با توجه به نیاز مبرم تیم ملی برای برد در این دیدار قابل پیش بینی است باز هم اسکوچیچ تیمش را با آرایش 2-4-4 روانه ی میدان کند. با دو مهاجم؛ یعنی مهدی طارمی و سردار آزمون. دو مهاجمی که نه تنها فصل موفقی را در فوتبال اروپا پشت سر گذاشته اند بلکه در سه بازی اخیر تیم ملی هم اثر گذار بازی کرده اند.
علیرضا بیرانوند به دروازه ی تیم ملی برای این بازی بر خواهد گشت. طبیعی است در بازی مهم عراق او به امیر عابدزاده ترجیح داده شود به این خاطر که دروازه بان باتجربه تری است. با توجه به اعتماد اسکوچیچ به صادق محرمی در سه بازی اخیر قابل پیش بینی است باز هم شاهد بازی این بازیکن در جناح راست خط دفاعی باشیم. میلاد محمدی هم در پست دفاع چپ به میدان خواهد آمد. در این بازی هم وحید امیری را در اختیار نخواهیم داشت. به نظر می رسد دو مرد میانی خط دفاعی تیم ملی در این بازی شجاع خلیل زاده و محمد حسین کنعانی زادگان باشند. این ترکیب در بازی با کامبوج تغییر کرد به این خاطر که اسکوچیچ می خواست از مهره های بیشتری در بازی های مقدماتی در منامه استفاده کند و به برخی از نفرات اصلی برای بازی با عراق استراحت دهد. البته تیم ملی روی نیمکت مدافعان باتجربه ای همچون مرتضی پورعلی گنجی و سید مجید حسینی را ددر اختیار دارد که اگر به این ها هم بازی بدهد جای تعجب نخواهد بود.
حدس ترکیب درست خط هافبک تیم ملی در این بازی کمی سخت است. با توجه به اینکه سامان قدوس در بازی با بحرین بعد از ورود به میدان سبک بازی تیم ملی را به خوبی تغییر داد و در دیدار با کامبوج هم به طور کامل برای تیم ملی بازی کرد تا به هماهنگی بیشتر با بچه ها دست پیدا کند به نظر می رسد در کنار احمد نورالهی دو هافبک میانی تیم ملی در بازی با عراق باشند. علی قلی زاده در سمت راست و احسان حاج صفی در سمت چپ خط هافبک پیش بینی ما از ارنج تیم ملی در این بازی است. این احتمال وجود دارد به یکباره شاهد حضور مثلا علیرضا جهانبخش در جناح راست خط هافبک و بازی علی قلی زاده در جناح چپ باشیم و در جمع هافبک ها مهدی ترابی هم شانس زیادی برای بازی دارد و اگر قرار به حضور او از ابتدا در زمین باشد در پست هافبک چپ به میدان خواهد رفت.
همان طور که اشاره شد در خط حمله ی تیم ملی شاهد تغییری نخواهیم بود و از ابتدا سردار آزمون و مهدی طارمی به میدان خواهند آمد. خوبی این دو مهاجم این است که در فاز دفاعی هم به تیم ملی کمک می کنند و با جنب و جوشی که در خط دفاعی حریف دارند مانع از حضور مدافعان تیم حریف در فاز تهاجمی می شوند. با ارایه یک بازی خونسردانه از سوی تیم ملی همانند دیدار با بحرین قابل پیش بینی است به دلیل توانمندی در فاز تهاجمی صاحب موقعیت های خوبی برای گلزنی شویم و این موقعیت ها همانند بازی های قبلی قابلیت تبدیل شدن به گل را دارد به این خاطر که در خط حمله از دو مهاجمی بهره می بریم که امروز جز مهاجمان موفق لیگ های اروپایی به حساب می آیند. آنچه که ضریب موفقیت تیم ملی را در این بازی بالا می برد بازی با شیوه ی 2-4-4 است که موجب طراحی حملات بیشماری روی دروازه ی حریف می شود و از سویی تیم ملی در فاز دفاعی هم تا به اینجای کار خوب عمل کرده است به این خاطر که بازیکنان تیم ملی به دفاع به اندازه ی حمله اهمیت می دهند.
