امر و نهی به کودکان، باید با رعایت ۲ نکته مهم انجام شود.
به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، امر و نهی به کودکان از سوی والدین، یکی از شیوههای تربیتی است، اما آسیبهای بسیار نیز دارد که یکی از آنها ترسو شدن بچهها است.
آزادی، مهیا کردن فضا جهت تجربه کردن است. وقتی کودک هنگام دست زدن به کارهای مختلف، با ممانعت پدر و مادر روبرو میشود، جرأت و جسارت خود را از دست میدهد. البته نمیتوان گفت تنها دلیل ترسو شدن، آزادی ندادن است، اما به راحتی میتوان ادعا کرد بیشتر بچههایی که از آزادی کافی برخوردارند، در سنین نوجوانی، جسور و نترس هستند.
حجتالاسلام عباسی ولدی، منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۵۹
تأثیر امر و نهی بر فرزندان
امر و نهی کردن والدین به فرزندان، نقش مؤثری در تربیت دارد، اما باید توجه داشت که زیادهروی در این موضوع، موجب بروز اختلال در رفتار فرزندان میشود.
زیادهروی در امر و نهی
اگر در امر و نهی، زیادهروی کنیم، ممکن است فرزندان ما دچار خودکمبینی شوند و اعتماد به نفس خود را از دست بدهند. چنین بچههایی، جرأت بروز دادن خلاقیت خود را ندارند و دوست دارند بهجای اینکه روی پای خود بایستند، دنبالهرو و تابع دیگران باشند.
همچنین، با زیادهروی در امر و نهی، ممکن است که کودک به ستوه بیاید و والدین خود را موجوداتی آزار دهنده و بیمنطق ببینند. در چنین شرایطی، ممکن است کودک از اطاعت والدین خود شانه خالی کند و مقابل آنها بایستد.
۲ نکته مهم و ضروری
۱- سلب نکردن آزادی از کودکان
نباید نسبت به همه رفتارهای فرزند خود، حساس باشیم. باید بگذارید بچهها قدری آزاد باشند و آزادانه به بازی و کارهای دیگر خود بپردازند. به هر حال، وقتی کودک بازی میکند، ممکن است اتاق خود را نامرتب کند و حتی ممکن است تا حدی لباس خود را نیز کثیف کند.
در این صورت، اگر بخواهیم بهطور مداوم، بالای سر بچهها بایستیم و آنها را امر و نهی کنیم، هم لذت بازی را از آنها گرفتهایم و هم آنها را آماده قیام ضد خود کردهایم! بهترین راهکار، این است که بگذاریم بازی کنند؛ اما پس از بازی به آنها آموزش دهیم که اتاق خود را مرتب کنند.
۲- استفاده حداقلی از امر و نهی
جهت استفاده نکردن از امر و نهی بیمورد، میتوانیم از روشهای جایگزین استفاده کنیم. بهجای اینکه به فرزند خود بگوییم: «اتاقت را مرتب کن!» بهتر است بگوییم: «عزیزم! بهتر نیست اتاقت را مرتب کنی؟» با این روش، هم به او گوشزد کردهایم که وظایف خود را انجام دهد، هم آمرانه با او صحبت نکردهایم و هم شخصیت او را مورد تکریم قرار دادهایم.
یکی دیگر از روشهای جایگزین، ورود به دنیای بازی کودکان است. هنگام بازی با کودک، میتوانیم وظایف کودک خود نسبت به اسباببازیهای او را گوشزد کنیم و با امر و نهی کردن عروسک، به او یاد دهیم که باید به وظایف خود عمل کند.
به عروسک او بگوییم: «اتاقت را مرتب کردی؟ یک عروسک خوب باید اتاق مرتبی داشته باشد.» وقتی کودک ما چنین صحبتهایی را میشنود، میآموزد که باید به وظایف خود عمل کند و در انجام آنها کوتاهی نکند.
روش دیگر، این است که با فرزندان خود جهت انجام مسئولیتها مسابقه بگذاریم. بهجای اینکه بگوییم: «اتاقت را مرتب کن!» بگوییم: «یک مسابقه! ببینم، کدامیک از ما اتاق خود را زودتر و بهتر مرتب میکنیم؟»
سپس، شما به اتاق خود میروید و فرزند شما نیز به اتاق خود میرود تا در مسابقه برنده شود. با این روش، نهتنها به فرزند خویش آموختهایم به وظایف خود عمل کند؛ بلکه انجام مسئولیت را نیز برای او شیرین کردهایم.
کوتاهی در امر و نهی
کوتاهی در امر و نهی کودک نیز موجب میشود که بچهها از تعادل رفتاری، خارج شوند و بدون اینکه والدین را ناظر بر رفتار خود ببینند، دست به هر کاری بزنند و از انجام برخی کارهای واجب خود، غفلت کنند. همچنین، موجب میشود که کودکان ما بد عادت شوند و گمان کنند والدین حق هیچگونه اظهار نظری درباره رفتار آنها را نخواهند داشت.
در اینصورت، وقتی والدین بخواهند در برابر اشتباهات رفتاری فرزندان خود واکنش نشان داده و تذکر دهند، فرزندان، روبروی آنها میایستند و به گمان اینکه والدین، پا را از گلیم خود فراتر گذاشته و آزادی فرزندان را زیر سؤال بردهاند، با آنها برخورد خواهند کرد!
منبع خبر "
صدا و سیما" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد.
(ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.