به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیکال نیوز، محققان دانشگاه ماینز آلمان و دانشگاه کمبریج آمریکا دریافتند که ترکیب موسوم به سینامالدئید در دارچین یک داروی خوب همراه با دگزامتازون برای درمان کووید ۱۹ است.
دگزامتازون می‌تواند با مهار فعال شدن عوامل رونویسی پیش التهابی، التهاب را در بیماران کرونایی محدود کند، اما مشخص شده است که دگزامتازون با دوز بالا عوارض جانبی نامطلوبی دارد.
تیم تحقیق نشان داد که دارچین و ترکیب اصلی آن سینامالدئید می‌توانند سیگنال دهی التهابی را کاهش دهند.
نتایج مطالعه نشان می‌دهد که درمان تکمیلی با دارچین ممکن است تجویز دوزهای پایین دگزامتازون را برای جلوگیری از عوارض جانبی استروئید با دوز بالا امکان پذیر کند. علاوه بر این، نتایج اولیه نشان می‌دهد که دارچین، آنژیوژنز که یک پدیده واکنشی در کووید ۱۹ است را تعدیل می‌کند.
این مطالعه نشان می‌دهد که دگزامتازون می‌تواند در دوزهای پایین‌تر تجویز شود، در نتیجه از عوارض جانبی ناشی از دوزهای بالای استروئید در صورت استفاده از دارچین و سینامالدئید به عنوان مواد مکمل جلوگیری می‌شود.
اگرچه داروی دگزامتازون کورتیکواستروئید یک درمان مؤثر برای نوع متوسط تا شدید کووید ۱۹ است، اما می‌تواند به دلیل سرکوب سیستم ایمنی، عوارض جانبی ناخواسته ای مانند روان پریشی، افزایش قند خون و پنومونی باکتریایی ثانویه ایجاد کند.
حتی حدس و گمان‌هایی وجود دارد که عفونت‌های قارچی خطرناک موجود در کشورهایی مانند هند، فیلیپین، اندونزی و همچنین در خاورمیانه در بسیاری از بیماران کرونایی می‌تواند به دلیل استفاده از دگزامتازون باشد.
تیم تحقیق نشان داد که دارچین و ترکیب اصلی آن سینامالدئید می‌توانند التهاب را از طریق مسیری متمایز از دگزامتازون کاهش دهند.
دکتر «کورت لوکاس»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «این دو ترکیب در صورت تجویز همزمان ممکن است اثرات هم افزایی داشته باشند که امکان تجویز دگزامتازون در دوزهای پایین‌تر را میسر می‌سازد.»
تحقیقات نشان می‌دهد که برخلاف دگزامتازون، که فعالیت NF-κB را مهار می‌کند، دارچین می‌تواند باعث فعال شدن ثانویه TLR۴ توسط DAMP شود. از آنجایی که این دو ترکیب التهاب را از طریق مسیرهای مشخص کاهش می‌دهند، احتمالاً وقتی به طور همزمان تجویز می‌شوند اثرات هم افزایی دارند.
