به گزارش روز شنبه ایرنا به نقل از تارنمای «تجارت جهانی انرژی»، بر اساس تجزیه و تحلیلهای «گلوبال دیتا» (GlobalData) هدف از این تغییر استراتژی، کمک به شرکتها برای کاهش کربن و همسو شدن با ترکیب انرژیهای در حال تغییر در بلند مدت خواهد بود.
همچنین با این تغییر رویکرد، ظرفیت انتقال انرژی در ایجاد زیرساختهای انرژیهای تجدید پذیر در دسترس پروژههای مهندسی، تدارکات و ساخت (EPC) در حوزه نفت و گاز قرار خواهد گرفت.
«راویندرا پورانیک» تحلیلگر حوزه نفت و گاز موسسه گلوبال دیتا معتقد است: انتظار میرود که میزان تقاضای جهانی انرژی، در بازه زمانی ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰ شاهد رشد مرکب سالانه ۲.۵ درصد باشد که بخش قابل توجهی از این امر از محل انرژیهای تجدیدپذیر محقق خواهد شد.
به این ترتیب بر اساس این چشمانداز رشد، انرژیهای تجدیدپذیر به یک بازار اصلی برای فعالان بخش انرژی از جمله شرکتهای نفت و گاز که بازار سنتی آنها به شدت به سمت کاهش منابع کربن در حرکت است، تبدیل خواهد شد.
به نوشته تجارت جهانی انرژی، پیشبینی میشود که تولید انرژی خورشیدی شامل انرژی فتولتائیک خورشیدی و حرارتی خورشیدی در بازه زمانی ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰ شاهد رشد مرکب سالانه ۱۱.۹ درصدی باشد.
همچنین انتظار میرود بخشهای بادی خشکی و دریایی به طور متوسط در مدت مشابه، ۹.۴ درصد سالانه رشد کنند.
به نوشته، تجارت جهانی انرژی در حال حاضر بسیاری از دولتها به طور فعال بر کاهش انتشار کربن (CO۲) تمرکز کرده و قوانینی به منظور تسهیل کربنزدایی وضع کرده اند.
بر اساس این گزارش، تولید برق با اتکا به منابع تجدیدپذیر، یکی از روشهای ایدهآل برای کاهش انتشار کربن بوده که در راستای تلاشهای جهانی برای کاهش تهدیدات تغییرات آبوهوایی، یکی از تحولات راهبردی در دوری از سوختهای فسیلی نیز به شمار میرود.
از طرفی، کاهش هزینه، یکی از عوامل کلیدی است که انتقال سریع به انرژیهای تجدیدپذیر را امکان پذیر میکند. به گفته پورانیک، مسئله هزینه در پروژههای انرژی تجدیدپذیر، به طور سنتی در مقایسه با نیروگاههای زغال سنگ و گاز جزو معایب به شمار میرود. رقابت اقتصادی مهمی که در سالهای اخیر با سیاستها و مشوقهای دولتها و همچنین پیشرفتهای فناورانه به طور قابل توجهی بهبود یافته است.
در پایان این گزارش آمده است: اهمیت روزافزون نقش انرژیهای تجدیدپذیر نه تنها به منزله تهدید بزرگی برای تولید انرژی مبتنی بر سوختهای فسیلی است بلکه سهم تولید برق مبتنی بر گاز طبیعی نیز در معرض خطر است. به این ترتیب گاز طبیعی پس از زغال سنگ، بازنده بعدی در تولید جهانی برق خواهد بود.
تولید جهانی برق مبتنی بر انواع انرژیهای تجدیدپذیر