حجت الاسلام و المسلمین مرتضی ادیب یزدی سخنران و کارشناس مذهبی، همزمان با فرا رسیدن سالروز ولادت زینب کبری (س)، درباره دلیل علاقه وافر حضرت زینب (س) به امام حسین (ع) به خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،گفت: عشق، ارادت و علاقه الهی، آسمانی و ماورایی حضرت زینب (س) به امام حسین (ع) قطعاً ابتدا به دلیل شایستگی‌ها، جذابیت و عالی‌ترین مراتب عصمت، امامت و تجلی آن در چهره سالار شهیدان بود؛ چون انسان فطرتاً زیبایی را دوست دارد. حضرت زینب (س) همه عشق‌های جهان را در چهره سالار شهیدان مشاهده می‌کرد. لذا علاقه این دو فرد به هم به این راحتی‌ها قابل علت یابی نیست و عشق به سید الشهدا، عشق به همه زیبایی‌ها و خوبی‌های عالم بود. چه عاشقی عمیق‌تر و صاحب تشخیص‌تر از زینب کبری که صاحب روزگار است. حضرت زینب (س) بر قله اهل تشخیص و تمیز نشسته است و وقتی با همه وجود حق را تشخیص داد، دنبال احقاق حق بود و وقتی همه عظمت و آثار الهی را در چهره برادر بزرگوارش ملاحظه کرد، چرا عاشق برادرش نباشد؟! مگر انسان از زندگی چه می‌خواهد؟!
وی ادامه داد: هدف از خلقت انسان، عاشق شدن است. عاشق شدن به معنای اینکه تمام داشته‌های خودمان را در جهت بهتر شدن و رشد در جهت کمال در بیاوریم. اگر انسان عاشق خوبی‌ها و ارزش‌های الهی نباشد، در مسیر کمال قرار نمی‌گیرد؛ لذا حضرت زینب برای قرار گرفتن در مسیر کمال و در مسیر هدف خلقت، وقتی می‌بیند عشق امام حسین (ع) تمام وجودش را گرفته، تمام گمشده‌های خودش را در چهره برادر پیدا می کند.
او ارتباط حضرت زینب (س) با سالار شهیدان را به این سادگی‌ها قابل فهم و قابل بیان ندانست و در این باره گفت: منِ منبری وقتی می‌خواهم این عشق آسمانی و الهی را توصیف کنم، می‌بینم کُمیت کلامم لنگ است. من اصطلاحات را می‌شناسم، ولی اگر بخواهم جهت و میزان ارتباط روحی حضرت زینب با امام حسین (ع) را بسنجم، حرفی برای گفتن ندارم. ارتباط حضرت زینب با امام حسین (ع) ارتباطی در اوج ولایت و بزرگواری بود. البته خواهر و برادر بودن، یک ریشه بودن و یکسان بودن کیفیت تربیتی هم دلیل دیگری برای ارتباط روحی عمیق این دو است؛ لذا حضرت زینب (س) و امام حسین (ع) دو هم سفر هستند که راه را با هم شروع کردند، با هم ادامه دادند و به مقصود خود رسیدند. این دو بزرگوار در تمام لحظات خلقت کنار یکدیگر بوده اند. در هر صورت ارتباط این دو بزرگوار ارتباط عجیبی بوده است و من پس از پنجاه سال سخنرانی نمی‌توانم آن را توصیف کنم.
زینب کبری به زمان و مکان خاصی تعلق ندارد
حجت الاسلام ادیب یزدی درباره دلیل نامگذاری روز ولادت حضرت زینب به روز پرستار گفت: این نامگذاری جالب و زیباست؛ پرستاران ما قبلاً در دوران دفاع مقدس فداکاری خود را نشان داده بودند و این بار نیز در جریان ویروس منحوس کرونا لیاقت خود را مجدداً نشان دادند. در مبارزه با کرونا بسیاری از پرستاران و پزشکان ما جان خود را از دست داده اند؛ لذا ما به جامعه پرستاری احساس دین و شرم می‌کنیم.
وی ادامه داد: این نامگذاری سلیقه بسیار خوبی است؛ زیرا زینب کبری (س) پرستار درد‌های بشریت است. زینب در تمام تاریخ بالای سر هر شهیدی ایستاده و از دل شکسته و روح خسته او پرستاری می‌کند. زینب کبری با حضور بسیار پررنگ و موثر در جریان کربلا و پرستاری از مجروحان و به خصوص حضرت سجاد، نشان داد که پرستار ازلی و ابدی است. زینب کبری به زمان و مکان خاصی تعلق ندارد؛ او به همه زمان‌ها تعلق دارد و نگاه دلسوزانه اش همیشه شامل حال بشریت بوده و خواهد بود. ما الان در اوج گرفتاری‌ها روح بزرگ زینب کبری را در کنار خود حس می‌کنیم و به برکت نام ایشان درد‌ها فراموش می‌شوند.
انتهای پیام/
