پنجم جمادی الاول، سالروز ولادت با سعادت حضرت زینب کبری(س) در تقویم رسمی کشور با عنوان روز پرستار و بهورز نامگذاری شده که امسال این روز فرخنده با آخرین روز پاییز و جشن شب یلدا مصادف شده است.
همزمانی روز پرستار با شب یلدا آن هم در ایامی که درگیر همه گیری کرونا هستیم شاید تلنگری باشد تا در برگزاری جشن یلدا تجدیدنظر کرده و جدی تر از روزهای دیگر دستورالعمل های بهداشتی را رعایت کنیم و از تجمعات و دورهمی های خانوادگی که ممکن است بستری برای انتقال کرونا باشد، پرهیز کنیم تا باری مضاعف بر روی شانه های کادر درمان که نزدیک به یک سال است رنج این ویروس منحوس را بر دوش می کشد، نباشیم.
ایام کرونا سختترین دوران خدمتم بود
شراره دارسرایی، سرپرستار بخش کرونای بیمارستان شهید بهشتی بندرانزلی در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: ۲۲ سال است که پرستارم ولی ایام کرونا سختترین دوران خدمتم بود و از دست دادن همکاران عزیزمان دکتر دیوشلی و خانم ادیبی نیز خاطره تلخی بود که در روزهای ابتدایی شیوع کرونا داغ بر دل هایمان نهاد.
دارسرایی در مورد خاطرات یک سال گذشته اش تصریح کرد: خاطرات روزهای کرونایی زیاد است و متاسفانه بیشتر این خاطرات غمبار هستند که یادآوری آنها برای ما زجرآور بوده و از نظر ذهنی و روحی تاثیر بدی برایمان به جا گذاشته است.
وی افزود: روزهای ابتدایی شیوع کرونا وقتی وارد بخش می شدیم تا شیفت را تحویل بگیریم و طبق عادت هر روز به اتاق ها سرکشی و با مریض ها صحبت کنیم، هنوز وارد اتاق کناری نشده بودم که خبر می دادند مریض اتاق قبلی فوت کرده و این اصلا باورکردنی نبود. فردی که تا چند ثانیه قبل ارتباط خوب کلامی با تو دارد و اکنون به این راحتی از دنیا رفته، از نظر روحی واقعا تاثیر بدی داشت و از تلخ ترین اتفاقاتی بود که در روزهای اول کرونا بارها شاهد آن بودیم.
دارسرایی با بیان اینکه فشار عصبی آن روزها زیاد بود، تصریح کرد: یادم می آید هر بار که به بالین مریضی می رفتم دستم بر روی قفسه سینه ام بود و دعا می کردم که خدایا برای این مریض اتفاق بدی رخ ندهد و شاهد بهبود و سلامتی اش باشیم.
سرپرستار بخش کرونای بیمارستان شهید بهشتی بندرانزلی با اشاره به سختی های فراوان آن روزها، تاکید کرد: آمار مرگ و میر در آن روزها زیاد بود، اوایل بیماری بود و کرونا هنوز ناشناخته بود و به تبع این مسئله داروهای مناسب درمان نیز وجود نداشت. علاوه بر این، تجهیزات در حد مورد نیاز نبودند و آمادگی لازم برای حفاظت فردی را نداشتیم؛ در واقع به لحاظ جسمی و روحی با یک بحران فوقالعاده سخت رو به رو بودیم.
همدلی و همراهی مردم به ما روحیه می داد
دارسرایی با بیان اینکه اتفاقات خوبی هم در آن روزها شاهد بودیم، گفت: کمک های مردمی یکی از اتفاقاتی بود که به کادر درمان دلگرمی می داد. اینکه عده ای از شهروندان به صورت خودجوش در کنار ما بودند واقعا حال ما را خوب می کرد لذا مرور خاطرات گذشته خیلی سخت است، ولی این همدلی ها بود که ما را زنده نگه داشت.
این پرستار با تاکید بر اینکه همه بیماران عزیزان ما هستند و هر کسی که در بیمارستان بستری می شود عزیز یک خانواده است، افزود: این حس همزادپنداری است که وقتی می بینیم عزیزی بستری است و خیلی راحت از دست میرود برای ما خیلی ناگوار بود ولی وقتی افراد به صورت خودجوش میآمدند و اعلام همکاری برای برخی کارها از جمله کاور کردن بیماران داشتند برایمان بسیار دلگرم کننده بود.
دارسرایی با بیان اینکه با کمک خدا توانستیم آن روزها دوام بیاوریم، گفت: دوری از خانواده یکی از دغدغه های آن روزهایمان بود و علاوه بر انجام وظایف کاری، بار سنگینی بر روی دوش کادر درمان بود و سعی می کردیم یکدیگر را دلداری داده و آن روزهای سخت را سپری کنیم.
وی با بیان اینکه اسفندماه پارسال کرونا گرفته بودم و چند روزی در خانه بستری شدم، تصریح کرد: چون سختی کار آن روزها را می دانستم همه فکرم پیش همکارانم بود و دلم طاقت نیاورد بیشتر در خانه بمانم؛ حتی دغدغه مریض ها را داشتم لذا بعد از بهبودی به بیمارستان برگشتم.
دارسرایی با اشاره به اینکه از اسفند تا اردیبهشت بچههایم را ندیدم و به عنوان یک مادر تابآوری این دوری برایم خیلی سخت بود، گفت: خردادماه اولین بار که فرزندان را بغل کردم...(اشک اجازه ادامه دادن نمی دهد)
این مادر بعد از پاک کردن اشک هایش ادامه داد: خردادماه که بعد از روزها دوری فرزندانم را دیدم، دوقلوهای شش ساله ام برایم یک نقاشی کشیده بودند و با خوشحالی می گفتند «مامان خوب شدی؟». فرزندانم فکر می کردند که تداوم این دوری به خاطر بیماری من بوده است.
پرستاری حرفه سختی است؛ باید عاشق باشی تا بتوانی ادامه دهی
سرپرستار بخش کرونای بیمارستان شهید بهشتی بندرانزلی تاکید کرد: پرستاری حرفه بسیار سختی است و باید عاشق این کار باشی تا بتوانی خدمتت را ادامه دهی.
دارسرایی ضمن خواهش از همه شهروندان برای اجتناب از دورهمی ها، یادآور شد: همه شهروندان از عزیزان ما هستند و همه جزو یک خانواده ایم و بهتر از من می دانید که باید رعایت کنیم؛ مخصوصا شب یلدای امسال حواسمان باشد تا این شب بهانه شب های بیماری خود و عزیزانمان نشود.
بی توجهی به دستورالعمل های بهداشتی بی انصافی در حق کادر درمان است
وی اضافه کرد: وقتی از بیمارستان با همه این خستگی ها بیرون میآیم و می بینم که عده ای از شهروندان دستورالعمل های بهداشتی را رعایت نمی کنند، خستگی بر همه تن و جانم می ماند.
دارسرایی ادامه داد: بسیار پیش آمده که جلو میروم و با آنها صحبت می کنم و تذکر می دهم ولی بعضی ها هنوز هم بعد از گذشت یک سال باورپذیری کرونا برایشان سخت است؛ شاید چون پایشان به بیمارستان نرسیده و یکی از عزیزانشان را از دست نداده اند، این قضیه برایشان ملموس نیست و خیلی راحت از کنار مسئله می گذرند و این خارج از انصاف است که با بی توجهی، زحمت کادر درمان را مضاعف کنیم.
سرپرستار بخش کرونای بیمارستان شهید بهشتی بندرانزلی در پایان خاطرنشان کرد: شهروندان نمی دانند که تحمل لباس های مخصوصی که پرستاران باید بپوشند چقدر سخت است و تا چه اندازه تنفس با ماسک N۹۵ نفس گیر می شود، اما مجبوریم استفاده کنیم لذا خواهش می کنم شهروندانی که بیرون از بیمارستان هستند، از این دیدگاه به قضیه نگاه کنند و با رعایت دستورالعمل های بهداشتی، قدری سختی کار ما را در این روزها کمتر کنند.
انتهای پیام