به گزارش ایسنا، شب گذشته و در هفته‌ی ماقبل پایانی لیگ دسته دوم فوتبال باشگاه‌های کشور، شهرداری همدان در خانه برابر نماینده گناوه متوقف شد تا کار صعود به لیگ یک را به هفته‌ی آخر موکول کند.
در هفته‌ی پایانی شاگردان رضا طلایی در تبریز به میهمانی علم‌وادب می‌روند. حریف، تیم سوم جدول است که حتما به حضور در پلی‌آف نیم‌نگاهی خواهد داشت. ویستاتوربین تیم دوم جدول هم برابر گناوه صف‌آرایی خواهد کرد. اختلاف امتیازی شهرداری و ویستاتوربین عدد ۳ را نشان می‌دهد و با این اوصاف نماینده همدان برای صعود به یک امتیاز نیاز دارد تا خیال هوادارانش را راحت و فارغ از نتیجه‌ی دیدار رقیب مستقیم خود کند.
چیزی که پیداست اینکه مثل خیلی از سال‌ها سرنوشت فوتبال همدان به هفته‌ی آخر کشیده شده و طبیعتا ۹۰ دقیقه بازی همدان و تبریز را نمی‌توان دندان روی جگر گذاشت!
شهرداری‌چی‌ها چند روز دیگر در آزمونی دشوار، احتمالا ما را به لحظه‌هایی دلچسب گره خواهند زد. هرچند دشوار اما جست‌وجو برای صعود در تقابل با تیمی سراسر انگیزه، حتما سرشار خواهد بود از استرس و نگرانی.
بازی تبریز، چهره تک‌تک هواداران شهرداری، تمام حقایق یکی از بازی‌های بزرگ تیم همدانی ظرف چند سال اخیر را آشکار خواهد کرد. استرس بازی روی صورت هوادار فوتبال همدان نقش می‌بندد و شدت و حدتش را ناخن خوردن‌ها و دست به دعا شدن‌های نود و چند دقیقه‌ای معلوم خواهد کرد.
جماعتِ فوتبال‌دوستی که چند روز دیگر با یک التهابِ حداقل کم‌سابقه سرشاخ خواهند شد، حتما می‌دانند که آدم‌ها فرزند رنج‌هایی هستند که در طول زندگی متحمل شده‌اند. رنج‌هایی که یا آنها را بزرگتر کرده یا به سوی موفقیت هل داده است. حکم ما هفته آخر همین است. شهرداری، بعد از مشقت‌های چندساله و رنج‌های فصلی که گذشت، یک 90 دقیقه‌ی سرشار از استرس و هیجان را پیش روی ما خواهد گذاشت. با این امید که آن طرفِ پلِ بازی با تبریز، صعود است و زندگی تازه.
بجنگ تا نمیری!
حتما به یاد دارید که پپ گواردیولا سرمربی وقت تیم بارسلونا پیش از دیدار حساس برابر منچستریونایند در لیگ قهرمانان، کلیپی چند دقیقه‌ای از فیلم گلادیاتور برای بازیکنانش پخش کرد. در آن کلیپ پیغام‌های جالبی هم به رشته‌ی تحریر درآمده بود: "زمین مسابقه از آن ماست. ما دقت داریم. ما سختکوش هستیم، ما مهاجمانی هستیم که به دفاع می‌پردازند، ما مدافعانی هستیم که دست به حمله می‌زنند." نسخه‌ی منچستر شاید همان‌جا پیچیده شد. پپ، آن شب قانون جاذبه را به بازی گرفت و کاری کرد کارستان.
فوتبال، بازیِ همین لحظه‌هاست! چند روز دیگر از پشت قاب جادوییِ موبایل‌های خود می‌رویم کنار شاگردان طلایی‌منش. آقای سرمربی از امروز تا هفته‌ی پایانی دیگر وقت زیادی ندارد مگر برای یک ریکاوری خوب! می‌ماند کارهای انگیزشی و روانی. طلایی این را بهتر از همه می‌داند که باید بازیکنان خود را مهیای یک نبردِ تمام‌عیار کند که می‌خواهند در طول 90 دقیقه به جنگ رویاهای چندماهه بروند.
می‌شود او برشی از دیالوگ جذاب فیلم "شیر" را خوره جان بازیکنانش کند که می‌گوید: "ستاره‌ها وقتی پیدا می‌شوند که تو در جست‌وجوی ماه هستی!"
انتهای پیام
