به گزارش روز شنبه خبرنگار حوزه ایثار و شهادت ایرنا، شهید «محسن سلیمان» فرزند «نقی» سال ۱۳۱۳ در یک خانواده ساده به دنیا آمد. بعد از دوران کودکی، به دلیل نداشتن پدر و شرایط سخت زندگی، در دوران نوجوانی، به جای علم و تحصیل در مدرسه، پا به عرصه کار و امرار معاش خانواده گذاشت، ولی در طی این مرحله زندگی، راهی برای او هموار و در مسیر زندگیش با افرادی مؤمن همراه شد.
وی در مجالس مذهبی شرکت می‌کرد و به تدریج وارد مرحله جدید زندگی خود، یعنی شناخت مسائل روز زمان شد.
محسن بیشتر به واقعیت‌ها پی برد و در کنار این افراد صالح توانست راهی برای مبارزه جدی‌تر پیدا کند. مخفیانه در مجالس و مراسم علما و روحانیون مبارز در تهران و قم شرکت می‌کرد و این شناخت او از این مسائل باعث شد او به سمت فراگیری علم و دانش کشیده شود و با یادگیری علم و دانش توانست مبارزه جدی‌تری را شروع کند، لذا به تحصیل پرداخت.
شهید سلیمان سعی می‌کرد افراد خانواده را به مسائل روز آشنا سازد؛ زیرا هدف او مبارزه با دوران حکومت ستم‌شاهی بود و همیشه تلاش می‌کرد مردم را به سوی مذهب، برابری وعدالت تشویق کند. در کنار کار روزمره خود، در مجالس پنهانی که برگزار می‌شد شرکت می‌کرد.
وی پیرو سخنان حضرت امام(ره) بود و آنچه را که ایشان می‌فرمود، اطاعت می‌کرد و در زمانی که حضرت امام(ره) توسط رژیم پهلوی تبعید شدند، همراه عده‌ای که مخالف رژیم پهلوی بودند با شروع تظاهرات، به طرفداری حضرت امام(ره) در ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ در سبزه میدان تهران، در حالی که در صف مقدم حضور داشت در اثر اصابت گلوله به فیض شهادت نائل آمد.
پیکر این شهید والامقام به علت خفقان آن زمان به خانواده‌اش تحویل داده نشد و فقط با شناسایی لباسش در بیمارستان بازرگانان شهادتش تأیید شد.
انسان هایی که در راه خدا از جان و مال و فرزند خود می گذرند و ایثار می‌کنند پاداش بزرگ خداوند به آن‌ها مقام شامخ شهادت است.
«روحش شاد و راهش پر رهرو باد.»
رضا رضایی مجد
