احمد پورخرمند روز دوشنبه ۱۰ خردادماه، در نشست "بررسی و تحلیل انتخابات ۱۴۰۰" که به میزبانی بسیج کارکنان شهدای دانشگاه تبریز برگزار شد، با بیان اینکه امیدواریم دولتی نه در تراز جمهوری اسلامی بلکه در تراز انقلاب اسلامی و با مقتضیات اسلامی تشکیل شود، گفت: دولت سیزدهم، اولین دولت دهه پنجم انقلاب اسلامی و گام دوم انقلاب اسلامی است و میطلبد که رئیس جمهور در دولتی با این ویژگیها به روی کار بیاید.
به گزارش ایسنا، وی افزود: یک شکاف عظیم و دره بزرگ بی اعتمادی بین مردم و حاکمیت به وجود آمده که منجر شده کارآمدی دولت زیر سوال برود.
وی در ادامه با اشاره به بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی، ادامه داد: در مورد ماهیت جریان انقلاب اسلامی که از دهه ۴۰ آغاز شده و در سال ۵۷ نتیجه داده، میتوان به پنج مرحله اشاره کرد که مرحله اول شامل انقلاب اسلامی بوده که ۱۵ سال طول کشید و اتفاق افتاد، مرحله دوم نیز شکلگیری نظام اسلامی بود که اکنون در این دوره واقع شدهایم.
پورخردمند متذکر شد: متاسفانه با گذشت بیش از ۴۰ سال هنوز وارد مرحله سوم یعنی دولت اسلامی، مرحله چهارم یعنی کشور اسلامی و مرحله پنجم یعنی تمدن اسلامی و به تبع آن حرکت به سمت تحقق تمدن نوین اسلامی و ظهور امام زمان (ع) نشدهایم.
وی با بیان اینکه با نگاهی به تاریخ انبیا میتوان گفت که کمتر دورهی دینی وجود دارد که ۴۰ سال تداوم داشته باشد و انقلاب اسلامی در این خصوص استثنایی بر تاریخ است، گفت: امام (ره) انقلاب اسلامی را از حوزه نظری خارج کرد و عملیاتی ساخت و بر این اساس است که ایشان، انقلاب اسلامی را بعثت دوم نامیدند.
وی اظهار کرد: رویداد انقلاب اسلامی، آرزوی تحقق نیافته دو مکتب بزرگ غدیر و عاشورا همان آرزوی تشکیل حکومت است. انقلاب اسلامی، پایانی بر عصر غربت دین بود چرا که پیروزی انقلاب اسلامی به تعبیر میشل فوکو در شورهزار مدرنیته یک فضای جدیدی را ایجاد کرد.
این مدرس دانشگاه افزود: این انقلاب، مولفههایی از گفتمانهای معتدد، شکل قدرت و نظریههای بین المللی را در دنیا جابه جا کرد. انقلاب اسلامی در عصر سیطره حکومتهای طاغوتی ظهور کرد و حکومت ۵۰۰ ساله شاهنشاهی را کنار زد. در دهه ۴۰ و همزمان با نهضت انقلاب اسلامی در منطقه انواع گفتمانها مثل چپ نارسیستی، روشن فکری، پوچ گرایی، ناسیونالیسم و ... آغاز شده بود که همگی در حاکمیت بودند اما تنها گفتمانی که در حاشیه قرار داشت، گفتمان دینی بود.
وی در خصوص دلایل اینکه گفتمان حاشیه دینی در متن قرار بگیرد و سایر گفتمانها، به حاشیه بروند، گفت: پاسخ این سوال در سیر اندیشه سیاسی شیعه در دوره غیبت کبری قرار دارد. زمانی که قدرتی بالاتر از قدرت شرق و غرب وجود نداشت، گفتمان دینی هم تراز با آنها قرار گرفت و این انقلاب اسلامی بود که باعث حضور گفتمان دینی در عرصه دنیا شد.
وی با بیان اینکه انقلاب اسلامی یک رویداد هویت بخش بود، گفت: در سال ۱۹۷۱ میلادی و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، جملهای با مضمون اینکه " خدا در حال بازگشت است" رهبران کشورهای اروپایی را نگران کرد. این جمله کنایه آمیز در واقع به این معنی میرسد که بشر غربی به آرامی به فکر بازگشت به هویت و فطرت خود پس از ۴۰۰ سال از آغاز عصر رنسانس که او را از فطرت خود دور کرده بود، است.
پورخردمند افزود: با وجود اینکه غربیها تشنه معنویت هستند، دولتها و حکومتهای غربی در پی فراموشی خدا در نظر مردم بودند اما در نهایت نتوانستند و به این نتیجه رسیدند که خودشان، خوراک معنویت را برای مردم ایجاد کنند که در این راستا نیز عرفانهای نوظهور برای مبارزه با گفتمانهای اسلامی، مسیحی و یهودی پدید آمدند.
وی با اشاره به وجود ۲۵۰۰ نوع عرفان در دنیا، گفت: هر دو هفته یک بار یک عرفان جدید تولید میشود و حتی اکنون نیز به صورت مجازی عرفان ایجاد میکنند. یکی از دلایل دین گریزی افراد نیز وجود همین عرفانهای نوظهور هست.
وی متذکر شد: در چنین شرایطی بود که امام (ره) ایدهای را مطرح کرد و سپس با سیر دوره مشروطیت به این نکته رسید که حلقه گمشده بشر شامل عقلانیت، عدالت و معنویت میشود که همان پایههای حکومت امام زمان (عج) است. پیش از این زمان نیز، این سه مورد به صورت انتزاعی وجود داشتند اما هنر امام (ره) این بود که گفتند این سه عنصر باید همواره باهم باشند.
این تحلیلگر مسائل سیاسی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه نظام سیاسی جمهوری اسلامی بر مبنای مثلث ارتباطات دینی، رهبریهای امام و مردم شکل گرفته است، گفت: مهمترین جلوه حضور مردم برای مشارکت در اداره کشور نیز انتخابات است. یکی از افتخارات جمهوری اسلامی نیز این است که در طول بیش از ۴۰ سال از گذشت پیروزی انقلاب اسلامی، نزدیک به ۴۰ انتخابات در سطح کشور برگزار کرده است.
وی افزود: معمولا وقتی انقلابی در کشورها به وقوع می پیوندد، به دلیل اینکه این انقلاب با حضور مردم در میدان و صحنهها بوده و بیانگر رضایت مردم است در نتیجه دیگر رفراندومی برگزار نمیشود، در حالی که امام (ره) در زمان پیروزی انقلاب اسلامی، فرمودند که برای بیان نظرات صریح تمامی اقشار جامعه باید رفراندوم و همه پرسی جهت قبول یا رد جمهوری اسلامی برگزار شود که این امر نیز انجام گرفت و آحاد مردم در آن شرکت کردند و ما توانستیم از انقلاب اسلامی به جمهوری اسلامی برسیم.
وی با بیان اینکه مهمترین سرمایه هر نظام، سرمایه اجتماعی است، گفت: مردم باید برای فردایی بهتر و جامعهی خود در صحنه حاضر باشند. انتخابات این دوره با دورههای پیشین متفاوت است زیرا در شرایط کرونایی و مشکلات عدیده اقتصادی برگزار میشود.
پورخردمند با بیان اینکه گفتمانی در سال ۹۲ به روی کار آمد که معتقد بود، باید زبان دنیا را بفهمیم زیرا مشکل ما نفهمیدن زبان دنیا است، افزود: خرمشهر و سایر مناطق ایران در هشت سال دفاع مقدس که تحت تصرف و اشغال چندین کشور خارجی دنیا قرار گرفته بود، با گفتمان مذاکره و فهمیدن زبان دنیا آزاد نشد و گفتمان ما این بود که آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند، در حالی که گفتمان و تفکر مذاکرهای که در جریان است، میگوید که ما بی عرضه هستیم و آمریکا کدخدا است.
وی با تاکید بر اینکه باید تفکر و گفتمان خود را تغییر دهیم وگرنه وضعیت به همین گونه خواهد بود، گفت: مذاکراتی که در ظاهر با ۵+۱ انجام میگیرد در باطن با آمریکا است و اکنون با انجام این مذاکرات در راه تعامل با آمریکا هستیم. البته دین اسلام یک دین تعامل است اما نه با کسانی که به تعبیر رهبری حیله گری میکنند.
وی افزود: کشور ما سیاست زده شده است. با وجود اینکه بهترین شیوه حکمرانی در دنیا دموکراسی است اما بزرگترین ایراد آن نیز عوام فریبی هست. ما باید خود را از دو قطبی دولت نظامی و غیر نظامی، جنگ و صلح، موافقان و مخالفان مذاکره، میدان و دیپلماسی رها کنیم.
وی ادامه داد: در تاریخ به دفعات زیادی مکمل بودن این دو عنصر را دیدیم، حتی در زمان فرستادن کشتی به کشور یمن و سپس اظهار ناراحتی آمریکا و سخنان سردار سلیمانی را مشاهده کردیم. در نتیجه این موارد میتوان گفت که یک جا باید میدان وارد شود و فضا را برای دیپلماسی آماده سازد و یا برعکس.
وی متذکر شد: عربستان در دوره طولانی، ایران را عامل شکست خود در منطقه میدانست و کشور را تهدید میکرد اما اکنون به دنبال همکاری با ایران است. پس دو قطبی دیپلماسی و میدان برای کشور ما کاملا مضر است.
پورخردمند افزود: تحریمهای ایران پیش از توافق برجام کمتر از زمان بعد از برجام بود در حالی که فلسفه برجام کاهش تحریمها بود. ما طعم تلخ جنگ را چشیدیم و اکنون باید غیرت انقلابی داشته باشیم و گفتمان خود را عوض کنیم و به الگوی ایرانی اقتصادی و اسلامی بازگردیم.
انتهای پیام