بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿١﴾ خَلَقَ الإنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿٢﴾ اقْرَأْ وَرَبُّکَ الأکْرَمُ ﴿٣﴾ الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿٤﴾ عَلَّمَ الإنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿٥﴾ کَلا إِنَّ الإنْسَانَ لَیَطْغَى ﴿٦﴾ أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿٧﴾ إِنَّ إِلَى رَبِّکَ الرُّجْعَى ﴿٨﴾ أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى ﴿٩﴾ عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿١٠﴾ أَرَأَیْتَ إِنْ کَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿١١﴾ أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿١٢﴾ أَرَأَیْتَ إِنْ کَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿١٣﴾ أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى ﴿١٤﴾ کَلا لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ ﴿١٥﴾ نَاصِیَةٍ کَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿١٦﴾ فَلْیَدْعُ نَادِیَهُ ﴿١٧﴾ سَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ ﴿١٨﴾ کَلا لا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿١٩﴾
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
بخوان به نام پروردگارت كه (جهان را) آفرید، (۱)
همان كس كه انسان را از خون بستهاى خلق كرد! (۲)
بخوان كه پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است، (۳)
همان كسى كه بوسیله قلم تعلیم نمود، (۴)
و به انسان آنچه را نمىدانست یاد داد! (۵)
چنین نیست (كه شما مىپندارید) به یقین انسان طغیان مىكند، (6)
از اینكه خود را بىنیاز ببیند! (۷)
و به یقین بازگشت (همه) به سوى پروردگار تو است! (۸)
به من خبر ده آیا كسى كه نهى مىكند، (۹)
بندهاى را به هنگامى كه نماز مىخواند (آیا مستحق عذاب الهى نیست)؟! (۱۰)
به من خبر ده اگر این بنده به راه هدایت باشد، (۱۱)
یا مردم را به تقوا فرمان دهد (آیا نهى كردن او سزاوار است)؟! (۱۲)
به من خبر ده اگر (این طغیانگر) حق را انكار كند و به آن پشت نماید (آیا مستحق مجازات الهى نیست)؟! (۱۳)
آیا او ندانست كه خداوند (همه اعمالش را) مىبیند؟!(14)
چنان نیست كه او خیال مىكند، اگر دست از كار خود برندارد، ناصیهاش ( موى پیش سرش) را گرفته (و به سوى عذاب مىكشانیم)، (۱۵)
همان ناصیه دروغگوى خطاكار را! (۱۶)
سپس هر كه را مىخواهد صدا بزند (تا یاریش كند)! (۱۷)
ما هم بزودى ماموران دوزخ را صدا مىزنیم (تا او را به دوزخ افكنند)! (۱۸)
چنان نیست (كه آن طغیانگر مىپندارد); هرگز او را اطاعت مكن، و سجده نما و (به خدا) تقرب جوى! (۱۹)
