به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، سعید جلیلی عصر جمعه در گفت و گویی اظهار کرد: در طول ۸ سال گذشته دولت سایه را تشکیل دادیم و با نخبگان و افراد تحصیل کرده جلسات متعددی داشتیم و تحولات کشور را دنبال کردیم و امروز جمع‌بندی ما این است که اگر می‌خواهیم برنامه‌ای برای کشور داشته باشیم، این برنامه باید حداکثری باشد.
وی با بیان این که برنامه‌های ما باید قابل تحقق بوده و نمایشی نباشد، گفت: بررسی ظرفیت‌ها و فرصت‌های کشور گویای این است که کشور برای جهش بزرگ مستعد است و به همین دلیل شعار خود را جهاد بزرگ برای جهش ایران معرفی کردیم و این فقط یک شعار نیست.
نامزد سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تاکید کرد: کشور در عرصه‌های مختلف صنعت مانند نفت، گاز، کشاورزی، شیلات، معدن، صنعت و گردشگری فرصت‌های بسیار خوبی دارد. هر کدام از این ظرفیت‌ها می‌تواند پیشران قطار کشور باشد و فرصت بسیار خوبی است که باید از آن بهره برد. در کنار آن ظرفیت‌های بسیار خوبی هم در بعد نیروی انسانی داریم که مسئله‌ای بسیار قابل اتکا است.
وی با تاکید بر این که منتخب مردم قبل از دراختیار گرفتن دولت باید آسیب شناسی کرده و مشکلات را بشناسد، گفت: این امر نیازمند مطالعه و بررسی همه مسایل جامعه است که در کوتاهترین زمان بتواند مشکلات موجود را حل و برطرف کند.
جلیلی افزود: لازمه پیشرفت اقتصادی ، ثبات در همه زمینه هاست و رییس جمهور نقش مهمی در برقراری ثبات دارد. بسیاری از اصناف به ما می‌گویند که چرا تصمیمات و بخشنامه‌های مختلفی ارائه می‌شود که با هم هماهنگی ندارند.
نامزد سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اضافه کرد: این ناهماهنگی باعث مشکلاتی در عرصه اقتصادی می‌شود و فعالان اقتصادی نمی‌توانند برنامه‌ریزی مشخصی داشته باشند. روزی صادرات مجاز است و روز دیگر ممنوع می شود. با این شرایط مشکلات بسیاری به وجود می آید که بی ثباتی به همراه دارد.
وی ادامه داد: برای اینکه کشور ثبات داشته باشد نباید معطل مسائل موهوم شد. یکی از اتفاقات هشت سال گذشته این بود که به جای برقراری ثبات، معطل مواردی بودیم که دست ما نبود. مثلاً بحث برجام مطرح بود، توافق آن و شیوه اجرای برجام یا نشست لوزان و ژنو و ... این‌ها مشکل ایجاد می کند و ثبات را از بین می برد.
جلیلی در ادامه درباره خصوصی سازی گفت: طی سال‌های گذشته جلسات متعددی با نخبگان و صاحب‌نظران برگزار کردیم. یکی از اشکالات خصوصی‌سازی به نگاه دولت باز می گردد، مثلا دولت دیونی دارد که به جای آن واگذاری را در دستور کار خود قرار می دهد و ظرفیت ها ملاک قرار نمی گیرد. مثلا شرکت هپکو یا ماشین سازی تبریز را با سایر موارد به یک چشم نگاه کردیم که این منطقی نبود و نباید این روند شکل بگیرد.
ادامه دارد
