همشهری آنلاین - رضا جوکار: شنیدن صدای عادل بعد از دو سال دوری از گزارش اتفاق مسرت بخشی است اما در عمق این ماجرا ظلم و غم عجیبی نهفته است. نه برای عادل که برای ما. برای مایی که صدا و گزارش او از داشته هایمان محسوب می شود. برای مایی که قرار است با شنبه ای که اگر «رویایی» شود، نیمی از جمعیتمان فراموش کنند که در این روزگار چه بر ما می گذرد.
ای اف سی یک بار دیگر سراغ مردمی با شادی های کوچک آمد. سراغ مایی که در نظرسنجی های آبکی اش آنقدر تقلب می کنیم تا برای خودمان شادی کاذب تولید کنیم. ما قهرمان جنگ های بدون هزینه هستیم. قهرمان زدن جوان نگون بختی که جایگزین مجری و گزارشگر محبوبمان شده است. زیر هر خبری از عادل و جایگزینش خود را ملزم به قیاس بین دو نفر می دانیم اما با اصل ماجرا کنار آمده ایم.
شنیدن صدای عادل حالا از دریچه تنگ و تاریک اینستاگرام ای اف سی سهم ماست.
یک نهاد بیگانه هزاران کیلومتر دورتر از ما می داند ما چه می خواهیم و اما بیخ گوشمان یک مدیر یک شبه گوشهایش را بسته و با چشمان باز زل می زند توی دوربین و می گوید «می دانستیم شما چه می خواهید و از علاقه شما خبر داشتیم اما حذفش کردیم»
برای آنهایی که عادل را در همه این سال ها به سمت بیگانگان «هل دادند» این قطعا یک قدم بزرگ خواهد بود. جایی که عادل اولین گزارش خود را بدون هیچ ارتباطی با صداوسیمای به اصطلاح ملی انجام خواهد داد.
عصر شنبه احتمالا اینستاگرام ای اف سی شلوغ ترین روز تاریخ خود را پشت سر خواهد گذاشت. گزارش با صدای کسی که این اواخر سکوتش را با تنها با گفتن یک جمله شکست. « دلم برای گزارش تنگ شده است»
اگر دل شما هم برای صدای عادل تنگ شده شنبه روز بدی نیست. این بار اختیار دست شماست. نگذارید صدای تلویزیون به شما برسد.
