به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، روز پنج شنبه با اعلام رسمی خبر فوت «نزار بنات»، معارض فلسطینی و منتقد حکومت خودگردان، موجی از اعتراضات در شهرهای رام الله و الخلیل به وجود آمد. موجی که دامنه تظاهرات آن تا هم اکنون ادامه دارد. این نخستین بار است که فلسطینیان ساکن کرانه باختری به این شدت ضمن برپایی تظاهرات علیه حکومت خودگردان فلسطین ، خواستار برکناری ابومازن و انحلال حکومت خودگردان می شوند.
سابقه اعتراض علیه حکومت خودگردان فلسطین
از سال 1994 که حکومت خودگردان فلسطین براساس توافقنامه اسلو به وجود آمد. در دو مقطع علیه حکومت خودگردان تظاهرات مردمی وسیع در کرانه باختری به وجود آمده است. اولین بار در زمان بیداری اسلامی، سال 2012 مردم کرانه باختری علیه حکومت خودگردان دست به تظاهرات زدند. در آن مقطع مهمترین خواسته مردم جلوگیری از کرانی کالاهای اساسی به ویژه حامل‌های انرژی و سوخت وسایل نقلیه بود. در آن مقطع، تظاهرات به وجود آمده با مدیریت برخی قیمت‌ها پس از یک دوره 6 ماهه فروکش کرد.
تظاهرات کنونی که در اعتراض به کشته شدن «نزار بنات»، فعال فلسطینی منتقد حکومت خودگردان از سرگرفته، دومین اعتراض علیه حکومت خودگردان است. تفاوت این دفعه با سال 2012 در این است که در سال 2012 با کنترل قیمت برخی کالاها به راحتی اعتراضات به آرامش بدل شدند. اما در این اعتراضات، مردم کرانه باختری علیه ابومازن و حکومت خودگردان شعار سر می‌دهند. آنها برای اولین بار انحلال حکومت خودگردان را فریاد می زنند.
دلایل خشم مردم از حکومت خودگردان
مردم کرانه باختری پس از گذشت 28 سال از امضای توافقنامه اسلو و تشکیل حکومت خودگردان، حالا انحلال این ساختار سیاسی را فریاد می‌زنند. این فریاد حاصل خشمی است که طی این 28 سال انباشته شده است.
سرکوب مخالفان و منتقدان
نخستین دلیل خشم مردم کرانه باختری ، نبود آزادی بیان و عمل است. حکومت خودگردان فلسطین با بهره گیری از داده‌هایی که صهیونیست‌ها در اختیار آنها قرار می‌دهند هر کسی را که با اقدامات دستگاه امنیتی، دولت حکومت خودگردان و به ویژه ابومازن مخالفت کند به شدت سرکوب می‌کند. زندان‌های حکومت خودگردان فلسطین مملو از زندانیان سیاسی است که به دلیل انتساب به گروه‌های مقاومت یا انتقاد به شخص ابومازن و عملکرد حکومت خودگردان به زندان افتاده‌اند. سرکوب شدید حکومت خودگردان، موجب ایجاد محیط رعب و وحشت در میان مردم کرانه باختری طی دهه‌های گذشته شده است. رعب و وحشتی که با گذشت زمان، به دلیل تشدید اقدامات دستگاه امنیتی، افزایش یافته است.
بخش قابل توجهی از جوانان فلسطینی که به دنبال مبارزه با رژیم صهیونیستی هستند توسط همین دستگاه امنیتی دستگیر می‌شوند. برخی از آنها توسط دستگاه امنیتی حکومت خودگردان تحویل ارتش رژیم صهیونیستی می‌شوند و برخی دیگر در زندان‌های مخوف دستگاه امنیتی، تحت شکنجه و فشار قرار می‌گیرند.
نبود افق سیاسی روشن
حاکمیت سیاسی موجود در کرانه باختری، به دلیل اتخاذ مسیر سازش و مذاکره با رژیم صهیونیستی، طی 28 سال پس از توافقنامه اسلو این مسیر را طی کرده است. اما مسیر سیاسی مذاکره و سازش با رژیم صهیونیستی به بن بست رسیده، عملاً از سال 2014 تاکنون مسکوت مانده است.
پس از آن نیز در سال 2017 با به قدرت رسیدن ترامپ و ارائه طرح معامله قرن، عملاً از دستور کار ایالات متحده و رژیم صهیونیستی خارج شده است. این یعنی آنکه هیچ افقی برای آینده‌ای بهتر در مسیری که حکومت خودگردان برگزیده وجود ندارد. لذا امیدی برای رسیدن به آینده‌ای بهتر نیز وجود نخواهد داشت. این افق مسدود موجب شده فلسطینیان ساکن کرانه باختری دلیل مشکلات کنونی خود را که هر روز بر آنها افزوده می‌شود، همین حاکمیت سیاسی بدانند که در طریق مسدود مذاکره گیر کرده است.
طبیعی است که در چنین شرایطی آنها کم کم به سمت منحل کردن این ساختار سیاسی یا دست کم ایجاد تغییر در آن حرکت کنند.
ناکارآمدی حکومت خودگردان
حکومت خودگردان فلسطین که حاکمیت را ظاهراً در کرانه باختری در اختیار دارد هیچ گونه اختیار و توانی در حل مشکلات فلسطینیان ساکن کرانه باختری ندارد. با آنکه حکومت خودگردان یک کابینه با بیش از 23 وزارتخانه دارد اما تمامی امور مربوط به فلسطینیان در کرانه باختری توسط ساختاری که ارتش رژیم صهیونیستی تحت عنوان «کوگت» به وجود آورده، اداره می‌شود.
فلسطینیان برای هرگونه اقدام در کرانه باختری از مجوز خروج از فلسطین گرفته تا جابه جایی بین شهرهای کرانه باختری، مجوز ساخت و ساز یا تعمیر ساختمان و... باید از آن ساختار مجوز کسب کنند. این به معنای آن است که حکومت خودگردان عملاً اختیاری نداشته و ساختاری ناکارآمد برای فلسطینیان محسوب می‌شود.
در همین حال فلسطینیان ساکن کرانه باختری شاهد آن هستند که همین ساختار ناکارآمد در عین اینکه توان حل مشکلات آنها را ندارد، برای فلسطینیان مشکلاتی را نیز به وجود می‌آورد. دستگاه امنیتی حکومت خودگردان فلسطین با دستگیری‌ها و مانع تراشی‌هایی که انجام می‌دهد عملاً به مانعی در برابر اقدامات فلسطینیان علیه رژیم صهیونیستی بدل شده است. لذا بدیهی است که فلسطینیان خواستار حذف چنین ساختاری باشند که نه تنها نمی‌تواند کاری برای آنها انجام دهد بلکه مانعی در مقابل تمام موانع موجود آنها است.
لغو انتخابات 3 گانه ، مسدود کردن تنها مسیر گشایش در فلسطین
در کنار تمام ناکارآمدی و مسدود بودن دورنمای سیاسی موجود در کرانه باختری که نشان دهنده ماهیت پر اشکال حکومت خودگردان است، یک اتفاق در عرصه سیاسی فلسطین موجب شد ناامیدی از حکومت خودگردان فلسطین و شخص ابومازن بیش از پیش افزایش یابد و آن هم لغو انتخابات 3 گانه فلسطین توسط ابومازن بود.
سال 2020، پس از آنکه ترامپ سند معامله قرن را رسماً رونمایی کرد، فلسطینیان برای نخستین بار در عرصه آشتی ملی کنار هم به توافقات جدی رسیدند. علت امر آن بود که جناح سازشکار فلسطینی که به دنبال مذاکره و سازش با صهیونیست‌ها بود عملاً این مسیر را مسدود و خود را بازیگری اخراج شده از عرصه فلسطین مشاهده کرد. لذا با توافق با گروه‌های مقاومتی فلسطین برای نخستین بار به سمت ایجاد یک راهبرد متحد برای حل مسئله فلسطین رسیدند.
نخستین خروجی عملی توافق بین گروه‌های سازشکار و مقاومت فلسطین در آشتی ملی فلسطین، توافق بر سر برگزاری انتخابات پارلمانی، ریاست حکومت خودگردان و شورای ملی ساف در تابستان 2021 بود. قرار بود این 3 انتخابات به طور جداگانه برگزار شوند. برگزاری انتخابات در فلسطین که از سال 2006 تاکنون مسکوت مانده است، نوید بخش گشایش افقی نو و روشن عرصه سیاسی فلسطین بود. افقی که مردم فلسطین را امیدوار می‌ساخت با حضور پای صندوق‌های رأی مسیر جدید را برای خود باز کنند.
اما این مسیر که تنها امید فلسطینیان بود توسط ابومازن بسته شد. محمود عباس در ماه می 2021 با فشار رژیم صهیونیستی و ایالات متحده و همپیمانان منطقه‌ایش،انتخابات را تا زمانی نامعلوم تعلیق کرد. این به معنای آن بود که انتخابات برگزار نخواهد شد و اوضاع به همین صورت در مسیر مسدود باقی خواهند ماند.
مجموع عواملی که به آنها اشاره شد، ساکنان فلسطین و به طور مشخص اهالی کرانه باختری را به این اطمینان رسانده است که حکومت خودگردان و ابومازن منشأ تمام مشکلات فلسطینیان هستند. به ویژه آنکه مقاومت طی سال‌های گذشته موفقیت‌ها و پیروزی‌های قابل توجهی را به ارمغان آورده و در آخرین آنها با تهدید رژیم صهیونیستی مانع تخلیه محله الشیخ جراح، تجاوز شهرک نشینان به مسجدالاقصی و ممانعت از برگزاری راهپیمایی مجعول پرچم شد. این نوع عملکرد مقاومت در مقابل اقدام حکومت خودگردان در سرکوب فلسطینیان در کرانه باختری- که در مسئله فوت مشکوک «نزار بنات» احساسات عمومی را خدشه دار کرد- مردم کرانه باختری را به سمت انحلال حکومت خودگردان فلسطین سوق داده است.
انتهای پیام/
