به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، نزدیک انتخابات که میشود رسانههای بیگانه به تکاپو میافتند و دایه مهربانتر از مادر برای ایرانیان میشوند همانهایی که از دشمنان این مرز و بوم ارتزاق میکنند با تمام قوا میخواهند علاوه بر آیه یاسی که در گوشمان میخوانند حالا بگویند ما دلسوزیم و شما مردمی که چندین سال است با بد و خوب این کشور ساختهاید اگر رای دهید دلتان برای این کشور نمیسوزد!
امروز روز سرنوشت کشور است، انتخابی که برای آینده سرزمینم موثر است با خودم گفتم حالا باید آماده شوم و ببینم چقدر این تبلیغات و این هجمه بر مردم موثر بوده است، خبرها حاکی از این بود که ساعاتی قبل از ساعت 7 صبح مردم لردگان با شناسنامههای خود آمده بودند و میدان را خالی نکردند.
ساعت 7 صبح است و من در حال آماده شدن هستم، از در خانه که زدم بیرون با فکر اینکه حالا اول صبح است، مردم حتما خواب هستند و کسی نیست، تمام مسیر را تا محل رایگیری طی کردم اما نیم ساعت بعد بالاخره رسیدم و با صف طویلی از مردم مواجه شدم، خوب دقت کردم عدهای با لباس بختیاری و قشقایی آمده بودند و عدهای هم رای را به دست فرزندانشان میدادند تا آنها هم بدانند که کار درست کدام است.
اوایل صبح هوا خنک بود اما با گذشت زمان گرمتر و گرمتر شد و همچنان مردم به این صف اضافه میشدند، بچهها پرچم کشور در دست و شوق آینده در دل داشتند و بزرگترها با تمام ملالی که در این هشت سال کشیدند انگار با حافظه قوی تاریخی آمده بودند تا اینبار انتخاب درستی داشته باشند.
با خودم گفتم حالا که تا اینجا آمدم چه خوب است که کمی با آنها صحبت کنم اصلا بدانم که پس از این همه سختی برای چه میخواهند رای بدهند؟
کنار یک خانم ایستادم تقریبا مسن بود البته فراموش نکردم که باید پروتکلها را رعایت کنم و فاصله را حفظ کردم، با او ارتباط خوبی گرفتم شاید باورتان نشود گلایههای زیادی داشت از جهیزیه دخترش تا گرانی و تورم و هزار چیز دیگر، وسط تمام دل نگرانیهایش از او پرسیدم با این همه مشکل اینجا چه میکنید و چرا میخواهید رای بدهید؟ فکر میکنید چه چیزی گفت؟ نه اصلا شعار نداد فقط به من گفت؛ اگر مثل 4 سال قبل من اینبار پای صندوق نیایم معلوم نیست چه بلایی بر سرمان بیاید، آمدم تا فردی که میدانم توانایی اداره کشور را دارد انتخاب کنم.
جواب این خانم را که شنیدم با خودم گفتم با این همه مشکل که یک انتخاب اشتباه، ایجاد کرده است راه جبران هم همین است، مردم بعد از این همه سختیها فهمیدند چرا باید رای بدهند و اصلا چه کسی را انتخاب کنند، با خودم گفتم این سختیها اگر هیچ چیز نداشت حداقل آن این بود که مردم این کشور بدانند انتخاب و مطالبات ما در بهبود اوضاع کشور موثر است.
رای خودم را دادم و از آن مکان بیرون آمدم تا به مابقی محلهای اخذ رای سری بزنم، گرما برایم غیرقابل تحمل است، باز با خودم گفتم اگر رفتم و زیاد کسی نبود بخاطر هوای گرم است، مردم حتما عصر بیشتر شرکت میکنند و باز هم به محل مورد نظر رسیدم و باز هم با صفی طویل و مردم شناسنامه به دست مواجه شدم، زیر نور خورشید در حیاط مدرسه با فاصله اجتماعی صف کشیده بودند، قشنگی ماجرا این بود که آیندهسازان کوچک را هم با خود همراه کرده بودند و آنها هم با دستهای کوچکشان رایها را در صندوق آراء میانداختند تا بوی بهبود ز اوضاع جهان آید.
به محلهای دیگر هم رفتم و اوضاع به همین منوال بود، امروز مردم کمر همت بستهاند تا با شرکت در انتخابات نشان دهند ایرانی کشورش را به گزافهگویی نمیفروشد و میدان خالی نمیکند، اگر اوضاع بد است همت میکنیم و کشور را با انتخاب و پیگیری جدی میسازیم.
از دوستان دیگر خبرنگار تسنیم هم در گوشه کنار استان از احوال مردم شهرستانهای دیگر خبر گرفتم، خبرها حاکی از این است که مردم استان چهارمحال و بختیاری بار دیگر دین خود را به کشور و این انقلاب ادا کردند و مثل همیشه در صحنه حضور دارند، همچنان مردم در حال پیوستن به این امر خطیر هستند و رایگیری تا آخر امشب ادامه دارد.
انتهای پیام/7540/ش