به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، با آمدن تابستان و فصل داغ گیشه های تئاتر، اهالی این هنر نمایشی به ویژه کارگردانان تئاتر که اغلب جوان هستند، مسئولیت دشوار دیگری هم روی دوش خود حس می‌کنند؛ مراقبت از جان و سلامت اعضای گروه. به نظر می رسد تنها راه حل برطرف شدن این نگرانی‌ها در شرایط شیوع کرونای هندی و هشدار مسئولان به جای تعطیلی تئاتر واکسینه کردن گروه‌هایی است که مشغول تمرین یا در حال اجرای نمایشی هستند همچنانکه گفته می‌شود پیش از شروع فیلمبرداری پروژه‌های تلویزیونی، گروه‌های سازنده واکسینه می‌شوند.
علیرضا معروفی کارگردان نمایش «تنها» با تاکید بر اینکه قطعا خواهان واکسینه کردن گروه اجرایی خود هستیم، ادامه می‌دهد: شنیده‌ام پیش از شروع فیلمبرداری پروژه‌های تلویزیونی، گروه‌های سازنده را واکسینه می‌کنند و ما هم به عنوان جامعه تئاتری این مطالبه را داریم. او که نمایش خود را در تالار «سایه» مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌برد، ادامه می‌دهد: ما پذیرفته‌ایم در این شرایط پرخطر کار کنیم چون نمی‌خواهیم در خانه بیکار بنشینیم و دوست نداریم تئاتر تعطیل شود ولی وقتی واکسیناسیون شروع شده است، واکسینه کردن گروه‌های نمایشی فعال، انتظار بی‌جایی نیست.
این کارگردان جوان می‌افزاید: ما خواهان تداوم جریان تئاتری هستیم ولی از سوی دیگر سلامتی و جان گروه‌های اجرایی و تماشاگران هم در میان است و با اینکه همه پروتکل‌ها را رعایت می‌کنیم ولی اگر گروه واکسن بزنند، با خاطری آسوده‌تر کار خود را روی صحنه می‌بریم.
- آرزوهای یک موش کور
وحید نفر کارگردان نمایش «آرزوهای یک موش کور» با اعلام بی‌اطلاعی از برنامه واکسیناسیون گروه‌های نمایشی فعال می‌گوید: ظاهرا برنامه‌هایی برای واکسینه کردن مشاغل پرخطر مانند رانندگان محترم اتوبوس، دانش‌آموزان و معلمان، افراد کهنسال و ... اعلام شده است ولی برای کسانی که در صف کارهای فرهنگی هستند، هنوز چیزی اعلام نشده است.
او که زمستان سال ۹۸ اجرای نمایشش در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ناتمام ماند، با اعلام اینکه از روز پنجشنبه دهم تیر اجرای این نمایش را از سر می‌گیرد، اضافه می‌کند: امیدوارم درباره موضوع واکسیناسیون به جامعه فرهنگی هنری هم بیشتر توجه کنند، کسانی که به هر حال خطر می‌کنند، مهم نیست انگیزه آنان ارتزاق، عشق به کار یا موضوعات دیگر باشد، چون در هر حال با جان و سلامتی خود بازی می‌کنند.
نفر با اشاره به پیگیری‌هایی که از سوی جامعه تئاتری برای حل مشکلات هنرمندان تئاتر در مقطع کرونایی انجام شده است، ادامه می‌دهد: بزرگان تئاتر و اعضای خانه تئاتر به هر دری کوفتند، پاسخی نگرفتند. من هم نمی‌خواهم به عنوان یک عضو نق زن در تئاتر تلقی شوم ولی آنچه باید رخ بدهد، نیازمند تعقل است نه حرف زدن.
نفر که به دلیل شرایط کرونایی تغییراتی در شیوه کار خود داده است، توضیح می‌دهد: حضور بعضی از اعضا را حذف کردم تا جمعیت گروه کمتر شود چون به هر حال حضور هر کسی، درصدی از خطر را به همراه دارد. تمرین‌ها را هم طوری برنامه‌ریزی کردیم که در هر نوبت، دو سه تا از بازیگران حضور داشته باشند. هرچند در تمرین‌های نهایی حضور همه اعضاء اجتناب‌ناپذیر است.
او با ابراز خشنودی از اینکه مردم دل‌شان برای تئاتر تنگ شده، اضافه می‌کند: این دلتنگی جای خوشحالی دارد. خوشبختانه صندلی‌های سالن کانون هم پرتابل (متحرک) است و این مرکز تعداد صندلی‌ها را به نصف رسانده تا فاصله‌گذاری اجتماعی رعایت شود.
سعید هلال‌زاده، کارگردان نمایش «خاک سفید» هم دغدغه‌های خود را این گونه با ما در میان می‌گذارد: مانند همه کارگردان‌هایی که کاری روی صحنه دارند یا مشغول تمرین نمایشی هستند، دوست دارم بازیگرانم در سلامتی کامل به سر ببرند. بنابراین در درجه اول سلامت اعضای گروه و تماشاگران برایم اهمیت دارد.
او که نمایش خود را در سالن «شهرزاد» روی صحنه می‌برد، با تاکید بر اینکه واکسیناسیون گروه‌های نمایشی، مطالبه جامعه تئاتری است، ادامه می‌دهد: ما بچه‌های تئاتری خیلی در حاشیه قرار گرفته‌ایم و گویی کسی حواسش به ما نیست. حتی اگر واکسینه کردن هنرمندان را آغاز کنند، احتمالا ما ته صف قرار می‌گیریم درحالیکه ما هم برای پیشبرد فرهنگ تلاش می‌کنیم.
این کارگردان که نمایش خود را با حضور ۱۳ بازیگر روی صحنه می‌برد، می‌گوید: حتی پیامکی هم به ما نرسیده چه برسد به تماس تلفنی. این در حالی است که دوستان‌مان در خارج از کشور دو سه ماهی است واکسن زده‌اند و از این بابت آسوده خاطر شده‌اند. امیدوارم در ایران هم به واکسینه کردن گروه‌های نمایشی که مشغول تمرین یا اجرا هستند، توجه شود.
