خبرگزاری فارس، اصفهان - مسمای روز پرستار بسیار زیباست، به راستی چه الگویی زیباتر از «زینب کبری (س)» برای این شغل فرشته گونه، بانویی که خود داغدار و خسته و رنجور است اما پرستاری بیمار و داغدیده می‌کند، فداکاری و مهربانی را در اوج قله خود ترسیم می‌کند و چراغ راهنمایی می‌شود برای بشریت که راه گم نکنند.
همانطوری که رهبر معظم انقلاب دیروز بیان داشتند، «پرستار فرشتهٔ رحمت بیمار است؛ این یک تعبیر واقعی است، به هیچ وجه مبالغه‌آمیز نیست؛ هم با جسم بیمار سر و کار دارد، هم با روح بیمار» و این فرشته رحمت، نقشی اساسی در بهبود بیمار و التیام رنج‌های خانواده‌های بیماران ایفا می‌کند، نقشی که این روزها بروز و ظهوری صدچندان داشته و لباس سفید پرستاری را در نگاه مردم ما، مقدس و قابل ستایش کرده است.
اما نکته قابل توجه، حفظ این جایگاه مهم و تقویت آن است، از طریق قدرشناسی و ارج نهی به مقام و جایگاه پرستار از سوی مردم و مسؤولان ذی‌ربط، آن هم نه فقط زبانی بلکه با ایجاد دلگرمی و حل مشکلات آن‌ها برای انجام بهتر وظایف خود و ایجاد انگیزه برای افرادی که قصد ورود به این لباس خدمت را دارند.
این روز را بهانه‌ای شد تا به سراغ کسانی برویم که اکنون نخستین قدم‌هایشان در این حرفه پر فراز و نشیب غم و شادی بر می‌دارد، و از آن فقط یک سوال بپرسیم، آیا با لمس سختی‌هایی این 10 ماه، از قدم گذاشتن درراهی که نامش پرستاری است، پشیمان نیستی؟
روایت ماندن و جنگیدن
فاطمه نقدی از دانشجویان رشته پرستاری که در نخستین گام‌‍هایش را در راه مجاهدت و مهربانی برداشته و اتفاقاتی او را مصم کرده تا در این مسیر خالصانه و عاشقانه بماند.
از او سوالمان را پرسیدیم، در جواب به ما گفت: از کودکی استعداد بالایی در زمینه ریاضیات داشتم و رویای کودکی‌ام همیشه هوا فضا بود؛ خیلی دوست داشتم که بتوانم عضو تیم فضانوردی ناسا بشم و در دوره دبیرستان به دلیل اصرارهای خانواده و علاقه ایشان به پزشکی در رشته تجربی ثبت نام شده و در زمان کنکور هم برایم انتخاب رشته شد.
وی افزود: در واقع من از ابتدا این رشته را انتخاب نکردم و هیچ علاقه‌ای هم از اساس به چیزی جز مسائل ریاضی و فیزیک نداشتم، وقتی هم که وارد این رشته شدم و در کارآموزی‌های بیمارستان تبعیض‌ها و ناعدالتی‌ها در حق قشر مظلوم پرستار را دیدم، بیشتر برای ادامه ندادنش ترغیب شدم و به انصراف فکر می‌کردم.
نقدی گفت: تا این که در کارآموزی‌ترم سه به اشتباه و به دلیل ناآشنایی زخمی را باز کردم که به علت عفونت زیاد باید مجدداً عمل می‌شد و زیر نظر تیم زخم بود، کار از کار گذشته بود و چون زخم باز شده بود باید تعویض می‌شد سعی کردم با رعایت تمام اصولی که آموزش دیده بودم این کار را انجام دهم و بیش از نیم ساعت از من زمان گرفت؛ بماند که از طرف کادر بخش هم مورد مواخذه واقع شدم.
لبخندی که کار خودش را کرد
دانشجوی پرستاری افزود: هفته بعد مجدداً در بیمارستان همان خانم را ملاقات کردم اما این بار ترخیص شده و در حال بازگشت به منزل بود؛ بعد از تشکر و صحبت‌های معمول متوجه شدم که با رسیدگی‌های پرستاری عفونت بهبود یافته و عمل کنسل شده و بیمار با حال خوب ترخیص شد.
وی ادامه داد: شاید آن جا برای اولین بار طعم شیرین مفید بودن و مؤثر بودن را در این رشته حس کردم، برق آن چشم‌ها، آن لبخند رضایت و آن شیرینی، کار خودش را کرد، از آن روز تصمیم گرفتم که بمانم و بجنگم.
این دانشجوی رشته پرستاری بیان داشت: شاید شیرین‌ترین لحظاتی که در این حرفه تجربه کردم، همین لبخندهای از ته دل و احساس رضایت مددجویانی است که با آن‌ها سروکار داشتم؛ حس فوق‌العاده‌ای است که بیمار آن قدر به تو اعتماد می‌کند که مشاورش می‌شوی، همه مشکلاتش را با تو در میان می‌گذارد، وکیل مدافعش می‌شوی، وقتی از او درمورد مشکلاتش می‌پرسند به تو نگاه می‌کند تا تو پاسخ‌دهی انگار تو دردش را بهتر از خودش می‌دانی، معلمش می‌شوی، همدمش می‌شوی و برایت دعا می‌کند که عاقبت به خیر شوی.
چیزی که یک عمر در کهکشان جستجو می‌کردم، امروز در زمین یافتمش
وی با بیان اینکه در حال حاضر می‌توانم بگویم که با شرایطی که ایجاد شده مصمم‌تر از هر زمان دیگری دوست دارم که در این حرفه بمانم، افزود: دوست دارم به هموطنان عزیزم خدمت کنم، مفید و مؤثر باشم و به مردم کمک کنم تا زندگی راحت‌تر و شادتری را تجربه کنند؛ اگر بخواهم خلاصه بگویم من چیزی را که یک عمر در فضا و کهکشان جستجو می‌کردم روی زمین پیدا کردم و بارها حس این پرواز را تجربه کردم.
نقدی افزود: انگیزه دیگری که مرا به ماندن وامی‌دارد، کمک به ارتقای این رشته است؛ دوست دارم در زمینه تدریس نیز فعالیت داشته باشم و دانشجویانی با اعتماد به نفس و حرفه‌ای تربیت کنم و در مقیاس کلان‌تر دوست دارم به مقامی برسم که بتوانم مطالبه‌گر حقوق پرستاران شوم که واقعاً مورد بی‌توجهی قرار گرفته است.
پرستار هم خسته و ناراحت می‌شود، پس باهم مهربان باشیم
این دانشجوی پرستاری ابراز داشت: نباید این تقدیر و تشکرها را محدود به روز پرستار کنیم و هنگامی که از در بیمارستان خارج می‌شویم، همه آن‌ها را فراموش کنیم، درک می‌کنم که مردم در شرایطی ما پرستاران را ملاقات می‌کنند که یکی از عزیزانشان در بستر بیماری است و حال مساعدی ندارد، می‌دانیم که در این شرایط افراد به دلیل استرس و ناراحتی نمی‌توانند به خوش برخوردی همیشگی باشند اما از شما می‌خواهم که درک کنید پرستار هم انسان است، خسته می‌شود، بیمار می‌شود و ممکن است عصبانی و ناراحت باشد و خودش هزار مشکل دیگر در زندگی شخصی و شغلش داشته باشد، پس لازم است باهم مهربان‌تر باشیم.
وی در ادامه صحبتش عنوان کرد: نسبت تعداد بیمار به پرستار در مقیاس استاندارد باید دو نیم به یک باشد که طبق آمار رسمی در کشور ما باید دو برابر تعداد پرستارانی که شاغل هستند، استخدام شوند تا این نسبت برقرار شود و در کشور ما تعداد بیمارانی که به یک پرستار در هر شیفت سپرده می‌شود، چندین برابر استاندارد جهانی است.
نقدی ادامه داد: این یکی از مشکلاتی است که هم بسیار دوست دارم که بتوانم در جهت رفع آن اقدامی کنم و هم دوست دارم مردم هم بدانند که گاهی اگر آن خدماتی که انتظار دارند دریافت نمی‌کنند به دلیل کوتاهی و کم‌کاری پرستاران نیست و تلاش همه ما در جهت رضایت هرچه بیشتر شماست.
مجاهدت و مهربانی در فرهنگ ایرانی اسلامی ریشه‌دار است
در بین ما ایرانی‌ها مرسوم است که رفع رنج و درد از انسان دیگری را می‌ستاییم، مهربانی آن هم نه فقط با بیمار، از ارزش‌های اسلامی است، رسیدگی به بیمار و رفع درد روحی و جسمی او و خانواده‌اش کاری باارزش و نیکو است و پرستار توفیق این را دارد که همواره در این میدان مسابقه خیرات، مجاهدت و فداکاری کند، لبخند بر لبان بیماران بیاورد و دردشان را به بهای رنج و خستگی خود، بخرد.
پرستار می‌تواند و باید برای مردم الگوی مهربانی و رسیدگی به احوال دیگران باشد همانطوری که این روزهای سخت کرونایی، به نوعی ملجأ، پناه و امید مردم شدند، با خنده‌هایشان شاد شدیم و از رنج و داغشان گریستیم و این قشر جامعه که برای ما مردم به فداکار و مهربان شناخته شده‌اند، نیاز به حمایت دارند، اجرای قوانین حمایتی از پرستاران که در پیچ و خم دیوان‌سالاری گیر کرده و تصویب و اجرای قوانین جدید که قوت قلب حاضرین و انگیزه آیندگان باشد.
با عشق به پرستاری، سختی‌ها را تحمل می‌کنم
فاطمه پیمانی، نام یکی دیگر دانشجوی کارشناسی پرستاری، او هم اکنون در حال قدم برداشتن در مسیری است که بیش از هزچیز نیازمند شجاعت، صبر و ایثار است، از او هم سؤالمان را پرسیدم و در جواب گفت: به نظر من هر رشته و هر شغلی، سختی‌های خود را دارد و در طول زمان ممکن است با حوادث غیر قابل پیش‌بینی و غیرمترقبه‌ای روبرو شود، کمااینکه قبل از این هم بیماری‌های واگیردار وجود داشت.
وی در ادامه صحبتش می‌گوید: اما عشق به پرستاری و علاقه‌ای که در مسیر خدمت به مردم وجود دارد، باعث می‌شود که بتوانیم سختی‌ها را تحمل کنیم و من دوباره اگر به عقب بازگردم باز هم با کمال میل و با افتخار حاضر هستم این لباس مقدس را بپوشم و در این جایگاه قرار بگیرم.
این دانشجوی کارشناسی پرستاری ابراز داشت: چون لبخند و حال خوبی که مردم بعد از بهبودی پیدا می‌کنند، بسیار شیرین و لذت بخش است و چه خوب است که بتوانیم نقشی در این حال خوب داشته باشیم.
تقدیر از مقام پرستار از حرف تا عمل
اگرچه هر کاری سختی‌های خودش را دارد و اساساً پرداختن به سختی‌ها و مشکلات یک کار به معنای این نیست که سخت‌ترین کار است، اما پرستاری از آنجایی که باید به روح و جسم بیمار، توأمان رسیدگی کند، سختی‌های خاص خودش را دارد، البته پرستاری در شرایط حاضر و با وجود شیوع بیماری کرونا، بسیار سخت‌تر از قبل شده است.
شاید بسیاری از ما حتی در مقابل دریافت مبالغ سنگین هم حاضر به کار در بخش کرونایی ها نباشیم، کاری که جان و حتی آرامش روحی روانی خود و خانواده را به خطر می‌اندازد، اگر چه این نگاه‌ها به خطر، خیلی در آب و هوای ایران اسلامی معنا ندارد، جایی که روزگاری داوطلبانه به دل دشمن متجاوز می‌زدند و جوانان خود را به جبهه می فرستادند و امروز، چه پرستاران و چه نیروهای داوطلب، بادلی مطمئن و آگاهانه به خط مقدم مبارزه با کرونا می‌شتابند.
پس در این عید ولادت دختر امیرالمؤمنین (ع)، زینب کبری (س)، این پیام آور کربلا، تمام قد به احترام می‌ایستیم و دستان پرمهرشان را می‌بوسیم و امیدواریم همانطوری که مقام معظم رهبری امروز تأکید داشتند، مسؤولان امر نیز با حل مشکلات استخدامی و قانون تعرفه گذاری، از این فرشتگان فداکار، تقدیر شایسته‌ای به عمل بیاورند.
انتهای پیام/۶۳۱۰۶/ج۳۰/ح
