با مشارکت وی «آوریل» چند مجله مهم در زمینه‌های متفاوتی همچون خودرو، زنان، تجارت، علوم و فرهنگ تاسیس کرد. از زمان تاسیس هفته نامه «وجا»-به عنوان مهم‌ترین نشریه این کمپانی- از ۱۹۶۸ سیویتا سردبیری آن را بر عهده داشت. این کمپانی نشریات خود را بیشتر از طریق حق‌اشتراک به فروش می‌رساند. سیویتا نیز همچون سایر فعالان حوزه مطبوعات با فشارهای دولت نظامی برزیل (۸۵-۱۹۶۴) مواجه بود. مینو‌کارتا از موسسان و مدیران وجا گفته است که سانسور دولت نظامی که بر مجله تحمیل می‌شد، «سخت چندش آور» بود. نظامیان، کارتا را «دشمن حکومت» خوانده و از سیویتا خواستند تا وی را برکنار کند. در ۱۹۸۲ سیویتا به ریاست «گروه آوریل» رسید که به بزرگ‌ترین انتشاراتی در برزیل بدل شد. با مرگ پدرش در ۱۹۹۰ وی تمامی مسوولیت‌ها را خود بر عهده گرفت و در زمان مرگش یک میلیاردر به شمار می‌رفت.
در مه ۲۰۰۶ سیویتا ۳۰ درصد از سهام «ادیتوریا آوریل» را به غول رسانه‌ای آفریقای جنوبی، «ناسپرز» فروخت. این گروه رسانه‌ای به دلیل روابط تاریخی خود با رژیم آپارتاید مشهور بوده است. سیویتا در تاسیس نهادهای غیرانتفاعی نیز مشارکت داشت و رئیس دو نهاد غیرانتفاعی، «موسسه آموزشی آوریل» و «نهاد ویکتور‌سیویتا» بود. همچنین وی از دیرباز با دانشگاه پنسیلوانیا همکاری می‌کرد. او علاوه بر عضویت در هیات‌مدیره «انستیتو میلنیوم»، عضو هیات امنای مرکز جهانی رشد اقتصادی در پاناما نیز بود. وی در ۲۶ مه ۲۰۱۳ در سائوپائولو درگذشت.
