سوره واقعه با صدای عبدالباسط عبدالصمد

تابناک شنبه 15 خرداد 1400 - 10:00
سوره واقعه سوره پنجاه و ششم قرآن است و 96 آیه دارد. ابن ندیم سوره واقعه را چهل و چهارمین سوره‌ای است که بر پیامبر اسلام نازل شده‌است. همچنان که نام این سوره نشان می‌دهد، محتوای این سوره پیرامون قیامت و خصوصیات آن است. آغاز قیامت، تصویر انتقال از دنیا به آخرت، گروه‌بندی انسان‌ها در آن روز و پاداش و جزای هر گروه از موضوعات این سوره است. از فضائل این سوره رفع فقر و تنگدستی عنوان شده است. این سوره را با قرائت عبدالباسط محمد عبدالصمد سلیم داود مشهور به عبدالباسط عبدالصمد از قاریان بزرگ قرآن اهل مصر می‌شنوید و همزمان می‌توانید روخوانی کنید.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١﴾ لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَةٌ ﴿٢﴾ خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ ﴿٣﴾ إِذَا رُجَّتِ الأرْضُ رَجًّا ﴿٤﴾ وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿٥﴾ فَکَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا ﴿٦﴾ وَکُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلاثَةً ﴿٧﴾ فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿٨﴾ وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿٩﴾ وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿١٠﴾ أُولَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿١٢﴾ ثُلَّةٌ مِنَ الأوَّلِینَ ﴿١٣﴾ وَقَلِیلٌ مِنَ الآخِرِینَ ﴿١٤﴾ عَلَى سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ ﴿١٥﴾ مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ ﴿١٦﴾ یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾ بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ ﴿١٨﴾ لا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلا یُنْزِفُونَ ﴿١٩﴾ وَفَاکِهَةٍ مِمَّا یَتَخَیَّرُونَ ﴿٢٠﴾ وَلَحْمِ طَیْرٍ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿٢١﴾ وَحُورٌ عِینٌ ﴿٢٢﴾ کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ ﴿٢٣﴾ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿٢٤﴾ لا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلا تَأْثِیمًا ﴿٢٥﴾ إِلا قِیلا سَلامًا سَلامًا ﴿٢٦﴾ وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ ﴿٢٧﴾ فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ ﴿٢٨﴾ وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ ﴿٢٩﴾ وَظِلٍّ مَمْدُودٍ ﴿٣٠﴾ وَمَاءٍ مَسْکُوبٍ ﴿٣١﴾ وَفَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ ﴿٣٢﴾ لا مَقْطُوعَةٍ وَلا مَمْنُوعَةٍ ﴿٣٣﴾ وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ ﴿٣٤﴾ إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً ﴿٣٥﴾ فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًا ﴿٣٦﴾ عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿٣٧﴾ لأصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٣٨﴾ ثُلَّةٌ مِنَ الأوَّلِینَ ﴿٣٩﴾ وَثُلَّةٌ مِنَ الآخِرِینَ ﴿٤٠﴾ وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿٤١﴾ فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ ﴿٤٢﴾ وَظِلٍّ مِنْ یَحْمُومٍ ﴿٤٣﴾ لا بَارِدٍ وَلا کَرِیمٍ ﴿٤٤﴾ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُتْرَفِینَ ﴿٤٥﴾ وَکَانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِیمِ ﴿٤٦﴾ وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٤٧﴾ أَوَآبَاؤُنَا الأوَّلُونَ ﴿٤٨﴾ قُلْ إِنَّ الأوَّلِینَ وَالآخِرِینَ ﴿٤٩﴾ لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِیقَاتِ یَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿٥٠﴾ ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَ ﴿٥١﴾ لآکِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ ﴿٥٢﴾ فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿٥٣﴾ فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ ﴿٥٤﴾ فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ ﴿٥٥﴾ هَذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِ ﴿٥٦﴾ نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلا تُصَدِّقُونَ ﴿٥٧﴾ أَفَرَأَیْتُمْ مَا تُمْنُونَ ﴿٥٨﴾ أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿٥٩﴾ نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ ﴿٦٠﴾ عَلَى أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنْشِئَکُمْ فِی مَا لا تَعْلَمُونَ ﴿٦١﴾ وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الأولَى فَلَوْلا تَذَکَّرُونَ ﴿٦٢﴾ أَفَرَأَیْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ ﴿٦٣﴾ أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ﴿٦٤﴾ لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ ﴿٦٥﴾ إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿٦٦﴾ بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿٦٧﴾ أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاءَ الَّذِی تَشْرَبُونَ ﴿٦٨﴾ أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ ﴿٦٩﴾ لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلا تَشْکُرُونَ ﴿٧٠﴾ أَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ ﴿٧١﴾ أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ ﴿٧٢﴾ نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِینَ ﴿٧٣﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٧٤﴾ فَلا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿٧٥﴾ وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ ﴿٧٦﴾ إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ ﴿٧٧﴾ فِی کِتَابٍ مَکْنُونٍ ﴿٧٨﴾ لا یَمَسُّهُ إِلا الْمُطَهَّرُونَ ﴿٧٩﴾ تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٨٠﴾ أَفَبِهَذَا الْحَدِیثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ ﴿٨١﴾ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ ﴿٨٢﴾ فَلَوْلا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿٨٣﴾ وَأَنْتُمْ حِینَئِذٍ تَنْظُرُونَ ﴿٨٤﴾ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْکُمْ وَلَکِنْ لا تُبْصِرُونَ ﴿٨٥﴾ فَلَوْلا إِنْ کُنْتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ ﴿٨٦﴾ تَرْجِعُونَهَا إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿٨٧﴾ فَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ ﴿٨٨﴾ فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِیمٍ ﴿٨٩﴾ وَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩٠﴾ فَسَلامٌ لَکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩١﴾ وَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَ ﴿٩٢﴾ فَنُزُلٌ مِنْ حَمِیمٍ ﴿٩٣﴾ وَتَصْلِیَةُ جَحِیمٍ ﴿٩٤﴾ إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ ﴿٩٥﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٩٦﴾

به نام خداوند رحمتگر مهربان

آن واقعه چون وقوع يابد«1»

[كه] در وقوع آن دروغى نيست«2»

پست‏كننده [و] بالابرنده است«3»

چون زمين با تكان [سختى] لرزانده شود«4»

و كوهها [جمله] ريزه ريزه شوند«5»

و غبارى پراكنده گردند«6»

و شما سه دسته شويد«7»

ياران دست راست كدامند ياران دست راست«8»

و ياران چپ كدامند ياران چپ«9»

و سبقت‏گيرندگان مقدمند«10»

آنانند همان مقربان [خدا]«11»

در باغستانهاى پر نعمت«12»

گروهى از پيشينيان«13»

و اندكى از متاخران«14»

بر تختهايى جواهرنشان«15»

كه روبروى هم بر آنها تكيه داده‏اند«16»

بر گردشان پسرانى جاودان [به خدمت] مى‏گردند«17»

با جامها و آبريزها و پياله[ها]يى از باده ناب روان«18»

[كه] نه از آن دردسر گيرند و نه بى‏خرد گردند«19»

و ميوه از هر چه اختيار كنند«20»

و از گوشت پرنده هر چه بخواهند«21»

و حوران چشم‏درشت«22»

مثل لؤلؤ نهان ميان صدف«23»

[اينها] پاداشى است براى آنچه مى‏كردند«24»

در آنجا نه بيهوده‏اى مى‏شنوند و نه [سخنى] گناه‏آلود«25»

سخنى جز سلام و درود نيست«26»

و ياران راست‏ياران راست كدامند«27»

در [زير] درختان كنار بى‏خار«28»

و درختهاى موز كه ميوه‏اش خوشه خوشه روى هم چيده است«29»

و سايه‏اى پايدار«30»

و آبى ريزان«31»

و ميوه‏اى فراوان«32»

نه بريده و نه ممنوع«33»

و همخوابگانى بالا بلند«34»

ما آنان را پديد آورده‏ايم پديد آوردنى«35»

و ايشان را دوشيزه گردانيده‏ايم«36»

شوى دوست همسال«37»

براى ياران راست«38»

كه گروهى از پيشينيانند«39»

و گروهى از متاخران«40»

و ياران چپ كدامند ياران چپ«41»

در [ميان] باد گرم و آب داغ«42»

و سايه‏اى از دود تار«43»

نه خنك و نه خوش«44»

اينان بودند كه پيش از اين ناز پروردگان بودند«45»

و بر گناه بزرگ پافشارى مى‏كردند«46»

و مى‏گفتند آيا چون مرديم و خاك واستخوان شديم واقعا [باز] زنده مى‏گرديم«47»

يا پدران گذشته ما [نيز]«48»

بگو در حقيقت اولين و آخرين«49»

قطعا همه در موعد روزى معلوم گرد آورده شوند«50»

آنگاه شما اى گمراهان دروغپرداز«51»

قطعا از درختى كه از زقوم است‏خواهيد خورد«52»

و از آن شكمهايتان را خواهيد آكند«53»

و روى آن از آب جوش مى‏نوشيد«54»

[مانند] نوشيدن اشتران تشنه«55»

اين است پذيرايى آنان در روز جزا«56»

ماييم كه شما را آفريده‏ايم پس چرا تصديق نمى‏كنيد«57»

آيا آنچه را [كه به صورت نطفه] فرو مى‏ريزيد ديده‏ايد«58»

آيا شما آن را خلق مى‏كنيد يا ما آفريننده‏ايم«59»

ماييم كه ميان شما مرگ را مقدر كرده‏ايم و بر ما سبقت نتوانيد جست«60»

[و مى‏توانيم] امثال شما را به جاى شما قرار دهيم و شما را [به صورت] آنچه نمى‏دانيد پديدار گردانيم«61»

و قطعا پديدار شدن نخستين خود را شناختيد پس چرا سر عبرت گرفتن نداريد«62»
آيا آنچه را كشت مى‏كنيد ملاحظه كرده‏ايد«63»

آيا شما آن را [بى‏يارى ما] زراعت مى‏كنيد يا ماييم كه زراعت مى‏كنيم«64»

اگر بخواهيم قطعا خاشاكش مى‏گردانيم پس در افسوس [و تعجب] مى‏افتيد«65»

[و مى‏گوييد] واقعا ما زيان زده‏ايم«66»

بلكه ما محروم شدگانيم«67»

آيا آبى را كه مى‏نوشيد ديده‏ايد«68»

آيا شما آن را از [دل] ابر سپيد فرود آورده‏ايد يا ما فرودآورنده‏ايم«69»

اگر بخواهيم آن را تلخ مى‏گردانيم پس چرا سپاس نمى‏داريد«70»

آيا آن آتشى را كه برمى‏افروزيد ملاحظه كرده‏ايد«71»

آيا شما [چوب] درخت آن را پديدار كرده‏ايد يا ما پديدآورنده‏ايم«72»

ما آن را [مايه] عبرت و [وسيله] استفاده براى بيابانگردان قرار داده‏ايم«73»

پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى«74»

نه [چنين است كه مى‏پنداريد] سوگند به جايگاه‏هاى [ويژه و فواصل معين] ستارگان«75»

اگر بدانيد آن سوگندى سخت بزرگ است«76»

كه اين [پيام] قطعا قرآنى است ارجمند«77»

در كتابى نهفته«78»

كه جز پاك‏شدگان بر آن دست ندارند«79»

وحيى است از جانب پروردگار جهانيان«80»

آيا شما اين سخن را سبك [و سست] مى‏گيريد«81»

و تنها نصيب خود را در تكذيب [آن] قرار مى‏دهيد«82»

پس چرا آنگاه كه [جان شما] به گلو مى‏رسد«83»

و در آن هنگام خود نظاره گريد«84»

و ما به آن [محتضر] از شما نزديكتريم ولى نمى‏بينيد«85»

پس چرا اگر شما بى‏جزا مى‏مانيد [و حساب و كتابى در كار نيست]«86»

اگر راست مى‏گوييد [روح] را برنمى‏گردانيد«87»

و اما اگر [او] از مقربان باشد«88»

[در] آسايش و راحت و بهشت پر نعمت [خواهد بود]«89»

و اما اگر از ياران راست باشد«90»

از ياران راست بر تو سلام باد«91»

و اما اگر از دروغزنان گمراه است«92»

پس با آبى جوشان پذيرايى خواهد شد«93»

و [فرجامش] درافتادن به جهنم است«94»

اين است همان حقيقت راست [و] يقين«95»

پس به نام پروردگار بزرگ خود تسبيح گوى«96»

سوره واقعه سوره پنجاه و ششم قرآن است و 96 آیه دارد. ابن ندیم سوره واقعه را چهل و چهارمین سوره‌ای است که بر پیامبر اسلام نازل شده‌است. همچنان که نام این سوره نشان می‌دهد، محتوای این سوره پیرامون قیامت و خصوصیات آن است. آغاز قیامت، تصویر انتقال از دنیا به آخرت، گروه‌بندی انسان‌ها در آن روز و پاداش و جزای هر گروه از موضوعات این سوره است. از فضائل این سوره رفع فقر و تنگدستی عنوان شده است. این سوره را با قرائت عبدالباسط محمد عبدالصمد سلیم داود مشهور به عبدالباسط عبدالصمد از قاریان بزرگ قرآن اهل مصر می‌شنوید و همزمان می‌توانید روخوانی کنید.

منبع خبر "تابناک" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. (ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.