داریوش سعیدی روز چهارشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: سال قبل اسناد تک برگ ۵.۶ میلیون هکتار از عرصه‌های طبیعی صادر شد و این در حالیست که از سال ۸۹ تا ۹۸ تنها برای یک میلیون و ۴۵۰ هزار هکتار از اراضی سند صادر شده بود.
معاون حفاظت و امور اراضی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری اصفهان اضافه کرد: این اقدام در تمامی شهرستان‌های استان انجام شد و مختص منطقه خاصی نبود.
وی با بیان اینکه جلوگیری از زمین‌خواری، رانت‌خواری، تخریب و تصرف از مزایای صدور اسناد است ادامه داد: تشخیص اراضی ملی از مستثنیات اراضی و مالکانه افراد سبب کاهش سو استفاده‌ها و اقدامات غیرقانونی می‌شود.
معاون حفاظت و امور اراضی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری اصفهان با اشاره به اینکه همه باید خود را در حفظ اراضی طبیعی ملزم بدانند تصریح کرد: توسعه منابع طبیعی بدون حفاظت همه جانبه و فراگیر میسر نیست و در این ارتباط شفافیت و قانون باید حکمفرما باشد.
سعیدی به اهمیت حدنگاری (نقشه برداری ثبتی دارای ارزش حقوقی) کاداستر(Cadastre) یا همان در استان اصفهان اشاره و خاطرنشان کرد: در برخی از شهرستان‌ها در سال جاری اقدامات مرتبط با این مقوله به اتمام می‌رسد و تنها کمتر از ۲ درصد از مساحت عرصه‌های طبیعی استان وضعیت نامشخصی دارد که امسال به اتمام خواهد رسید.
وی احیا و بهره برداری درست را از مزایای کاداستر دانست و اظهار داشت: استان اصفهان از این حیث وضعیت خوبی دارد که در آینده ثمرات آن مانند جلوگیری از تصرف و تخریب‌ها مشخص می‌شود.
نگاهی به وضعیت عرصه های طبیعی اصفهان حاکیست که این خطه با ۲۴ شهرستان، مساحتی معادل ۱۰.۷ میلیون هکتار دارد که بیش از ۹۰ درصد از آن را معادل حدود ۹.۸ میلیون هکتار عرصه‌های منابع طبیعی و ملی و از این میزان حدود ۴۰۳ هزار هکتار را جنگل معادل (۴ درصد)، ۶ میلیون هکتار مرتع معادل (۶۴ درصد) و سه میلیون هکتار بیابان معادل (۳۲ درصد) در بر گرفته است.
جنگل‌های استان اصفهان بطور عمده در ۲ شهرستان فریدونشهر با ۴۰ هزار هکتار و سمیرم با ۲۵ هزار هکتار قرار دارند.
استان اصفهان از نظر تقسیم بندی نواحی رویشی در ۲ ناحیه رویشی زاگرسی و ایران تورانی قرار گرفته است که ناحیه رویشی زاگرسی غرب و جنوب استان را شامل می‌شود و بقیه مناطق جزو ناحیه رویشی ایرانی تورانی به شمار می‌رود.
این استان واقع در مرکز کشور اقلیم خشک و نیمه خشک دارد و از این پهنه ۳.۲ میلیون هکتار معادل ۳۲ درصد سطح استان را اراضی بیابانی و شنزار تشکیل می‌دهد که بطور عمده در بخش‌های شمالی و شرقی آن پراکنده است.
