انتخابات، محل بیان شعار ها و برنامه های هر جریان و فرد سیاسی برای اداره کشور و تبیین نگاه آن جریان و فرد به وضع موجود و وضع آینده و ترسیم مطلوبیت ها و راهکارهاست. اگر در انتخابات شعارهایی از جنس مثبت و امیدوارکننده مطرح شود، بدون تردید برای مشارکت در انتخابات منجر به ایجاد انگیزه در مردم خواهد شد و در آینده نیز حجم مشکلات کشور کاهش پیدا خواهد کرد. همچنین بیان شعارهای سلبی به این معناست که فرد، تنها به آن چیزی که علاقهمند نیست و یا مورد نقد قرار می دهد، اکتفا کرده و از بیان راهکار و برنامه خود عاجز و ناتوان است. این امر، حکایت برخی جریانات سیاسی در کشور ماست که به جای ارایه برنامه و توانمندی های خود برای حل مشکلات کشور، تنها در جواب هر پرسش و راهکاری شروع به تخریب دولت می کنند.
«علی ربیعی» دستیار ارتباطات اجتماعی رییس جمهوری و سخنگوی دولت، که خود سابقه کار اجرایی در سطح وزارت دارد، هشتم خرداد در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت: کانون مواضع برخی افرادی که در زمینه انتخابات به اظهار نظر میپردازند و حتی برخی کاندیداها، بر بنیان بدانگاری و انکار گذشته بخصوص نفی دولت وقت قرار گرفته و هیچ برنامه ایجابی در میان حرفهایشان مشاهده نمیشود. از قضا تکرار نقدهای مخالفان دولت در هشت سال گذشته از تریبون های مختلف و حتی رسانه های خارجی است.
ربیعی در همین زمینه نوشت: با توجه به این که انتخابات ریاستجمهوری در ایران برآمده از سابقه و تجارب و دیدگاههای احزاب نبوده و جامعه قادر به ارزیابی اهداف کاندیداها و سرنوشت آیندهشان نیست، اظهارات انتخاباتی میباید این نقیصه سامان سیاسی نارس را جبران کرده و مهمترین برنامهها و چگونگی دستیافتن به آن را برای جامعه تبیین کنند.
وی در ادامه بیان داشت: اگر کسی به برنامههای سختگیرانه برای اصلاحات ساختاری بیماریهای دیرین و مزمن اقتصاد ایران اشاره نکند و نیز برای خروج از مشکلات ناشی از تحریم برنامهای ارایه ندهد، حرفی برای گفتن ندارد. سخنگویان جناحها و کارشناسان مختلفی که این روزها برای دفاع از اینان پیدا شدهاند و از همه مهمتر خود نامزدهای محترم باید بگویند که با تحریم و آثار آن و با اقتصاد نفتزده شصت ساله که این روزها به کمترین میزان فروش، آن هم با هزار راه پرپیچ و خم رسیده است، چه خواهند کرد؟
در همین راستا، گفت وگویی با «قاسم میرزایی نیکو» نماینده مجلس دهم و فعال سیاسی اصلاح طلب داشته و در مورد دلیل طرح شعارهای سطحی و پرهیز از بیان برنامههای ایجابی و تخریب دولت پرسیده ایم.
افکار عمومی و رسانه ها اجازه طرح شعار های سطحی را ندهند
میرزایی نکو در پاسخ به این سوال که چرا اکثر کاندیدا ها در مواضع خود دچار شعار های سلبی شدند، گفت: پاسخ این سوال به نظر من ساده است. ببینید امروزه حل مشکلات کشور توان کارشناسی و اجرایی قوی می طلبد و از عهده هر فردی که احساس کرده دوست دارد رییس جمهور شود بر نمی آید. نکته بعدی اینکه اکثر افرادی که در انتخابات ثبت نام کرده اند و در رقابت ها حضور دارند برای اداره کشور کار کارشناسی نکرده و برنامه خاصی ندارد. بنابراین برای اینکه در رقابت ها سخنی گفته باشند در عرض یکی دو ماه و برخی اوقات در عرض چند ماهه مطالبی را خود یا مشاورانشان می نویسند و این افراد هم همین حرف ها را تکرار می کنند. برای همین سخنان و شعار ها سطحی و بدون عمق کارشناسی است.
وی ادامه داد: ایران در حال حاضر با چالش های اساسی مواجه است. مردم و رسانه ها مطالبات را به سمت این چالش ها هدایت کرده و از داوطلبان برنامه عملیاتی در این زمینه طلب کنند. به عنوان مثال از فردی که مطرح می کند «من سه روز مشکلات بورس را حل می کنم، یا فلان مقدار یارانه می دهم یا ۵۰۰ میلیون به جوانان می دهم» بپرسند که با توجه به کسری بودجه این منابع را از چه محلی تامین خواهند کرد.
نامزدها به صراحت بگویند چه برنامه ای برای مشکلات دارند
این فعال سیاسی با اشاره به تخریب دولت از سوی برخی دواطلبان انتخابات ریاست جمهوری، گفت: مردم از این سخنان و شعارها عبور کرده اند. در حال حاضر با تخریب و هجمه به دولت مشکلی از مشکلات مردم حل نمی شود و رایی هم به سبد فردی اضافه نمی شود.مردم به دنبال فردی هستند که به صراحت بگوید برای مشکلات کشور چه برنامه ای دارد. به عنوان مثال برنامه او برای حل مشکل کسری بودجه دولت چیست. اگر می خواهد مالیات ها را افزایش دهد با توجه به تعطیلی و یا نیمه تعطیل بودن صنایع از چه کسی می خواهد مالیات بگیرد و اگر می خواهد برای کسری بودجه فروش نفت را افزایش دهد با توجه به تحریم ها جه برنامه ای دارد.
میرزایی نگو در پایان گفت: داوطلبان انتخابات ریاست جمهور شعارهای سلبی را کنار گذاشته و به مردم این اطمینان را بدهند که توان حل مشکلات را دارند و اصولا به مشکلات کشور احاطه پیدا کرده اند. رهبری هم در سخنان اخیر خود به این مساله و لزوم برنامه داشتن اشاره کردند.تخریب دولت نه نشان از شجاعت فردی است و نه برای فردی آورده دارد.