به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، لائورا راسکارولی استاد دانشگاه، مولف و تئوریسین سینمای مستند و استاد دانشگاه میلان است، اما در دانشگاهها و موسسات فیلم مختلف و متعدد تدریس کرده و این روزها در دانشگاههای ایتالیا، اسپانیا و کوبا درس می‌دهد. آثار راسکارولی درباره سینمای مستند، سینمای اروپا و جهان و «فیلم رساله» به زبان‌های مختلف ترجمه شده است. مسترکلاس این نظریه‌پرداز در چهاردهمین جشنواره «سینماحقیقت» به صورت آنلاین برگزار شد و مخاطبان بالایی داشت.
راسکارولی در بخشی از این مستر کلاس می‌گوید: امروزه اصطلاح فیلم-رساله به طور گسترده و مکرر در جشنواره‌های سینمایی و محافل هنری، مطبوعات و نشریات دانشگاهی به کار برده می‌شود. ولی با آن که این انفجار واقعی فرم‌ها بی‌شک به خاطر واکنش مثبت و مناسب بودن زمانه است، اطلاق بی‌رویه آن به چنین طیف متنوعی از محصولات سینمایی می‌تواند پرسش برانگیز، و در نهایت به رسالت اولیه‌اش لطمه زند.
وی توضیح می‌دهد: از آن مهم‌تر باید ضمنا ازخود سئوال کرد: نکند این کثرت فیلم-رساله که زمانی مختص تجربه‌های انتقادی و رادیکال سینمایی بود، در نهایت به سمت محصولاتی قراردادی سوق‌اش دهد و همانطور که «ایتو اشتارل» یک دهه پیش هشدار داد، در دام سرمایه‌داری معاصر، یکسان‌سازِ تفاوت‌ها بیفتد؟
راسکارولی ادامه می‌دهد: اصطلاح فیلم-رساله، با آن که جدید نیست، به تازگی در دنیا رایج شده است. این اصطلاح به قبل از 1930 بر می‌گردد ولی قبل از سال 2000 در حیطه نقد یا ادبیات سینمایی به طور جدی مطرح شد. تعدادی از این نوع فیلم‌ها در دهه 1930 توسط منتقدها به عنوان «رساله» توصیف شدند. قبل از همه فیلم مردی با دوربین فیلمبرداری ساخته ژیگا ورتف است. شکی نیست که فیلم-رساله پیشگام فیلم‌های غیرداستانی در دهه 1950 بود. فیلم‌هایی که خلاقیت بسیاری از فیلمسازان تجربی به خصوص در فرانسه را به نمایش می‌گذاشتند.
علاقه‌مندان به سینمای مستند، دانشجویان و پژوهشگران برای تماشای رایگان این کارگاه می‌توانند به سایت مرکز گسترش بخش پژوهش، کارگاههای آموزشی مراجعه کرده یا این ویدیو را در سایت آپارات ببینند.
لینک کارگاه: https://defc.ir/Workshop
انتهای پیام
