هانویل به عنوان یک گالری‌دار نقشی مهم در حمایت از جنبش کوبیسم و هنرمندان این عرصه ایفا کرد. وی از نخستین افرادی بود که به اهمیت و زیبایی نقاشی‌های پیکاسو پی برد و شروع به خرید آنها کرد. پیکاسو درباره وی نوشته است: «اگر شم تجاری هانویل نبود چه بر سر ما می‌آمد؟»هانویل در گالری خود از بسیاری از هنرمندان آن روزگار- در حالی که در آن زمان برای مجموعه‌داران جذابیتی نداشتند-حمایت می‌کرد. وی از هنرمندان نوظهوری حمایت می‌کرد که از سراسر جهان برای زندگی و کار راهی مون پارناس و مونمارته شده بودند. در ۱۹۰۷ که تعداد گالری‌های پاریس به زحمت به عدد شش می‌رسید وی شروع به بستن قرارداد با هنرمندان برای خرید همه آثار آنان می‌کرد تا این هنرمندان فارغ از دغدغه‌های مالی بر خلق آثار خود متمرکز شوند. با آنان روزانه ملاقات می‌کرد و نمایشگاهی از آثارشان برپا می‌کرد که از آن میان باید از تامین هزینه‌های برپایی نخستین نمایشگاه آثار ژرژ براک یاد کرد. از دیگر فعالیت‌های وی باید به انتشار آثار ادبی افرادی چون گیوم آپولینر، آندره ماسون، گرترود اشتاین و ... اشاره کرد. از دیگر سو وی به عنوان یک مورخ هنر و شاهدی بر ظهور کوبیسم در دوره ۱۴-۱۹۰۷ چهره‌ای برجسته به شمار می‌رود. او در پاریس وقت زیادی صرف خواندن و درک تاریخ هنر و زیباشناسی کرد و از موزه‌ها و گالری‌های این شهر بازدید به عمل می‌آورد. وی نخستین مصاحبه خود در باب کوبیسم را در ۱۹۱۲ انجام داد.وقوع جنگ جهانی اول در ۱۹۱۴ نه تنها به گسست جنبش کوبیسم در هنر انجامید که هانویل را نیز مجبور کرد تا به ناگزیر راهی سوئیس شود. از دیدگاه قانون فرانسه وی که شهروندی آلمان را داشت، جزو اتباع خارجی به شمار می‌رفت و از همین رو مجموعه هنری وی در ۱۹۱۴ مصادره شد و از ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۳ از سوی دولت فرانسه حراج شد. در دوران تبعید وی دست از مطالعه و نوشتن برنداشت. با وقوع جنگ جهانی دوم وی که تباری یهودی داشت به ناگزیر زندگی مخفیانه خود در فرانسه را در پیش گرفت. او در ۱۹۷۹ و در سن ۹۴سالگی در پاریس درگذشت.
