به گزارش برنا؛ فارغ از حاشیه های احتمالی این گمانه زنی ها و تبعاتی که بر پیکره پایتخت وارد می آورد، آسیب شناسی و ارائه راهکارهای کاربردی و عملیاتی از منظر افراد مختلف در جایگاه های متنوع برای بسیاری از مسائل راهگشاست به ویژه در خصوص شهر و شهروند که مستلزم نگاه همه جانبه است؛ و چه بسا تغییرات هر چهارساله مدیریت شهری برای اعمال این نگاه ها و بازطراحی تشکیلاتی فرصتی مغتنم باشد.
از اینرو توجه به چند موضوع در حوزه های مختلف شهری از جمله منابع انسانی، فرهنگی اجتماعی و شهرسازی قابل تامل است:
انتخاب شهردار؛ باید ها و نباید ها
۱- مسائل بسیاری از امور شهر در این برهه زمانی مورد نقد و بررسی کارشناسان شهری و اهل فن قرار گرفت که با نگاه اجمالی به تمامی این موارد می توان دریافت که بخش عمده ای از عدم موفقیت برنامه ها و به تبع آن نارضایتی مردم و به ویژه پرسنل شهرداری ریشه در تغییرات پی در پی شهردار تهران داشت.
از اینرو انتخاب فرد اصلح به عنوان گزینه بدون تغییر و شهردار چند ساله برای تهران اساسی ترین راهکار خروج از نابسامانی های مورد بحث منتقدان شهری می تواند باشد از شهر و شهروند گرفته تا پرسنل ذینفع.
امید می رود چهل و هفتمین شهردار تهران به دور از نگاه حزبی و جناحی و هر نگاه سیاسی، با اقتداری بی مثال تاریخی شیرین را برای مردم آزرده خاطر پایتخت نشین رقم بزند؛ مردم تهران در انتظار شهردار تاریخ سازند نه سیاست باز!
انتخاب ۵ شهردار در شورای پنجم؛شورای ششم را دریابید! پس بیایید؛ بگذارید؛ تاریخ شهرداران تهران که با تصدی محمدمیرزا کاشف السلطنه آغاز شده همچنان تاریخی بماند...
۲- مسئله قابل توجه دیگری که جای بسی تامل دارد؛ ساختاری ویژه با نگاه تخصصی به منابع انسانی شهرداری است هر چند کمیته ای در شورای شهر تهران ذیل کمیسیون برنامه و بودجه تشکیل شده اما تنها گزینه ای که از این کمیته خارج شده است اصلاح ساختار شهرداری بر اساس تمایلات اعضای متشکل در این کمیته بوده است.
بر همین اساس توصیه می شود از سوی این کمیته طرحی در جهت بکارگیری نیروهای باسابقه و توانمند مدیریت شهری که سالها در بدنه کارشناسی مانده اند ارائه شود.
به خصوص در بحث انتخاب مدیران که اگر طبق طرحی مشخص براساس امتیازهای پلکانی و شایسته محور طراحی شود، بسیار اثر بخش و در راستای خواسته های جدی پرسنل خواهد بود.
هر چند که لزوما ایجاد ساختار، کمیته، کمیسیون حجتی بر تحول مثبت نیست و نیازمند مطالبه گری و نظارت است تا نتیجه ای اثر بخش حاصل شود.
۳- وضعیت فعلی سرای محله ها نیز موضوع دیگری است و امروز شاهدیم به دلیل ناهماهنگی ها، اهداف ایجاد سرای محله ها محقق نشده و از این ظرفیت مردمی در جهت توسعه مدیریت شهری و ارتباط بیشتر با مردم بهره ای نبرده اند و چه بسا زمینه مشکلات و اشکالات قانونی نیز برای دست اندرکاران فراهم کرده است.
۴-مبحث دیگری که به شورای ششم پیشنهاد می شود در خصوص روند ساخت و ساز شهری است که می طلبد قوانین مرتبط با آن متناسب با شرایط و توانمندی های هر منطقه تدوین شود تا موجبات اقبال سرمایه گذاران و ارزش افزوده برای پهنه های کم برخوردار فراهم آید.
۵- از آنجا که استفاده از ظرفیت سازمان های غیردولتی (NGO) با هدف جلب مشارکت شهروندان در نحوۀ مدیریت یک سیستم، تاثیر بسزائی در عملکرد آن دارد، به جاست؛ ضمن ساماندهی و رتبه بندی ارزشی از حضور نماینده های آنها در جلسات کمیسیونها، کمیته ها و حتی اظهارنظرهای تخصصی در صحن شورا بهره گیری شود.
بر همین اساس انتظار می رود شورای تازه نفس هم راستا با انتخاب شهردار ی مقتدر، کارآمد، انقلابی، جهادی و دلسوز، سنت مطالبه گری صحیح از پیکره مدیریت شهری را احیا کند و با نگاهی تخصص محور در جهت رفع دغدغه های موجود و زیبایی بیش از پیش کالبدی شهر نیز اهتمام ورزد.
* سعید جاسبی-فعال رسانه ای و کارشناس امورشهری*
