به گزارش اقتصادنیوز ، در دیدار سیدابراهیم رئیسی، کاندیدای ریاست جمهوری، با دانشجویان بسیجی دانشگاه تهران، مسئول بسیج دانشجویی این دانشگاه گفت: «آبان ۹۸ مصداقیست از یکی از بزرگترین رویدادهایی که قلب بخشی از مردم را از این نظام سرد کرد، آنجایی که تنها موضع منفعلانهای گرفتید و مخالفت خود را با طرح اعلام کردید و هیچ فردی در این مملکت جا به جا نشد محض رضای خدا حتی فردی استعفا نکرد. مشخصا سوال ما این است که یک بار موضعتان را نسبت به آن مشخص کنید. در این اتفاق دقیقا چه کسانی مردم هستند؟ اقدامات مقتضی در این شرایط باید چگونه باشند؟»
همچنین در انتهای صحبتها این فعال دانشجویی گفت: «هرچه به صحبتهای جنابعالی نگاه میکنیم اساسا هیچ ایدهی کلان سیاسی را دربین آنها مشاهده نمیکنیم؛ شما قرار است آحاد مردم را با خود همراه کنید، چگونه بدون یک طرح سیاسی این اتفاق رقم خواهد خورد؟ »
امیرالمومنین می فرمایند: "وَ اللهِ لَهِیَ اَحَبُّ اِلیَّ مِن اِمرَتِکَم اِلاّ اَن اُقیمَ حَقّاً اَو اَدفَعَ باطِلاً» (خطبه ۳۳)؛
به خدا سوگند همین کفش بیارزش نزد من از حکومت شما محبوبتر است مگر این که حقی را با آن به پا دارم یا باطلی را دفع کنم.
در شرایط و در زمانی که عملکرد نامناسب مسئولین، مردممان را از اصلاح ناامید کرده است و بزرگترین سرمایهی جمهوری اسلامی که همان مردم باشد در حال از دست رفتن است انتخاب شعار اصلی شما به عنوان دولت مردم و تلاشهایتان برای این امر نشان درک درست از موقف فعلی ست و جای تحسین دارد.
ما توقع معجزه نداریم، خوب میدانیم بهتر شدن اوضاع به راحتی حرف زدن افراد در مناظرات نیست. بخش عظیمی از بدنه نظام اسلامی از دست رفته است. خطر از دست رفتن هویت و حیثیت نظام اسلامی و پشت کردن به شعار های اصیل انقلاب اسلامی مطرح است و در چنین شرایطی امیدواریم شعار اصلی تان در سطح شعار باقی نماند و تلاشی باشد برای احیای اعتماد از دست رفتهی مردم.
طرح مسائلی مثل مسئله مردم سالاری و جمهوریت که در ظاهر همگان برسرش اتفاق نظر دارند اما اختلاف نظر در نحوه حکمرانی دولتهای مختلف، نمایان می شود. صدای خرد شدن استخوانهای مردم زیر تحمل فشارهای وارده از این تعاریف غلط به گوش میرسد. و کو گوش شنوا؟
تعاریف نادرستی که به بحثهایی کلی و شعاری بدل شدهاند.
قدم نخست آن است که روشن، واضح و صریح باز تعریف کنیم مفاهیمی را که حیات نظام اسلامی با آن پیوندی ناگسستنی و عمیق دارد.
به عنوان سوال اول و سوال بیجواب مانده از قبل...
آبان ۹۸ مصداقیست از یکی از بزرگترین رویدادهایی که قلب بخشی از مردم را از این نظام سرد کرد، آنجایی که تنها موضع منفعلانهای گرفتید و مخالفت خود را با طرح اعلام کردید و هیچ فردی در این مملکت جا به جا نشد محض رضای خدا حتی فردی استعفا نکرد. مشخصا سوال ما این است که یک بار موضعتان را نسبت به آن مشخص کنید. در این اتفاق دقیقا چه کسانی مردم هستند؟ اقدامات مقتضی در این شرایط باید چگونه باشند؟
برای قدم بعدی میرسیم به لوازم مردمی کردن دولت و بازگشت به جمهور؛
مهمترین راه تاثیر گذاری برای افزایش مشارکت آن است که با صحبتهای خود، با برنامههای خود مردم را به آینده امیدوار و به پای صندوق رای بیاورید؛ دقیقا راهی که خودتان به درستی اتخاذ کردهاید.
اما ابعاد دیگری از جمهوریت در کشور هست که گویی از نظرتان دور مانده و مورد غفلت واقع شده اند:
انتخابات های کوچک تر در لایه میانی قدرت که تأثیر و تأثر جدی در انتخاباتهایی نظیر ریاست جمهوری نیز دارد؛
-اتاق بازرگانی معروف به پارلمان بخش خصوصی! با حداکثر ۲۰هزار واجد رای و ۵۰۰ منتخب!
-سازمان نظام پزشکی با حدود ۴۰۰هزار واجد رای
- سازمان نظام مهندسی با حدود ۵۰۰هزار واجد رای
- کانون وکلا
- اتاق اصناف
- فدراسیون های ورزشی
-و...
مشارکت رای دهندگان در برخی ۱۰ درصدی هم میشود اما اختیارِ نهاد برآمده، چشم گیر است
وقتی بازرگانیِ خارجی با سیاستهای اصل۴۴ از انحصار دولت درآمده و به بخش خصوصی داده میشود اتاق بازرگانی، واقعا پارلمان بخش خصوصی میشود کارت بازرگانی بدون تایید او نمیشود ۲۵۰بازرگان معرفی شده به قوه قضاییه که ۷میلیارد دلار ارز دولتی را پس نداده اند و ۷۰نفرش کارتن خوابند.یا وارد کردن ۷۰۰پورشه با کارت بازرگانی یک پیرزن در ظرفیت حول آن شکل می گیرد
نظام پزشکی، حق اعطای مطب به پزشکان و تعیین تعرفه خدمات پزشکی در بخش خصوصی را واجد میشود. سهمیه کنکور پزشکی بین او و وزارت خانه بسته میشود و می دانی اینها چه تاثیر شگرفی بر سبد خانواده و شغل جوانان ما دارد.
نزدیک به همین ها در بقیه ظرفیت های قدرت و حکمرانی جمهوری دوم هست
ظرفیت دیگری نیز برای اعادهی جمهوریت وجود دارد که اتفاقا جمعیت بیشتری را به خود اختصاص میدهد مانند؛ ۱۱تا۱۳میلیون کارگر! ۱۵میلیون دانش آموز! بیش از ۳میلیون دانشجو!
️وقتی شوراهای این اصناف و نخبگان، جدی و اثر گذار نباشد؛ حضور دائمی این مردم(بیشترین درصدِ مردم) در حکمرانی جدی نخواهد بود. پارلمان همه آنها مثل پارلمان دانش آموزی، نمادین و تمرینی جلوه و عملا خالی از مشارکت میشود. ادامهی این روند و پیشران بودن ساختارهایی مانند نظام پزشکی و... میتواند باعث ایجاد لابیهایی با ساختارهای کلان مانند مجلس برای حذف مالیات قشر خاص و تنزل جمهوری اسلامی به یک حکومت لیبرال شود.
اما هرچه به صحبتهای جنابعالی نگاه میکنیم اساسا هیچ ایدهی کلان سیاسی را دربین آنها مشاهده نمیکنیم؛ شما قرار است آحاد مردم را با خود همراه کنید چگونه بدون یک طرح سیاسی این اتفاق رقم خواهد خورد؟ بیشتر به نظر میرسد که برنامههایی صرفا گرد آوری شدهاند که بزرگترین علامتسوالی که در ذهن مطرح میشود با نبود یک طرح سیاسی اولا؛ اولویت بندی مسائل برای شما چگونه رخ خواهد داد. ثانیا؛ باتوجه به مشاوران متفاوتی که دارید چطور قرار است در مسائلی که تجربهای در آنها نداشتهاید بین نظرات مختلف آنها انتخاب کنید؟
در همین مدت اما سوالهای دیگری هم مطرح هست؛
شما نسبت خود را با تحریمها مشخص نکردهاید! برنامهی شما برای رفع تحریمها چیست؟ برای ۸ سال این بزرگترین خواست مردم ایران بودهاست نمی.توان به راحتی از آن گذشت!
در تمامی برنامه، بیشتر مسائل بیان شدهاند از ساخت مسکن، کنترل نقدینگی تا مبارزه با فساد؛ خب راهکار چیست؟ قرار نیست راهکاری ارائه شود؟
حداقلی ترین خواستی که شاید بتوان با نکات بالا مطرح کرد آن است که تمامی مشاوران اقتصادی خود و همراهان خود را در آینده و حال به صورت شفاف برای مردم معرفی کنید. میتواند پاسخی به تمامی شایعهها و شائبههای پیرامون ستاد جناب عالی باشد.
نگرانی دیگر ما پیرامون اطرافیان شماست. متاسفانه یک سری خبرها از ستاد شما شنیده می شود که تنها امیدمان واقعیت نداشتنشان است. سهم خواهی های سیاسی مشکل امروز ما نیست مدت هاست که گریبان گیرمان شده است.
سازوکارهای انتخاب در دولت احتمالی تان را شفاف کرده و ضمانت دهید که به چه نحوی این مسئله را مدیریت خواهید کرد.
انتظار دیگر این است که رویه مبارزه تان با فساد در قوه قضائیه را برای مردم ملموستر کنید و از نگرانی نمایشی بودن اقدامات در این زمان عهدهداری قوه بکاهید.
از قوه قوه قضاییه گفتیم و روند مثبتی که با ریاست شما آغاز شد، ولی بخش زیادی ازین روند بخاطر شخص شما بود و ما نگرانیم با رفتن شما این روند خوب از بین رود. برنامه تان برای متوقف نشدن این روند تحولی در صورت پیروزی تان در انتخابات چیست؟
در دانشگاه با شما صحبت میکنیم، از مرکز تحولات کشور. جایی که متاسفانه همواره در دولت های مختلف به نحوی مورد کم توجهی واقع شده است.. سوال مشخص ما این است که برنامه تحولی تان برای نظام آموزش عالی را مطرح فرمایید. و در صورت تشکیل دولت احتمالی تان، خود را موظف بدانید که بیواسطه در میان دانشجویان حاضر و پاسخ گو باشید.