خوردن کمتر گوشت قرمز یک توصیه پزشکی برای پیشگیری از سرطان روده بزرگ است. حالا مقاله جدیدی که در ژورنال Cancer Discovery منتشر شده، الگوهای خاصی از آسیب DNA ناشی از رژیم‌های غذایی غنی از گوشت قرمز را نشان می‌دهد.
تحقیقات قبلی برای ایجاد ارتباط عمدتا اپیدمیولوژیک انجام می‌شد، یعنی افرادی که در این وضعیت قرار گرفته بودند از روی عادات غذایی خود مورد بررسی قرار گرفته بودند و محققان ارتباط با بروز سرطان روده بزرگ را پیدا کردند. اما عدم شفافیت از نظر زیست‌شناسی در آن موقع به این معنی بود که پرونده هنوز ابهاماتی دارد.
«ماریوس جیاناکیس»، انکولوژیست انستیتوی سرطان دانا-فاربر و سرپرست این پژوهش جدید گفته:
«زمانی که می‌گوییم گوشت قرمز سرطان‌زا است و در بروز سرطان تاثیر می‌گذارد، باید روش قابل قبولی برای انجام آن وجود داشته باشد.»
همانطور که مدت‌ها پیش دانشمندان کشف کردند که کدام ماده شیمیایی موجود در سیگار باعث سرطان می‌شود، جیاناکیس و همکاران او برای متوجه شدن این موضوع داده‌های DNA مربوط به ۹۰۰ بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ را جمع آوری کردند.
تجزیه و تحلیل آن‌ها یک الگوی جهش یافته متمایز را نشان داد که پیش از این هرگز مشخص نشده بود اما نوعی آسیب DNA به نام «آلکیلاسیون» را نشان می‌داد. البته تمام سلول‌های حاوی این الگو لزوما سرطانی نخواهند بود و در برخی از نمونه‌های روده بزرگ نیز می‌توان آن را مشاهده کرد.
این الگوی جهش یافته قبل از تشخیص سرطان توسط بیمار، با مصرف گوشت قرمز فرآوری شده یا فرآوری نشده ارتباط معناداری داشت، اما این ارتباط با مصرف طیور، ماهی یا سایر فاکتورهایی که مورد بررسی قرار گرفت، مشاهده نشده است. جیاناکیس توضیح داد: «در گوشت قرمز، مواد شیمیایی وجود دارد که می‌توانند باعث آلکیلاسیون شوند.»
ترکیب سرطانی که در گوشت قرمز به مقدار زیادی وجود دارد، ترکیبات نیتروسو است که می‌توانند از هِم تولید شوند. در آینده ممکن است پزشکان تشخیص دهند که کدام بیمار از نظر ژنتیکی مستعد آسیب آلکیلاسیون است و سپس مصرف محدود گوشت قرمز را به آن‌ها توصیه کنند.
