خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها-سولماز شهبازی*: در حالی که فقط چهار روز تا انتخابات ششمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا و سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده بلاتکلیفی و بی اطلاعی بسیاری از رأی دهندگان نسبت به برنامه‌ها و کارآمدی نامردهای شورا نگرانی‌ها را دوچندان کرده است.
در شرایطی که از سویی تورم، گرانی و ده‌ها مشکل لاینحل بدگمانی و بی تفاوتی را رقم زده و از سوی دیگر انتخابات شوراها با انتخابات ریاست جمهوری گره خورده و اندک حوصله باقی مانده مردم درگیر انتخاب رئیس قوه مجریه است انتخابات شوراها به محاق رفته است.
انتخابات شوراها یعنی آرایی که بیش از چند هزار نفر را در هر استان در مدیریت شهری و روستایی دخیل خواهد کرد که حالا در عنفوان جوانی به پیری مبتلا شده و بیم زایل شدن آن می‌رود.
در استان زنجان حدود دو هزار و ۲۰۰ نفر به عنوان اعضای شوراهای شهر و روستا در اقصی نقاط انتخاب می‌شوند و از این تعداد ۱۱۳ نفر عضو شورای ۲۱ شهر تابعه استان هستند.
فقط در شهر زنجان مرکز استان دویست و چهار نفر برای ۹ کرسی در رقابت هستند. هر کرسی با بیست و دو رقیب مواجه است، بنابراین نه تنها کار نامزدها دشوار است بلکه کار مردم نیز دشوار است.
در سه روز باقیمانده از تبلیغات انتخابات شوراها که امسال به دلیل تقارن با بیماری کووید ۱۹ غالباً میهمان فضای مجازی هستند متأسفانه کمتر به برنامه‌ها پرداخت شده، آنچه در تبلیغات این روزها عیان است تصویر است و تصویر.
نامردها در پوسترهایشان به نوشتن نام و نام خانوادگی، تحصیلات و کد انتخاباتی بسنده کرده‌اند. استخوان دارها به حکم عقلانیت کمتر وارد عرصه شده‌اند و حالا در ششمین دور شورا فارغ التحصیلان جوان دانشگاه‌ها بیشتر به چشم می‌خورند. بسیاری از جوان‌ترها و افراد جویای کار عضویت در شورا را چراغی در مسیر جستجوی کار می‌دانند و سایر نامردها محملی برای افزایش ضریب نفوذ و قدرت.
خلائی که در تبلیغات شوراها مشهود است بی برنامگی است. بی برنامگی ناشی از عدم اشرافیت، کم تجربگی، بی توجهی به مطالبات مردم و نیاز شهر. کانال‌هایی که در فضای مجازی راه اندازی شده شعارهای همیشگی عدالت خواهی و توسعه طلبی را یدک می کشند انگشت شمارند افرادی که بتوانند وارد مناظره شوند، برنامه‌هایشان را به تفکیک و موردی در همه حوزه‌ها ارائه دهند و توان دفاع تمام قد از برنامه‌هایشان را داشته باشند و گویا قرار است مردم به عکس‌ها و کدهای انتخاباتی رأی بدهند و نه برنامه‌های کارساز.
سخن گفتن از نحوه نظارت و شفافیت در مدیریت شهری، پروژه‌های مهم شهر، برآورد سرمایه و سرمایه گذاری، تعیین تکلیف نیروهای مازاد شهرداری‌ها، بدهی‌ها، پروژه‌های نیمه تمام، نقش شورا در اشتغالزایی و پویایی شهر و تعیین عوارض در حمایت از اقشار آسیب پذیر در سیمای شهر و فرهنگ و هنر به گونه‌ای که توان تحقق آن باشد قطعاً دشوار است بنابراین مردم باید چگونه از بین صدها نامزد؛ انتخابی شایسته داشته باشند؟
تحقیق در رابطه با صدها نامزد تأیید صلاحیت شده در یک شهر بسیار دشوار است و هیچ شهروندی توان بررسی سوابق، تجارب و برنامه‌های افراد را ندارد بنابراین چند ائتلاف شکل می‌گیرد تا رأی به ائتلاف رأی به یک تفکر و چارچوب باشد اما آیا ائتلاف‌ها برنامه‌های مناسبی ارائه داده‌اند؟!
متأسفانه در تبلیغات ائتلاف‌ها هم برنامه مشخص و مدونی وجود ندارد و جریان‌های فکری هستند که غالبند.
در انتخاباتی که قرار است هزاران نفر برای میلیاردها تومان سرمایه مردم تصمیم گیری کنند فضای مناسب و پویایی برای مناظره نامزدها فراهم نشده تا یک به یک و دو به دو از برنامه‌هایشان بگویند. بگویند تکلیف پیاده راهی که سرمایه، انرژی و زمان بسیاری از مردم تلف کرد چه می‌شود؟ نوع لابی گری‌هایشان چگونه خواهد بود؟ اتاق‌های شیشه‌ای را چگونه پیاده سازی می‌کنند؟ شهر الکترونیکی اولویت چندمشان است؟ کجا پارک می‌خواهد و کجا فرهنگسرا؟ کدام مسیر سرویس بهداشتی نیاز دارد کجا بازارچه محلی؟
در گذشته کجا مفید واقع شده‌اند و در آینده چه خواهند کرد؟ آیا حاضرند از حق الجلسه خود به نفع تکمیل یک پروژه بگذرند؟ آیا حاضرند برای پایان دادن به چالش‌های داخلی از صندلی خود دست بکشند؟ و هزاران پرسش دیگر که همواره بی پاسخ می‌ماند.
و هرگز کسی از خسارت‌های این نوع انتخاب و رأی آوری برآوردی انجام نمی‌دهد و این چنین است که یک اشتباه تکرار می‌شود و یک عقب ماندگی تشدید.
بنابراین باید در انتخابات شوراها آنچنان دقت نظری باشد که اگر کفه خدمت به خلق برای عضو شورا سنگین‌تر از کفه خدمت به خود نیست حداقل خدمت به خود و خدمت به خلق به یک اندازه باشد.
*کارشناس ارشد ارتباطات – معاون اداری و اجرایی شورای اسلامی استان زنجان
