به ایران چه احساسی دارید؟ امام پاسخ می دهند هیچ!
در این چهل سال گذشته، همین گفتگو و پاسخ هیچ، مضمونی در دست مخالفان جمهوری اسلامی و انقلاب از هر طیف و گروه و دسته ای با هویت های رنگارنگ شده است که: ببینید، اصلا احساس ندارد! ببینید مردم ایران را به هیچ می انگارد! برخی نیز به این هیچ، «هیچ بزرگ» عنوان داده اند.
پاسخ امام خمینی در آن شرایط ویژه و موقعیت استثنایی چه معنا و مفهومی می تواند داشته باشد؟ مخاطب این «هیچ » کیست؟ تفسیر امام از این «هیچ » چه می تواند باشد؟ آیا برای شناخت و تفسیر و تاویل این هیچ می توانیم، شخصیت فکری و فلسفی و عرفانی و اخلاقی و انقلابی و دینی امام را نادیده بگیریم و صرفا بر همین واژه هیچ تاکید کنیم؟ آیا می توانیم به تمام سخنان او در همان روز ۱۲ بهمن در بهشت زهرا چشم ببندیم و از «هیچ» یک گفتمان برای همه تاریخ زندگی امام و انقلاب و جمهوری اسلامی بسازیم!؟چنان که عباس میلانی ساخته است...
مهاجرانی در بخش های اول و دوم این کتاب به روایت های شخصیت های مطلع و یا نظامی برجسته ایرانی و عراقی در مورد آغازگری جنگ ایران و عراق اشاره می کند و بسیاری از آنها را عینا شرح می دهد و در بخش سوم به تبیین انگیزه ها و دلایل حمله عراق به ایران می پردازد.
وی در بخش چهارم کتاب پشتیبانان صدام حسین را به تفصیل شرح می دهد و به نقش کشورهای عربی در جنگ ایران و عراق از جمله عربستان ، مصر، اردن، کویت، امارات و غیره می پردازد.
در پشت جلد کتاب آمده است: صدام حسین باور داشت جنگ با ایران فرصتی طلایی برای عراق است، فرصتی که ممکن است هر سده یک بار اتفاق بیفتد . صدام گمان می کرد که با پیروزی در جنگ با ایران رهبر جهان عرب می شود و عراق هم مرکز خاورمیانه خواهد شد. آمریکا و انگلستان و فرانسه و شوروی و کشورهای عربی نفتی هم در پس پرده و گاه آشکارا با رویای صدام حسین همداستان بودند.
صدام حسین جنگ را با تصور جنگی کوتاه مدت و پیروزی آغاز کرد . رژیم بعثی عراق ضمن اشغال مساحتی بیش از بیست هزار کیلومتر مربع از سرزمین ایران نظام جمهوری اسلامی را آغازگر جنگ معرفی می کرد. همین تحریف آشکار درباره آغاز جنگ توسط افراد و احزاب سیاسی ایرانی نیز مطرح شد و می شود. آنان متناسب با مطامع سیاسی خود ایران و امام خمینی را آغازگر جنگ معرفی کردند...
نقد تحریف مدرن امام خمینی؛ جنگ ایران و عراق در ۳۶۰ صفحه با شمارگان سه هزار نسخه منتشر شده است.
