به گزارش ایرنا، پیامدهای تغییرات اقلیمی در هر منطقه از کره زمین و هر کشور می تواند مختلف باشد. ممکن است در کشوری مانند ایران به شکل بیابان زایی خود را نشان دهد و در نقطه دیگر از کره زمین با افزایش دمای هوا نمود پیدا کند.
به باور کارشناسان، یکی از مهمترین دلایل بیابان‌زایی به ویژه در منطقه آسیا-اقیانوسیه، تغییرات سطح آب دریاها از جمله عوارض گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی، فعالیت‌های انسانی است.
به گزارش «بانکوک پست» تایلند، امروزه پیامدهای ناشی از تغییراتی اقلیمی تا حدی جدی است که دولت های جهان به ویژه در منطقه آسیا-اقیانوسیه را بر آن داشته است پس از رفع بحران کرونا، تدابیری را برای مقابله با این مسئله نگران کننده اتخاذ کنند.
بدون شک باید پذیرفت که مشکل تغییرات آب وهوایی کره زمین یکی از معضلات جهان امروز است و دیگر حد و مرزی نمی‌شناسد.
آمارها نشان می‌دهد منطقه آسیا-اقیانوسیه دست کم ۳۶ درصد از تولید ناخالص جهان را به خود اختصاص می‌دهد و نقش مهمی را در رونق اقتصادی و فقرزدایی ایفا می کند.
از دیگر سو، دست کم ۸۰ درصد از زغال سنگ جهان در این منطقه مورد استفاده قرار می‌گیرد و دست کم ۶۰ درصد از دی اکسید کربن جهان در این منطقه تولید می‌شود.
وقوع سیل های ویرانگر، خشکسالی، طوفان و گرم شدن دمای هوا در منطقه آسیا-اقیانوسیه از تبعات تغییرات اقلیمی در این منطقه به شمار می‌آید.
برپایه این گزارش، اکنون زمان آن رسیده است که کشورهای منطقه با کمک یکدیگر با پیامدهای ناشی از تغییرات اقلیمی بر اساس توافق نامه پاریس مقابله کنند و از دیگر سو تلاش هایی را جهت رشد اقتصادی با استفاده از انرژی ها پاک در منطقه انجام دهند.
عدم استفاده از سوخت های فسیلی، استفاده از سوخت های با سطح کربن کمتر و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر از جمله راهکارهای مبارزه با تغییرات اقلیمی در منطقه آسیا-اقیانوسیه به شمار می‌آید.
هنگامی که تغییرات اقلیمی با سرعت زیادی رخ دهد، انسان نمی‌تواند خود را با آن وفق دهد و در نتیجه حیات گیاهی و جانوری به خطر می‌افتد.
گفتنی است تغییرات اقلیمی می‌تواند پیامدهای مختلفی برای انسان به دنبال داشته باشد که یکی از این پیامدها مهاجرت اجباری در جهان است.
در حال حاضر شماری از کشورهای منطقه آسیا-اقیانوسیه از جمله چین، کره جنوبی، ژاپن، مالدیو، جزایر مارشال، سنگاپور و جزایر تیمور می‌کوشند میزان دی اکسید کربن را به حداقل کاهش دهند.
اقتصاد سبز در منطقه آسیا-اقیانوسیه
با افزایش نیاز روز افزون کشورهای منطقه آسیا-اقیانوسیه به انرژی‌های پاک از جمله برق، استفاده از روش های سنتی اقتصاد و استفاده حداکثری از منابع طبیعی بدون توجه به حقوق نسل‌های فعلی و آینده که موجب تخریب و آلودگی محیط زیست می‌شود، دیگر پاسخ گو نیست.
در این حال، تا زمانی که یکی از مهم ترین اهداف اقتصاد سبز کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای است، استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر راه میانبری برای رسیدن به اقتصاد سبز به شمار می‌آید..
بانک توسعه آسیا در حال حاضر راهکارهایی را با هدف مبارزه با تبعات ناشی از تغییرات اقلیمی و توسعه اقتصاد سبز در منطقه آسیا-اقیانوسیه ارایه می دهد.
بانک جهانی از سال ۲۰۱۹ میلادی اقداماتی را آغاز کرده است که بر اساس آن از دست کم ۸۰ میلیارد دلار بودجه تا سال ۲۰۳۰ یعتی سالی ۶ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار برای مبارزه با تغییرات اقلیمی اختصاص دهد.
این بانک در سال جاری میلادی ۶ میلیارد دلار در زمینه انرژی های پاک اختصاص داده است.
کشورهای آسیا-اقیانوسیه که از دیرباز به سوخت‌های فسیلی وابسته بوده‌اند، در حال حاضر با هدف تامین نیاز رو به رشد انرژی از جمله برق در این منطقه، بیش از پیش به سوی استفاده از انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر روی آورده‌اند.
به استناد آمارها، نیاز کشورهای آسیایی به انرژی در سال ۲۰۳۰، دست‌کم ۷۰ درصد بیشتر از سال ۲۰۱۷ خواهد بود.
در جمهوری اسلامی ایران نیز با توجه به نیاز روزافزون به مصرف انرژی و کاهش منابع انرژی فسیلی، ضرورت حفظ محیط زیست، کاهش آلودگی هوا، محدودیت‌های برق رسانی و تامین سوخت برای نقاط و روستاهای دورافتاده استفاده از انرژی های نو همچون باد، خورشید، هیدروژن، زیست توده، زمین گرمایی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
در پایان می‌توان گفت اتخاذ تدابیر لازم از سوی دولت ها جهت فراهم سازی امکان دسترسی به انرژی‌های تجدیدپذیر و پاک در مناطق دورافتاده و روستایی می‌تواند سبب ایجاد فرصت‌های شغلی، کاهش فقر و برقراری عدالت اجتماعی در کشورهای آسیایی شود.
