اخیرا گروهی از محققان دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه ملی سنگاپور به سرپرستی «جرالد یو» راه حلی برای این مشکلات ارائه داده‌اند. فناوری آنها این امکان را فراهم می‌کند که یک دستگاه واحد مانند تلفن همراهی که در جیب کاربر قرار گرفته است، از بدن انسان به عنوان وسیله‌ای برای انتقال نیرو استفاده کرده و انرژی سایر دستگاه‌های پوشیدنی بر روی بدن کاربر را به صورت بی‌سیم تامین کند. سیستم جدید محققان یک مزیت دیگر نیز دارد و آن اینکه می‌تواند انرژی بی استفاده لوازم الکترونیکی موجود در خانه یا محیط کار را ذخیره کرده و از آن برای تامین انرژی دستگاه‌های پوشیدنی استفاده کند. برای افزایش عمر باتری و حفظ عملکردهای کاملا خودکار و در عین حال بی‌سیم دستگاه‌های پوشیدنی، به روش‌های انتقال نیرو و برداشت انرژی پیشرفته نیاز است. با این وجود، رویکردهای متداول برای تامین نیروی موردنیاز دستگاه‌های پوشیدنی مختلف در هر ناحیه از بدن با مشکل مسافت انتقال نیرو (مسیری که انرژی می‌تواند بدون مواجهه با موانع و پایداری حرکت انرژی طی کند) محدود می‌شود. به همین ترتیب هیچ‌یک از روش‌های فعلی قادر به تامین نیروی پایدار فناوری‌های پوشیدنی مختلف به صورت همزمان در بدن کاربران نیستند.
طی این مطالعه محققان تصمیم گرفتند با طراحی یک سیستم گیرنده و فرستنده که از مانع اصلی در برق‌رسانی بی‌سیم (بدن انسان) به عنوان واسطه‌ای برای انتقال نیرو و برداشت انرژی استفاده می‌کند، استفاده کرده و روند عملکرد این محدودیت‌ها را تغییر دهند. هر گیرنده و فرستنده شامل یک تراشه است که از آن به عنوان سکوی پرشی برای گسترش پوشش انرژی در کل بدن استفاده می‌شود. کاربر فقط باید فرستنده را روی یک منبع تغذیه مانند ساعت هوشمند روی مچ دست قرار دهد و این در حالی است که در همان زمان چند گیرنده را می‌تواند در هر نقطه از بدن قرار دهد. سپس این سیستم انرژی را از منبع گرفته و از طریق فرآیندی که «انتقال قدرت توسط بدن» شناخته می‌شود، انرژی چند دستگاه پوشیدنی روی بدن کاربر را تامین کند. به این ترتیب کاربر فقط باید یک دستگاه را شارژ کند و بقیه دستگاه‌های پوشیدنی به‌طور همزمان می‌توانند از آن منبع واحد تغذیه شوند. آزمایشات نشان داد که سیستم مذکور به یک منبع تغذیه واحد اجازه می‌دهد تا پس از شارژ کامل انرژی حداکثر ۱۰ دستگاه پوشیدنی را برای مدت بیش از ۱۰ ساعت در بدن تامین کند.
