به گزارش ایسنا و به نقل از نیواطلس، این یک حقیقت بیرحمانه است که قلب، توانایی محدودی برای بهبود خود دارد. پژوهشگران "کالج دانشگاهی لندن"(UCL)، به پرورش سلولهای قلب از سلولهای بنیادی پرداختهاند و آنها را به قلب آسیبدیده تزریق کردهاند تا به ترمیم آن کمک کنند.
قلب پس از بروز حمله قلبی سعی میکند تا به ترمیم بافت آسیبدیده بپردازد اما نهایتا ممکن است نارسایی قلبی رخ دهد. به نظر میرسد که دلیل این مشکل، وجود نداشتن سلولهای بنیادی قلب باشد که جای آنها دوباره پر نمیشود. این موضوع، درمان با کمک سلولهای بنیادی را که احیا کننده سایر قسمتهای بدن هستند، پیچیده میکند.
موفقیتهایی با استفاده از سلولهای بنیادی به دست آمدهاند اما به نظر میرسد که به دشواری بتوانند در مکان مناسبی در قلب باقی بمانند تا کار خود را انجام دهند.
این همان موضوعی است که پژوهشگران کالج دانشگاهی لندن به آن پرداختهاند. سایر گروههای پژوهشی سعی کردهاند تا سلولهای بنیادی را با قرار دادن آنها در هیدروژلها یا ترکیب کردن سلولهای قلب و سلولهای حمایتی در محل خود حفظ کنند اما پژوهشگران کالج دانشگاهی لندن، از میکروکرههای قابل تجزیه زیستی استفاده کردند.
این میکروکرهها که ابعاد هر یک فقط یک چهارم میلیمتر است، ساختاری بسیار متخلخل دارند و سطح زیادی را برای اتصال سلولها فراهم میکنند.
سپس پژوهشگران، به پرورش سلولهای قلب از سلولهای بنیادی روی این میکروکرهها پرداختند تا آنها بتوانند اتصالاتی را شکل دهند و به بافت جدید قلب تبدیل شوند که ضربان دارد. میکروکرهها آنقدر کوچک هستند که میتوان آنها را به عضله قلب تزریق کرد.
این سلولهای جدید در بررسیهای آزمایشگاهی توانستند تا ۴۰ روز ضربان داشته باشند و هنگامی که به قلب موشها تزریق شدند، تا شش روز در جای خود باقی ماندند.
بدیهی است که هنوز امکان زیادی برای پیشرفت وجود دارد اما یک شروع امیدوارکننده است.
"دانیل استوکی"(Daniel Stuckey)، از پژوهشگران این پروژه گفت: برای ترمیم قلبهای آسیبدیده، مهم است که سلولهای بنیادی طوری انتقال داده شوند که امکان زنده ماندن در محیط جدید را داشته باشند و به سلولهای عضلانی قلب تبدیل شوند.
فناوری ما، روش جدیدی را برای اطمینان از عملکرد سلولهای تزریق شده به قلب فراهم میکند. ما امیدواریم که این پژوهش، اطلاعات ضروری را برای استفاده از سلولهای بنیادی در درمان افراد مبتلا به بیماری قلبی فراهم کند.
انتهای پیام