بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١﴾ لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَةٌ ﴿٢﴾ خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ ﴿٣﴾ إِذَا رُجَّتِ الأرْضُ رَجًّا ﴿٤﴾ وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿٥﴾ فَکَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا ﴿٦﴾ وَکُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلاثَةً ﴿٧﴾ فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿٨﴾ وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿٩﴾ وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿١٠﴾ أُولَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿١٢﴾ ثُلَّةٌ مِنَ الأوَّلِینَ ﴿١٣﴾ وَقَلِیلٌ مِنَ الآخِرِینَ ﴿١٤﴾ عَلَى سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ ﴿١٥﴾ مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ ﴿١٦﴾ یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾ بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ ﴿١٨﴾ لا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلا یُنْزِفُونَ ﴿١٩﴾ وَفَاکِهَةٍ مِمَّا یَتَخَیَّرُونَ ﴿٢٠﴾ وَلَحْمِ طَیْرٍ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿٢١﴾ وَحُورٌ عِینٌ ﴿٢٢﴾ کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ ﴿٢٣﴾ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿٢٤﴾ لا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلا تَأْثِیمًا ﴿٢٥﴾ إِلا قِیلا سَلامًا سَلامًا ﴿٢٦﴾ وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ ﴿٢٧﴾ فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ ﴿٢٨﴾ وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ ﴿٢٩﴾ وَظِلٍّ مَمْدُودٍ ﴿٣٠﴾ وَمَاءٍ مَسْکُوبٍ ﴿٣١﴾ وَفَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ ﴿٣٢﴾ لا مَقْطُوعَةٍ وَلا مَمْنُوعَةٍ ﴿٣٣﴾ وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ ﴿٣٤﴾ إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً ﴿٣٥﴾ فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًا ﴿٣٦﴾ عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿٣٧﴾ لأصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٣٨﴾ ثُلَّةٌ مِنَ الأوَّلِینَ ﴿٣٩﴾ وَثُلَّةٌ مِنَ الآخِرِینَ ﴿٤٠﴾ وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿٤١﴾ فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ ﴿٤٢﴾ وَظِلٍّ مِنْ یَحْمُومٍ ﴿٤٣﴾ لا بَارِدٍ وَلا کَرِیمٍ ﴿٤٤﴾ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُتْرَفِینَ ﴿٤٥﴾ وَکَانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِیمِ ﴿٤٦﴾ وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٤٧﴾ أَوَآبَاؤُنَا الأوَّلُونَ ﴿٤٨﴾ قُلْ إِنَّ الأوَّلِینَ وَالآخِرِینَ ﴿٤٩﴾ لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِیقَاتِ یَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿٥٠﴾ ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَ ﴿٥١﴾ لآکِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ ﴿٥٢﴾ فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿٥٣﴾ فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ ﴿٥٤﴾ فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ ﴿٥٥﴾ هَذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِ ﴿٥٦﴾ نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلا تُصَدِّقُونَ ﴿٥٧﴾ أَفَرَأَیْتُمْ مَا تُمْنُونَ ﴿٥٨﴾ أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿٥٩﴾ نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ ﴿٦٠﴾ عَلَى أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنْشِئَکُمْ فِی مَا لا تَعْلَمُونَ ﴿٦١﴾ وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الأولَى فَلَوْلا تَذَکَّرُونَ ﴿٦٢﴾ أَفَرَأَیْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ ﴿٦٣﴾ أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ﴿٦٤﴾ لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ ﴿٦٥﴾ إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿٦٦﴾ بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿٦٧﴾ أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاءَ الَّذِی تَشْرَبُونَ ﴿٦٨﴾ أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ ﴿٦٩﴾ لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلا تَشْکُرُونَ ﴿٧٠﴾ أَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ ﴿٧١﴾ أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ ﴿٧٢﴾ نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِینَ ﴿٧٣﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٧٤﴾ فَلا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿٧٥﴾ وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ ﴿٧٦﴾ إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ ﴿٧٧﴾ فِی کِتَابٍ مَکْنُونٍ ﴿٧٨﴾ لا یَمَسُّهُ إِلا الْمُطَهَّرُونَ ﴿٧٩﴾ تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٨٠﴾ أَفَبِهَذَا الْحَدِیثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ ﴿٨١﴾ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ ﴿٨٢﴾ فَلَوْلا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿٨٣﴾ وَأَنْتُمْ حِینَئِذٍ تَنْظُرُونَ ﴿٨٤﴾ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْکُمْ وَلَکِنْ لا تُبْصِرُونَ ﴿٨٥﴾ فَلَوْلا إِنْ کُنْتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ ﴿٨٦﴾ تَرْجِعُونَهَا إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿٨٧﴾ فَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ ﴿٨٨﴾ فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِیمٍ ﴿٨٩﴾ وَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩٠﴾ فَسَلامٌ لَکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩١﴾ وَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَ ﴿٩٢﴾ فَنُزُلٌ مِنْ حَمِیمٍ ﴿٩٣﴾ وَتَصْلِیَةُ جَحِیمٍ ﴿٩٤﴾ إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ ﴿٩٥﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٩٦﴾
به نام خداوند رحمتگر مهربان
آن واقعه چون وقوع يابد«1»
[كه] در وقوع آن دروغى نيست«2»
پستكننده [و] بالابرنده است«3»
چون زمين با تكان [سختى] لرزانده شود«4»
و كوهها [جمله] ريزه ريزه شوند«5»
و غبارى پراكنده گردند«6»
و شما سه دسته شويد«7»
ياران دست راست كدامند ياران دست راست«8»
و ياران چپ كدامند ياران چپ«9»
و سبقتگيرندگان مقدمند«10»
آنانند همان مقربان [خدا]«11»
در باغستانهاى پر نعمت«12»
گروهى از پيشينيان«13»
و اندكى از متاخران«14»
بر تختهايى جواهرنشان«15»
كه روبروى هم بر آنها تكيه دادهاند«16»
بر گردشان پسرانى جاودان [به خدمت] مىگردند«17»
با جامها و آبريزها و پياله[ها]يى از باده ناب روان«18»
[كه] نه از آن دردسر گيرند و نه بىخرد گردند«19»
و ميوه از هر چه اختيار كنند«20»
و از گوشت پرنده هر چه بخواهند«21»
و حوران چشمدرشت«22»
مثل لؤلؤ نهان ميان صدف«23»
[اينها] پاداشى است براى آنچه مىكردند«24»
در آنجا نه بيهودهاى مىشنوند و نه [سخنى] گناهآلود«25»
سخنى جز سلام و درود نيست«26»
و ياران راستياران راست كدامند«27»
در [زير] درختان كنار بىخار«28»
و درختهاى موز كه ميوهاش خوشه خوشه روى هم چيده است«29»
و سايهاى پايدار«30»
و آبى ريزان«31»
و ميوهاى فراوان«32»
نه بريده و نه ممنوع«33»
و همخوابگانى بالا بلند«34»
ما آنان را پديد آوردهايم پديد آوردنى«35»
و ايشان را دوشيزه گردانيدهايم«36»
شوى دوست همسال«37»
براى ياران راست«38»
كه گروهى از پيشينيانند«39»
و گروهى از متاخران«40»
و ياران چپ كدامند ياران چپ«41»
در [ميان] باد گرم و آب داغ«42»
و سايهاى از دود تار«43»
نه خنك و نه خوش«44»
اينان بودند كه پيش از اين ناز پروردگان بودند«45»
و بر گناه بزرگ پافشارى مىكردند«46»
و مىگفتند آيا چون مرديم و خاك واستخوان شديم واقعا [باز] زنده مىگرديم«47»
يا پدران گذشته ما [نيز]«48»
بگو در حقيقت اولين و آخرين«49»
قطعا همه در موعد روزى معلوم گرد آورده شوند«50»
آنگاه شما اى گمراهان دروغپرداز«51»
قطعا از درختى كه از زقوم استخواهيد خورد«52»
و از آن شكمهايتان را خواهيد آكند«53»
و روى آن از آب جوش مىنوشيد«54»
[مانند] نوشيدن اشتران تشنه«55»
اين است پذيرايى آنان در روز جزا«56»
ماييم كه شما را آفريدهايم پس چرا تصديق نمىكنيد«57»
آيا آنچه را [كه به صورت نطفه] فرو مىريزيد ديدهايد«58»
آيا شما آن را خلق مىكنيد يا ما آفرينندهايم«59»
ماييم كه ميان شما مرگ را مقدر كردهايم و بر ما سبقت نتوانيد جست«60»
[و مىتوانيم] امثال شما را به جاى شما قرار دهيم و شما را [به صورت] آنچه نمىدانيد پديدار گردانيم«61»
و قطعا پديدار شدن نخستين خود را شناختيد پس چرا سر عبرت گرفتن نداريد«62»
آيا آنچه را كشت مىكنيد ملاحظه كردهايد«63»
آيا شما آن را [بىيارى ما] زراعت مىكنيد يا ماييم كه زراعت مىكنيم«64»
اگر بخواهيم قطعا خاشاكش مىگردانيم پس در افسوس [و تعجب] مىافتيد«65»
[و مىگوييد] واقعا ما زيان زدهايم«66»
بلكه ما محروم شدگانيم«67»
آيا آبى را كه مىنوشيد ديدهايد«68»
آيا شما آن را از [دل] ابر سپيد فرود آوردهايد يا ما فرودآورندهايم«69»
اگر بخواهيم آن را تلخ مىگردانيم پس چرا سپاس نمىداريد«70»
آيا آن آتشى را كه برمىافروزيد ملاحظه كردهايد«71»
آيا شما [چوب] درخت آن را پديدار كردهايد يا ما پديدآورندهايم«72»
ما آن را [مايه] عبرت و [وسيله] استفاده براى بيابانگردان قرار دادهايم«73»
پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى«74»
نه [چنين است كه مىپنداريد] سوگند به جايگاههاى [ويژه و فواصل معين] ستارگان«75»
اگر بدانيد آن سوگندى سخت بزرگ است«76»
كه اين [پيام] قطعا قرآنى است ارجمند«77»
در كتابى نهفته«78»
كه جز پاكشدگان بر آن دست ندارند«79»
وحيى است از جانب پروردگار جهانيان«80»
آيا شما اين سخن را سبك [و سست] مىگيريد«81»
و تنها نصيب خود را در تكذيب [آن] قرار مىدهيد«82»
پس چرا آنگاه كه [جان شما] به گلو مىرسد«83»
و در آن هنگام خود نظاره گريد«84»
و ما به آن [محتضر] از شما نزديكتريم ولى نمىبينيد«85»
پس چرا اگر شما بىجزا مىمانيد [و حساب و كتابى در كار نيست]«86»
اگر راست مىگوييد [روح] را برنمىگردانيد«87»
و اما اگر [او] از مقربان باشد«88»
[در] آسايش و راحت و بهشت پر نعمت [خواهد بود]«89»
و اما اگر از ياران راست باشد«90»
از ياران راست بر تو سلام باد«91»
و اما اگر از دروغزنان گمراه است«92»
پس با آبى جوشان پذيرايى خواهد شد«93»
و [فرجامش] درافتادن به جهنم است«94»
اين است همان حقيقت راست [و] يقين«95»
پس به نام پروردگار بزرگ خود تسبيح گوى«96»
