به گزارش "ورزش سه"، چند ساعت تا آغاز دیدارهای چهارگانه تیم ملی ایران در مقدماتی جام جهانی باقی مانده. همان مسابقاتی که قرار بود سال گذشته برگزار شود اما به خاطر کرونا به تعویق افتاد و حالا به صورت متمرکز در خاک بحرین برگزار خواهد شد.
فوتبال‌دوستان ایرانی منتظر بازی با هنگ کنگ، عراق و بحرین بودند که در ورزشگاه آزادی و با امکان حضور بانوان از تیم ملی حمایت کنند اما حالا تنها می‌توانند از راه دور انرژی خود را به سوی شاگردان اسکوچیچ بفرستند.
در روزهای اخیر و با نزدیک شدن به زمان آغاز اولین مسابقه، همدلی خاصی بین هواداران فوتبال در ایران به وجود آمده و اگر اهل شبکه های اجتماعی باشید، این حس همراهی را احتمالا در توییت‌ها یا اتاق‌های کلاب‌هاوسی دیده و شنیده‌اید.
اینجا اعضای تحریریه و خبرنگاران "ورزش سه" دیدگاه‌های خود درباره تیم ملی را نوشته‌اند و شما نیز می‌توانید نظرات خود را برایمان بنویسید:
* پژمان راهبر:
چهار بازی و هیجانی به اندازه نبرد با حذف و جذابیت باقی ماندن. فوتبال ایران به موفقیت در این چهار بازی نیاز دارد،رقابتی برای اثبات مجدد توانایی تیمی که خودش را بهترین در آسیا می‌داند اما در مهلکه یک سرمربی عجیب گرفتار شد . ما چاره ای جز پیروزی نداریم و به غیر این به چیز دیگری نمی‌شود فکر کرد جز اینکه همه چیز می‌توانست بهتر از این باشد که امروز بود . اما شانس با ماست که هنوز هم برد در 4 مسابقه به معنای صعود قطعی ایران است و امکان ندارد با این نتیجه اتفاق دیگری رخ بدهد . پس ،درست مثل دو تیم تاریخساز دیگر در 2006 و 2014 که آخرین ثانیه را بدل به فرصتی برای جشن ملی کردند منتظر خبرهای خوب می‌مانیم.
* علی مغانی:
مگر می شود پیش بینی نتیجه تیم ملی با خوش بینی توأم نباشد؟ مگر می شود کسی از شکست تیم ملی کشورش خوشحال شود؟ از همان روزی که ضربه سر علا عباس، حکم دومین شکست تیم ملی را صادر کرد، جز به 4 برد و 12 امتیاز به هیچ گزینه دیگری فکر نکرده ام. صعود بی دردسر، کمترین لیاقت یکی از بهترین نسل های تاریخ فوتبال ایران است.
فارغ از همه شعارهای کلیشه ای، تیم ملی، تیم همه ماست. بارها با آن شاد شده ایم، گریسته ایم و حالا در بحرین -هرچقدر راه صعود دشوار باشد، مهم نیست- می خواهیم یک بار دیگر با فوتبال، جشن بگیریم.
فکر می کنم دومین بازی، سخت ترین رقابت ما باشد. اگر بحرین را ببریم، زندگی برای ما شیرین می شود.
* آریا فاطمی مقدم:
هر چقدر هم کلیشه ای و تکراری، اما بازیکنان ایرانی عادت به سربلندی در شرایط دشوار دارند. اوضاع چندان امیدوار کننده نیست، چهار بازی فشرده و دشوار که یکی برابر عراقی است که همیشه رقیب بسیار سختی برای ایران بوده است.
امید اول و آخر به درخشش ستاره های طراز اول خط حمله، بعد از سپری کردن یک فصل فوق العاده در سطح اول فوتبال اروپاست. اینقدر ستاره داریم که برتری برابر بحرین و عراق نه آسان (هیچوقت آسان نبوده، حتی در بهترین مقاطع فوتبال ایران)، اما غیرممکن نیست.
* علی شیخ الاسلام:
پیام من برای ملی پوشان این است: مهمترین بازی؛ بازی پیش رو است. در برابر هنگ کنگ باید با همه ی توان بهترین بازی خود را به نمایش بگذاریم. باید این گونه تصور کنیم این آخرین بازی پیش از حضور در جام جهانی است و به صرف نمایش خوب و نتیجه ای بهتر از نمایش جهانی خواهیم شد. این رمز موفقیت تیم های بزرگ است. گذشته تکرار نمی شود و آینده از راه نرسیده است. بنابراین همه نگاه ها و همه توان ها باید صرف بازی امشب شود.
و اما دیدگاهم در مورد تیم ملی؛ آمادگی روحی و روانی تیم ملی ایده آل است و قابل پیش بینی است در هر چهار دیدار خود پیروز شود. تیمی که می خواهد به جام جهانی برود و در برابر تیم های بزرگ جهان حرفی برای گفتن داشته باشد باید شایسته ی عبور از تیم هایی چون عراق و بحرین باشد. هر چند نباید هنگ کنگ و کامبوج را دست کم گرفت و این طور تصور کرد این ها از پیش بازنده هستند. جشن صعود در سرزمین بحرین. این شیرین تر از صعود تیم ملی به دور بعدی مقدماتی جام جهانی در تهران خواهد بود. بنابراین به قول مهدی طارمی برگزاری بازی در بحرین هم خیریتی توش بود. به امید موفقیت تیم ملی.
* محمد چهرقانی:
هرچند آماده‌سازی مناسبی نداشتیم و میزبانی را با بی‌تدبیری فدراسیون از دست دادیم، اما انتظار برای کسب ۴ پیروزی در ۴ مسابقه برای تیم ملی رویاپردازی نیست. وقتی به لیست بازیکنان نگاه می‌کنیم، تک‌تک آنها توانایی خودشان را در رقابت‌های باشگاهی نشان داده‌اند و می‌توانند در مقاطع سخت گره‌گشا باشند. حداقل ۱۵ ستاره در تیم ملی داریم و اگر سیستم و تاکتیک خوبی انتخاب شود، گرفتن ۱۲ امتیاز و صدرنشینی محتمل است.
سنگ‌اندازی ای‌اف‌سی و عوامل بیرونی فوتبال شاید در جریان مسابقات در بحرین اتفاق بیفتد، اما توانایی بازیکنان ایران و ستاره‌های داخلی و اروپایی که داریم، این مشکلات را پوشش می‌دهد؛ گرچه برخی پست‌های تیم ملی مثل دفاع راست و چپ شاید برخلاف سایر پست‌ها با چالش مواجه شوند.
* مهدی اسدی:
شاید موقعیتی که در آن قرار داریم خیلی برایمان تازگی نداشته باشد. فوتبال ایران همیشه به قرار گرفتن در موقعیت های سخت و بعضاً انجام غیر ممکن ها عادت داشته است؛ وضعیتی که اکثرا خودمان رقم زننده آن بوده ایم،درست مثل همین الان و ماجراهای مارک ویلموتس و...
حالا هم که میزبانی را از ما گرفته اند و کارمان سخت تر هم شده اما در وضعیت کنونی غر زدن آخرین کاری است که باید به آن فکر کنیم. ایران برای صعود به مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی به چهار برد در جهنم بحرین احتیاج دارد اما همه ما به این تیم جذاب با ستاره های پر انگیزه اش امیدوار هستیم. پیش بینی من دو پیروزی سخت و نزدیک مقابل بحرین و عراق و دو برد پر گل برابر هنگ کنگ و کامبوج و نهایتا صعود به دور بعدی خواهد بود.
* حسین بزرگی:
ایران همیشه به برد، صعود و لحظه‌های دراماتیک عادت دارد. انگار هر چه کار برایمان گره خورده تر است؛ اراده ها برای صعود بیشتر می‌شود. پیش‌بینی من این هست که ایران در این روز‌ها بزرگترین دلخوشی مردم ایران می‌شود با چهار برد متوالی! نسلی که توانسته نفس اسپانیا و پرتغال را به شماره بیندازد، فقط به کمی خودباوری نیاز دارد. فرصت اشتباه نداریم، فرصت تکرار اشتباهی مثل بازی با ژاپن را هم نداریم.
* جعفر احمدی:
اصولا خصلت ما ایرانی ها اینگونه است که در حالت عادی تمام توانمان را برای کسب موفقیت خرج نمی کنیم اما امان از زمانیکه که در حق ما ظلمی شود. میزبانی این رقابت ها حق ایران بود ولی با ظلمی بزرگ، حقمان را گرفتند و به سوگلی AFC اعطا کردند. می شود به این قضیه با دیدی مثبت نگاه کرد که با رخ دادن این اتفاقات؛ انرژی، انگیزه و توان بچه های تیم ملی برای پیروزی در بازی ها پیش رو، بیشتر از قبل شده است. استقلال تقریبا تیم ملی عراق را در لباس الشرطه شکست داد و قطعا برای طارمی و آزمون، بحرین هم سخت تر از یوونتوس، چلسی، اسپارتاک و لوکوموتیو نیست. اسکوچیچ می تواند با 12 امتیاز ما را به دور بعدی برساند، طوری که با آسودگی خیال، جلوی کولر و روی کاناپه لم داده و اصلا برایمان مهم نباشد که تیم های دوم سایر گروه ها، چند امتیازی هستند. ما در این گروه اول خواهیم شد.
* سعید عبدی:
نتایج کسب شده در دور رفت و شرایط فعلی جدول به گونه ای است که تیم ملی در بازی امشب هیچ هدفی جز برد نخواهد داشت. رسیدن به این هدف با توجه به پتانسیل بالایی که داریم خیلی سخت نیست، همان طور که در بازی رفت و در خانه هنگ کنگ توانستیم برد بی دردسری را هر چند با تعداد گل های کم به دست بیاوریم. بدون شک بازی امشب می تواند تعیین کننده سرنوشت تیم ملی در این گروه باشد و کسب پیروزی و رقم زدن یک شروع خوب، چیزی است که از بازی با هنگ کنگ می خواهیم.
با فاکتور گرفتن از خستگی ناشی از یک فصل پرفشار، ملی پوشان از نظر روحی و فنی یک سر و گردن از حریف بالاتر هستند و بردی قاطع تر از برد بازی رفت، پیش بینی من از نتیجه بازی است؛ چیزی مثل برد 3-0 یا حتی بیشتر. این شروع خوب می تواند پیش زمینه پیروزی های مهم بعدی باشد؛ بی شک بازی با بحرین می تواند در گام دوم خیلی از معادلات صعود را مشخص کند. با یک نگاه صرفا فوتبالی می توانم پیروزی بی دردسری را برای تیم ملی پیش بینی کنم. در ادامه هم می توانیم با یک برد روحیه بخش مقابل کامبوج به استقبال عراق برویم و برای صدرنشینی ای که دور از دسترس نیست بجنگیم.
* سبحان جهان پناه:
تصور شخصی من اینکه حتی بحرین و عراق در قد و قواره تیم ملی پرستاره ایران نیستند؛ آنچه در بازی رفت گذشت و نتیجه مطلوب کسب نشد، ماحصل جنگ روانی درون اردویی بود که حالا هیچ اثری از اون جنگ روانی دیده نمیشه و اسکوچیچ و کادرفنی و بازیکنان تیم ملی، همگی آماده چهار برد متوالی هستند و صعود به مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی 2022 قطر در قاره آسیا.
* کیاوش عزیزی:
پلاتینی درجایی گفته بود تا شب قرعه‌کشی جام جهانی متوجه عمق فاجعه شکست مقابل بلغارستان نشده بودم.( شکست فرانسه مقابل بلغارستان مانع راهیابی این تیم به جام جهانی 1994 آمریکا شد). این همان کابوس میلیون‌ها ایرانی است که به هیچ طریقی نمی‌توانند بپذیرند درجایی که از هر زمان نزدیک‌تر به زیباترین جام دنیا هستند جایی در بین آنها ندارند. از همین رو مأموریت غیرممکن از امروز از ساعت 19:00 با سوت داور اردنی در ورزشگاه شیخ علی بن محمد خلیفه آغاز می‌شود.
آغاز یک ماجراجویی جدید در خاک بحرین، برای سومین حضور متوالی در بین 32 تیم برتر فوتبال دنیا، با ستارگانی که هر بار با تماشای درخشش هرکدام از آنها در این فصل با خودمان گفتیم مبادا این نسل بی‌نظیر فوتبال ایران قربانی یک انتخاب اشتباه شود.
اما فراموش نکنیم این تیم ملی ایران است که در بزنگاه‌هایی حتی سخت‌تر از این توانسته کار را در بیاورد. کافی است نگاهی اجمالی به تاریخ تیم ملی ایران بیندازیم تا متوجه شویم درباره چه تیمی صحبت می‌کنیم. دیگر بیش از این نمی‌توانیم برای تماشای محبوب‌ترین تیم یک ملت 80 میلیونی صبر کنیم، تیمی که بدون شک نتایجش در روند زندگی روزمره بسیاری از ایرانیان در هرکجای دنیا مؤثر است؛ پس به امید برد در اولین فینال 4 گانه.
* امیر صادقی پناه:
اینکه دوست داریم تیم ملی ۴ برد بیاورد و با اقتدار صعود کند، یک بحث است و اینکه چقدر پتانسیل کسب موفقیت نزد ملی پوشان وجود دارد یک بحث دیگر. با این حال طبیعی است جلوی هنگ کنگ و کامبوج مشکلی برای کسب برد وجود نداشته باشد؛ از آنجایی که ما ایرانی‌های احساسی در مواجهه با خارجی‌های از خودراضی و خودخوب پندار نمی‌توانیم زیر بار ظلم برویم، به نظرم پیروزی بر بحرین (که کارشکنی های متعددی علیه فوتبال مان کرده)هم حاصل می‌شود.
عراق اما بردنش دشوار است، شاید ۳ برد متوالی مغرورمان کند و شاید مثل همیشه کارمان گره بخورد. حسم می‌گوید این بازی نهایتا یک امتیاز برایمان عایدی دارد. البته که عراق و بحرین هم به این سادگی همه مسابقات شان را با پیروزی پشت سر نمی‌گذارند و با ۱۰ امتیاز هم جشن صعود به دور بعدی مقدماتی جام جهانی را خواهیم گرفت.
* محمد همتی:
آنچه در این چند روز از کیش و سپس منامه مخابره شده، چیزی جز پیام امیدواری، انگیزه، روحیه بالا، میل به پیروزی و در نهایت سربلندی تیم ملی ایران نیست. بنابراین، وقتی شاگردان اسکوچیچ که قرار است از تمام ناملایمات داخلی عبور کنند و چهار پیروزی برایمان بیاورند، تا این حد امیدوار که نه، مطمئن هستند، ما چگونه می‌توانیم اطمینان به ساق‌پا و ذهن‌هایشان را از دست بدهیم؟
پس با صدای رسا در فاصله چند ساعت تا آغاز این بازی‌های سرنوشت ساز می‌گوییم که به توانایی‌شان باور داریم، به این که از جان برای تیم ملی خواهند جنگید ایمان آورده‌ایم و در ورای تمام پیروزی و شکست‌ها، چه چیزی از این همدلی مهم‌تر؟ نه اینکه غلبه بر بحرین و عراق، اهمیت بیشتری از اتفاقاتی داشته باشد که در ذهنمان مرور می‌کنیم اما حداقل با چنگ زدن به این فوتبال، شاید بتوانیم آن گمشده لازم را به دست بیاوریم: همبستگی.
