به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی، انتخابات ۱۴۰۰ قرار است با همان ۷ نفر که صلاحیتشان تأیید شده در ۲۸ خرداد برگزار شود.
سؤال بسیار مهم اکنون اینست که دولت سیزدهم قرار است چگونه دولتی باشد؟ چند نکته را باید در این زمینه مورد توجه قرار داد تا پاسخ این سؤال روشن شود.
۱- رویکرد موجود نشاندهنده گرایش به یکدست شدن کامل حکومت است.
۲- علاوه بر دولت و مجلس یازدهم، شورای شهر آینده هم در همین چارچوب قرار خواهد داشت.
۳- مشکلات موجود بهویژه بحران اقتصادی کشور، در اندازهای نیستند که یک جناح یا یک مجموعه سیاسی یکدست بتواند از عهده سامان دادن به آنها برآید.
۴- هیچیک از داوطلبان ریاست جمهوری تأییدصلاحیتشده برنامه جامعی که متناسب با مشکلات کشور باشد و بتواند آنها را برطرف نماید ارائه نکردهاند و اصولاً آنها در اندازهای نیستند که قدرت فائق آمدن بر این مشکلات را داشته باشند.
۵- برخلاف آنچه عدهای میگویند مشکل کشور منحصر به بحران اقتصادی نیست. بحرانهای فرهنگی، اجتماعی و حتی سیاسی اگر عمدهتر و خطرناکتر نباشند، کمتر و کمخطرتر از بحران اقتصادی نیستند. علت به چشم نیامدن این بحرانها شاید این باشد که ملموس بودن مشکل اقتصادی در زندگی روزمره مردم، اجازه بروز و ظهور سایر بحرانها را نداده است. نخبگان و صاحبنظران فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بهویژه جامعهشناسان، این واقعیت را کاملاً لمس میکنند و از خطرهای این بحرانها آگاهند.
۶- در خیابان یکطرفه یکدست کردن حاکمیت تاختن، علاوه بر اینکه با روح قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی سازگاری ندارد، بخشهای زیادی از مردم را از مشارکت در حکمرانی و دخالت در سرنوشت خود دور میکند. این خطر، از خطرهای ناشی از بحران اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی بیشتر است.
۷- تکلیف انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ از هماکنون روشن است و کسی در اینکه برنده نهائی این انتخابات کیست ابهامی ندارد. به همین دلیل، بهتر است از هماکنون سایر داوطلبان به جای معارضه با همدیگر درصدد همافزائی برآیند و در تبلیغات انتخاباتی این نکته را مورد تأکید قرار دهند که درصدد کمک به رئیسجمهور منتخب برخواهند آمد و برای اداره کشور با او همراهی خواهند کرد.
۸- مردم، از دعواها، کارشکنیها، مفاسد، نارسائیها، وعدههای عمل نشده و شعارهای رنگارنگ بیپشتوانه خسته شدهاند. تبلیغات انتخاباتی نباید به این خستگی دامن بزند. جستوجو کردن رأی با توسل به تخریبها و سیاهنمائیها و شعارهای نخنما شده، علاوه بر اینکه خیانت به کشور و نظام است، تأثیر منفی برای خود داوطلبان نیز خواهد داشت.
۹- دولت سیزدهم هرچند بنا دارد یکدست باشد، ولی تصمیمسازان به این واقعیت توجه کنند که اداره کردن کشور در این مقطع، کار بسیار دشواری است و دولت ناچار است از نیروهای کاردان و باتجربه استفاده کند. این نیروها را نمیتوان فقط در یک جناح یا طیف فکری پیدا کرد. تفکر بسته و یکسونگری که گرفتار «خودانقلابیپنداری» است و دیگران را از دایره انقلاب و نظام بیرون میداند، کشور را نهتنها از بحرانها نجات نخواهد داد بلکه آن را گرفتار بحرانهای بیشتری خواهد کرد. این یکسونگریها تجربه شدهاند، این تجربه تلخ نباید تکرار شود. ذائقه مردم بیش از این تحمل چشیدن این تلخی را ندارد.
۱۰- شرایط نامطلوب امروز کشور، محصول تضادهای درونی حکمرانی است. اگر کسانی تلاش کنند آن را به گردن یک فرد یا یک جناح بیندازند، باید بدانند که فقط خود را فریب دادهاند. استمرار این تضادها چه در سیاست داخلی و چه در سیاست خارجی، کشور را فلج خواهد کرد و دود آن به چشم همه خواهد رفت. حضرات، این تصور غلط را کنار بگذارند که با یکدست کردن حکومت میتوانند از این تضاد عبور کنند. این تضاد، در درون همین مجموعه یکدست لانه کرده و به یک بیماری مزمن تبدیل شده است و بعد از استقرار حاکمیت یکدست، خود را بیشتر نشان خواهد داد. تا زمانی که ذات خود را از این تضاد خالی نکنید، مشکل کشور حل نخواهد شد.