همشهری آنلاین،فاطمه عباسی: تعریف حداقل فضای استاندارد برای زندگی در کشورهای اروپایی امری رایج است و در حالیکه بررسی‌ها نشان می‌دهد استرالیا و آمریکا و کانادا از نظر مساحت خانه، بالاترین رتبه‌ها را به خود اختصاص داده‌اند، بحث فضای کافی و رضایت‌بخش در "خانه" برای هر نفر، به عنوان بحثی تخصصی در اروپا مطالعه شده است.
عواملی گوناگون و فراتر از زمین شهری بر تهیه مسکن کوچک و کاربردی موثرند. برلین بست وست در گزارشی مستدل نوشت، درنظر گرفتن هزینه‌های ساخت، موید آن است که تهیه و ساخت آپارتمان‌های کوچک یا به اصطلاح رایج امروزی "میکروآپارتمان‌ها" برای شرکت‌های سازنده و افراد سرمایه‌گذار بسیار ارزشمند و به‌صرفه است.
به عنوان مثال دولت آلمان بیش از ۱۲۰ میلیون یورو در بازار میکروآپارتمان‌ها سرمایه‌گذاری کرده و پیش از این نیز تا پایان سال ۲۰۱۸ بیش از ۳۰ هزار واحد میکرو در این کشور ساخته است. این واحدهای کوچک می‌توانند با قیمت نهایی مناسب‌تری، خصوصا در شهرهای گران‌قیمتی همچون لندن و مونیخ، در اختیار متقاضیان قرار گیرند.
نکته حائز اهمیت دیگر هزینه‌های مربوط به تجهیز و نگهداری است؛ به صورت طبیعی تهیه وسایل کمتر برای فضای کوچک یک میکروآپارتمان، از یک خانه ویلایی و حتی یک آپارتمان بزرگ هزینه کمتری در پی دارد. انرژی مصرفی و تعمیر و نگهداری چنین فضایی نیز از نظر اقتصادی و محیط‌زیستی مقرون به صرفه است.
از جهت معماری نیز استفاده از سقف‌های بلند و فضای طولی، رنگ‌های روشن و وسایل کم تعداد و کم حجم در استفاده بهینه از فضا و آرامش بصری فضای داخلی بسیار اهمیت دارد.
اما مساله غیرقابل چشم‌پوشی، سبک زندگی مردم است و تنها درصد کمی از افراد سبک زندگی مینیمال را انتخاب می‌کنند.
هاب پیجز در گزارشی نوشت که آمریکایی‌ها به استفاده از اتاق مخصوص لباس، کابینت حمام و انباری آشپزخانه عادت دارند؛ این در حالیست که این موارد در سبک طراحی آپارتمان‌های اروپایی معمولا جایی ندارد.
بالطبع زندگی مردم اروپایی که با کمبود زمین‌های شهری و فضاهای وسیع برای ساخت و ساز و زندگی آپارتمانی عادت کرده‌اند، روشی متفاوت از مردم آمریکا و استرالیا دارد.
با وجود تفاوت در سبک زندگی، بر اساس گزارش بی‌بی‌سی که نظرسنجی‌های موسسه ریبا را منتشر کرده، نیمی از بریتانیایی‌ها از کمبود فضای منازل خود ناراضی هستند.
آن‌ها فضای کافی برای نگهداری و انبار وسایل خود (مخصوصا وسایلی همچون لباس عروسی یا درخت کریسمس) ندارند.
حفظ حریم شخصی در فضای کوچک میکروآپارتمان‌ها نیز یکی از چالش‌هایی است که نزدیک به ۳۰% افراد از آن ابراز نارضایتی کرده‌اند.
در همین راستا مطالعات پژوهشگران آلمانی نشان داده است جامعه هدف چنین آپارتمان‌هایی دانشجویان، افراد شاغل راه دور و افراد مجرد هستند.
نیویورک تایمز در مقاله‌ای از گراهام هیل، کارآفرین و سرمایه‌دار آمریکایی، به مزایای استفاده از فضای کوچک و وسایل کمتر پرداخته و گفته داشتن فضا و وسایل کمتر، جای زندگی را برای مسائل مهم‌تری باز می‌کند؛
بر اساس این مقاله، سبک زندگی مینیمال با کاهش مصرف، زباله کمتر و فضای بیشتر، آرامش و لذت عمیق‌تری را به همراه خواهد داشت، فضای کوچکتر دارایی‌های (معنوی) افراد را وسعت می‌دهد.
اما آنچه که نباید مورد غفلت واقع شود این است که این یک انتخاب سبک زندگی است و مناسب همه افراد جامعه نیست.
بی‌بی‌سی نکات روانشناختی متعددی را که در این نوع زندگی باید مورد نظر قرار گیرد برشمرده است از جمله اینکه این سبک معمولا انتخاب افراد مجرد است.
بیشتر اوقات این افراد، در خارج از میکروآپارتمان آن‌ها سپری می‌شود؛ از محل کار گرفته تا رستورانی که محل صرف غذاست و پارک یا باشگاهی که برای تفریح و معاشرت انتخاب می‌کنند.
نکته مهم این است که این طرح‌ها تا چه حد به تفاوت ساختاری سبک زندگی و فرهنگ میکروآپارتمان نشینی دقت دارند و افرادی که مجبور به پذیرش چنین سبکی از زندگی هستند تا چه اندازه از مزایا و معایب آن آگاهی دارند.
