به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، بنا به سخنان مقام معظم رهبری، برای آن که بخواهیم فرهنگ و تمدن ایرانی را به جهان معرفی کنیم، باید میراث فرهنگی زندهای داشته باشیم و اینجا است که اهمیت «صنایع دستی» هم برای ما کمی ملموس میشود.
از طرفی صنایع دستی پلی است که اقتصاد و فرهنگ را به یکدیگر میرساند و با ارتقای این صنعت علاوه بر هدف تعالی معرفی فرهنگ ایرانزمین به جهانیان، گامی در راستای توسعه اقتصاد ناخوش احوال خود برداشتهایم.
چندین سال است که مشکلات اقتصادی عدیده، تورم و رکود بازار، کمر تولیدکننده داخلی را زیر بار فشار اقتصادی خم کرده و صنایع دستی نیز از این حیث مستثنا نیست.
توسعه صنایع دستی، کلید فراموششده بومیسازی اقتصاد
حدود ۱۱ سالی میشود که رهبر معظم انقلاب تأکید بر اقتصاد مقاومتی دارند و هر بار در بیانات خود به نحوی همگان را به اجرای هرچه بهتر سیاستهای کلی آن دعوت میکنند و شاید «توسعه صنایع دستی» همان کلید فراموششده بومی ساختن اقتصاد باشد.
کرونا هم که این روزها قوز بالا قوزی برای این صنعت اصیل شده و فعالان صنایع دستی اگر سالها پیش به امید فروش محصولاتشان به توریستهای خارجی سعی میکردند در مقابل ناملایمات زندگی کمر خم نکنند اما این روزها اصلا حال خوشی ندارند.
۲۰ روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری با شعارهای رنگارنگی که نامزدها این روزها به زبان میآوردند، جرقه امید کوچکی در دل فعالان این حوزه هم فعال شده تا شاید این بار رئیسجمهوری سر کار آید که برخلاف قبلیها، اهمیت صنایع دستی را درک کند و برای توسعه آن برنامه داشته باشد.
به میدان امام اصفهان رفتیم که همین دو سال پیش از توریستهای خارجی مشتاق خرید محصولات سنتی پر و خالی میشد و از خواستههای تولیدکنندگان و فروشندگان از رئیسجمهور آیندهشان پرسیدیم.
مجتبی صدقینژاد یکی از همان فعالان حوزه صنایع دستی است که هم تولیدکننده است و هم فروشنده؛ او هم کسادی بازار گردشگری را از عوامل رکود در بازار صنایع دستی میداند و میگوید که گردشگری یکی از محورهای توسعه ایران بوده و همیشه هم همه رئیسجمهورها گفتند که میخواهند گردشگری را توسعه بدهند اما هیچ کار خاصی تا الان انجام نشده و این چندسال هم که دیگر خیلی اوضاع بدتر شده است.
رابطه مستقیم گردشگری با بازار صنایع دستی
این تولیدکننده صنایع دستی میگوید که اولین و مهمترین درخواستشان در صنف صنایع دستی توسعه گردشگری است چون اگر گردشگری توسعه پیدا کند، اتفافات مثبت زیادی برای ما و کشور رخ میدهد و این مهمترین خواسته اصناف صنایع دستی است.
صدقینژاد اضافه میکند: نکته دیگر این که در ایام کرونا در مورد مدافعان سلامت خیلی صحبت شد، در مورد کارگران روزمزد و همه اصنافی که در این شرایط لطمه دیدند صحبت شد ولی هیچ کس از اصناف وابسته به گردشگری صحبت نکرد که نابود شدند؛ اصنافی که جزئی از تاریخ این کشور و شهر هستند.
او میگوید که بسیاری از همکارانش در این ایام ضرر دیدند و این منع ترددها و تعطیل بودنها باعث شده مسافر و گردشگری در کار نباشد، آن زمانهایی هم که کرونا کمتر است هم مردم نسبت به قبل کمتر مسافرت و خرید میروند و واقعا صنف وابسته به گردشگری که قرار است پیشران اقتصاد کشور باشند در سال حمایت از تولید ملی در مضیغه هستند.
این هنرمند اصفهانی از خواسته خود از رئیسجمهور آینده اینطور میگوید: در این شرایط انتظاری که داریم این است که دولت اگر نمیتواند حمایت کند حداقل شرایطی فراهم کند تا اداره بیمه و دارایی با این اصناف بیشتر راه بیایند و شرایط ویژهتری برایشان در نظر بگیرند، نمیگوییم دارایی و بیمه نمیدهیم ولی میخواهیم حداقل شرایط ویژهتری درنظر بگیرند و کمکی به این اصناف بکنند.
بدهیهای دولتی، قوز بالا قوز صنایع دستی در شرایط کرونایی
صدقینژاد صحبت خود را اینطور پایان میدهد: همین طور افزایش تورم و افزایش قیمت مواد اولیه کاسبی ما را سخت کرده و مشتریها هم قدرت خرید ندارند، این بدهیهای دولتی هم دیگر کار را برای ما سخت تر کرده است.
سمیرا علیعسگری یک بانوی اصفهانی است که به تازگی میناکاری هم انجام میدهد، او عدم حمایت کافی سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی از تولیدکنندگان در این صنعت را از مشکلات اصلی حوزه مینا میداند و با اشاره به یک سایت فروش اینترنتی معروف میگوید: اگر شما در سایت، ظرف مینا را جستجو کنید فقط آثار چهار هنرمند شاخص در این زمینه مطرح میشود در حالی که من به عنوان یک هنرمند تازه کار در این صنعت با ۳ سال سابقه هنوز امکان فعالیت در این زمینه را ندارم، پس در حقیقت هیچ حد وسطی در مطرح شدن آثار هنرمندان وجود ندارد.
علیعسگری ادامه میدهد: در بازار اصفهان کارهای بیکیفیت بسیار زیاد و در رسانههای پر طرفدار کارهای فقط دو یا سه استاد بسیار مطرح است، پس در حقیقت به نوعی امکان رقابت وجود ندارد و یا اجازه رشد به ما هنرمندان تازه کار داده نمیشود.
مواد اولیه ظروف میناکاری اصفهان وارداتی است
او با ابراز تأسف از وارداتی بودن بیشتر مواد اولیه محصولات موجود در صنعت مینا میگوید: به دلیل نوسانات ارزی قیمت پایه به شدت بالا میرود و هرگز پایین نمیآید.
این بانوی میناکار اصفهانی انتظاراتش از رئیسجمهور را این طور عنوان میکند: رئیسجمهور آینده باید در زمینه بینالمللی، این صنعت دستی با قدمت بالای ۵۰۰ سال را، بیشتر حمایت کنند و البته راهکاری بیاندیشید تا مواد اولیه آن در داخل کشور، اجازه تولید داشته باشد.
سیدمحمدرضا علوی هم دیگر فعال صنایع دستی اصفهانی در زمینه ظروف فیروزه و خاتم است که سریع سر اصل مطلب میرود و میگوید که از رئیسجمهور آینده انتظار دارد که در وعدههای خودش صداقت داشته باشد و عملگرا باشد.
رئیسجمهور آینده فکری به حال صادرات صنایع دستی کند
او البته گریزی هم به حوزه کاری خودش میزند و میگوید که بهتر است رئیسجمهور آینده هم توجه بیشتری به صادرات در بخش صنایع دستی داشته باشد چون که صنایع دستی اصفهان از نظر ارزآوری با صنعت توریسم آمیخته است و در بحث ارزآوری میتواند نقش مهمی را در کشور ایفا کند.
نرگس منصوری دیگر بانوی کارآفرین و هنرمند اصفهانی است که خودش را اینطور معرفی میکند: حدود ده سال است که در رشته قلمزنی فعالیت میکنم و تا به حال حدود چهل هنرجو هم آموزش دادم که از این تعداد در حال حاضر پنج نفر از آنها در کنار خودم مشغول به کار هستند؛ البته اگر کاری برای انجام باشد.
این بانوی هنرمند میگوید: از سال ۹۱ شروع به قلمزنی کردم اما سال ۹۲ که برای بیمه اقدام کردم موفق به بیمه کردن خودم نشدم و حالا که دیگر نزدیک به ۱۰ سالی از شروع کارم میگذرد همچنان بیمه ندارم.
دست مزدی که برای ویزیت چشم پزشکی هم کفاف نمیدهد
او که از بحث بیمه گذر کرده نسبت به افزایش قیمت مواد اولیه هم معترض است و عنوان میکند: قبلا روی نقره کار میکردم اما امروز دیگر آنقدر قیمت نقره بالا رفته که اصلا نقرهفروشها فروشی ندارند تا بخواهند به ما قلمزنان سفارشی بدهند و روی مس و برنج که کار میکنیم هم آنچنان سودی برای ما ندارد و حتی پول چشمپزشکی ما هم نمیشود.
منصوری تأکید میکند که به همین دلایل اصلا نمیتوان روی قلمزنی به عنوان یک شغل حساب باز کرد و من دیگر وقتم را برای آموزش گذاشتهام، باید یک مقدار به صنایع دستی اهمیت بدهند و به ویژه روی صادرات آن فکری کنند.
این بانوی قلمزن اصفهانی درباره درخواستش از رئیسجمهور آینده میگوید: اگر بتوانند بازاری برای محصول ما در خارج از کشور یعنی در کشورهای عربی و اروپایی که بسیار خواهان صنایع دستی ما هم هستند تهیه کنند، هم ما را از بیکاری نجات میدهند و هم به ارزآوری کمک میکنند.
او دوباره خاطرنشان میکند که این هشت سال واقعا وضعیت کارشان افتضاح بوده و میگوید: شاید سه چهار سال اول کمی میتوانستیم کار کنیم اما امروز دیگر کلا میتوان گفت که بیکاریم.
رونق کار با صادرات صنایع دستی
مسعود صدقینژاد دیگر تولیدکننده و فروشنده صنایع دستی استان اصفهان است، او هم اعتقاد دارد که جدای از بحث کرونا، بزرگترین مشکل بر سر راه صنایع دستی از گذشته تا به حال صادرات بوده است و از رئیسجمهور آینده میخواهد که این مسأله را حتماً بررسی کند تا کمی به اشتغال و کارآفرینی در این حوزه کمک شود.
چند روز دیگر مناظرات و تبلیغات نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری به اوج خود میرسد و تک تک مردم از هر صنفی که باشند، مانند این فعالان حوزه صنایع دستی اصفهانی از نامزدی که میخواهند او را برای ریاست جمهوری انتخاب کنند انتظار ارائه برنامه و راهکار دارند.
هنرمندان اصفهانی معضلات حوزه صنایع دستی را برای رئیسجمهور آینده شان بیان کردند، دیگر نوبت نامزدهای انتخابات است که خودی نشان دهند و بگویند که برای حل مشکلات مردم چه برنامهای دارند، مشکلات این راه مشخص است و راهکارها مشخصتر؛ بسمالله این شما و این مسیری که میتواند به خدمت یا خیانت به اعتماد مردم منجر شود، انتخاب با شماست.
انتهای پیام/۶۳۱۱۹/ص۳۰/