سیدغلامحسین طباطبایی در گفت‌وگو با «ایرنا» افزود: اکنون ۳۲ شرکت سهامی زراعی تاسیس شده که از این تعداد ۲۵ مورد وارد عملیات بهره‌برداری شده‌اند که البته پنج شرکت، قدیمی هستند. مدیرعامل شرکت سهامی زراعی فعالیت‌های کشاورزی و غیرکشاورزی ایران اظهار کرد: این تعداد شرکت نزدیک ۸۰ هزار هکتار اراضی کشاورزی و تعداد قابل‌توجهی کشاورز خرده مالک را در ۱۲ استان از جمله خراسان‌رضوی، خراسان‌شمالی، خراسان‌جنوبی، اصفهان، گلستان، ایلام، فارس، آذربایجان غربی و خوزستان تحت پوشش قرار داده است. به گفته وی، اکنون ۴۰ درصد شرکت‌های سهامی زراعی در سه استان خراسان‌رضوی، شمالی و جنوبی تمرکز دارند. طباطبایی تصریح کرد: طبق برنامه‌ریزی با وزارت جهادکشاورزی قرار است تا پایان سال آینده (۱۴۰۰) با امکان سنجی و مکان‌یابی برخی مناطق، تعداد شرکت‌های سهامی زراعی به ۵۰ شرکت در سطح ۱۵۰ هزار هکتار برسد که می‌تواند در درآمدزایی کشاورزان موثر باشد. وی گفت: طبق اساسنامه شرکت‌های سهامی زراعی، تولیدکنندگان این شرکت‌ها طی مدت ۱۰ سال از معافیت مالیاتی و عوارض و هرگونه پرداختی در اساسنامه شرکت برخوردارند. مدیرعامل شرکت سهامی زراعی فعالیت‌های کشاورزی و غیرکشاورزی ایران ادامه داد: اما آنچه دولت باید برای توسعه این شرکت‌ها مدنظر قرار دهد کمبود نیروی انسانی برای هدایت و تشکیل شرکت‌هاست، زیرا ما تعداد انگشت شماری نیرو داریم که بتوانند مدل شرکت‌های سهامی زراعی را تحلیل و توضیح دهند. وی اضافه کرد: آنچه کشاورزان را در تشکیل شرکت‌های سهامی زراعی می‌ترساند حق مالکیت و حاکمیت بر زمین است که باید تاکید کنم مالکیت در آب و زمین در شرکت‌های سهامی زراعی محفوظ است و در اختیار کشاورزان قرار دارد تنها حق استفاده از زمین از شکل انفرادی در مجمع عمومی به جمع واگذار می‌شود که چه محصولی و چه موقع بکارند و چه زمان محصول را برداشت و بفروشند. طباطبایی با اشاره به اینکه توسعه شرکت‌های سهامی زراعی برای فرزندان کشاورزان نیز در ایجاد اشتغال‌زایی موثر است، افزود: با تشکیل واحدهای مختلف زنجیره همچون صنایع تبدیلی و فرآوری فرزندان کشاورزان می‌توانند مشغول کار شوند. مدیرعامل شرکت سهامی زراعی فعالیت‌های کشاورزی و غیرکشاورزی ایران اضافه کرد: همانگونه که دنیای پیشرفته کشاورزی مسیرهای دیگری در پیش گرفته و به نتیجه رسیده اگر ما بخواهیم در کشاورزی پیشرفت قابل‌توجهی داشته باشیم باید از رویه‌های گذشته تا حد زیادی فاصله بگیریم و از لحاظ کمیت و کیفیت نیاز غذایی کشور را افزایش دهیم. به گفته وی، به‌دلیل افزایش جمعیت و ارتقای توقعات مردم و همچنین محدودیت منابع پایه چون آب و خاک، باید بتوانیم محصول رقابت پذیر با کشورهای همسایه و حتی دنیا تولید کنیم زیرا اکنون تولیدات ما از لحاظ قیمت و کیفیت قابل رقابت نیست.
