به گزارش ایسنا به نقل از آی‌ای، ناسا برای ساخت یک تلسکوپ جدید با نام کامل "Near-Earth Object Surveyor" یا "NEO Surveyor" به معنی "نقشه بردار اجرام نزدیک به زمین" برای تقویت دفاع از سیاره زمین در مقابل تهدیدات برخورد سیارک‌ها که با شناسایی سیارک‌ها و دنباله‌دارهایی که می‌توانند زمین را تحت تأثیر قرار دهند، چراغ سبز نشان داده است.
تلسکوپ "نقشه بردار NEO" مجهز به دوربین‌های مادون قرمز است که می‌تواند اجسام نزدیک به زمین را شناسایی کند، موقعیت آنها را ردیابی کند و اندازه آنها را با درجه‌ای از دقت که توسط تلسکوپ‌های کنونی غیرقابل انجام است، محاسبه کند.
"ایمی ماینزر" مدیر پروژه "نقشه بردار NEO" از دانشگاه "آریزونا" می‌گوید: ما فکر می‌کنیم حدود ۲۵ هزار جرم به اندازه کافی بزرگ در نزدیکی زمین وجود دارد که با برخورد به زمین قادرند منطقه‌ای به وسعت جنوب کالیفرنیا را از بین ببرند. قطر آنها تقریباً بیشتر از ۱۳۷ متر می‌شود و می‌توانند آسیب‌های شدیدی ایجاد کنند. ما می‌خواهیم این موارد و حتی سیارک‌های کوچکتر را پیدا کنیم.
اجرام نزدیک به زمین به عنوان سیارک‌ها و دنباله‌دارها دسته‌بندی می‌شوند که در فاصله بیش از ۴۸۰ میلیون کیلومتری از سیاره ما قرار دارند. وقتی این اجرام توسط خورشید گرم می‌شوند، دنباله گرمایی آنها را می‌توان با حسگرهای مادون قرمز ردیابی کرد و اینگونه می‌توان سیارک‌های تاریک را در فضا شناسایی کرد.
ناسا بزرگترین تلسکوپ فضایی جهان را می‌سازد
همان طور که یک تمرین شبیه‌سازی اخیر توسط دانشمندان ناسا و آژانس فضایی اروپا(ESA) نشان داد، فناوری‌های فعلی ما برای منحرف کردن یک سیارک در مسیر برخورد با زمین کافی نیستند. به همین دلیل ناسا و سازمان‌های فضایی دیگر در ساخت نسل بعدی فناوری‌های شناسایی سیارک‌ها هستند و سخت روی این موضوع کار می‌کنند. به عنوان مثال "آزمایش تغییر مسیر دوگانه سیارکی"(DART) ناسا اولین نمایش فناوری است که قادر به تغییر مسیر یک سیارک است. این پروژه در پاییز ۲۰۲۲ به سیارک "دیمورفوس"(Dimorphos) خواهد رسید.
با توجه به جدیدترین اعلامیه ناسا، تلسکوپ "نقشه بردار NEO" از مرحله طراحی مفهومی به مرحله طراحی منتقل شده است. ناسا می‌گوید اگر همه چیز طبق برنامه‌ریزی پیش برود، این تلسکوپ در نیمه اول سال ۲۰۲۶ به فضا پرتاب خواهد شد.
"مایکل کلی" دانشمند ناسا گفت: "نقشه بردار NEO " توانایی سرعت بخشیدن به ناسا برای کشف سیارک ها و دنباله‌دارهایی را دارد که می‌توانند برای زمین خطرناک باشند و این تلسکوپ اکنون در حال طراحی است تا ۹۰ درصد سیارک‌ها را با اندازه ۱۴۰ متر یا بزرگتر طی یک دهه پس از پرتاب خود کشف کند.
اگرچه احتمال برخورد یک سیارک با زمین و نابودی منطقه‌ای با جمعیت زیاد، بسیار کم – و تقریبا معادل ۰.۰۰۰۰۰۱ درصد محاسبه می‌شود، اما این مهم است که بشر برای بدترین سناریو آماده باشد.
