به گزارش مشرق، فارن افرز "Foreign Affairs" یک نشریه دوهفتگی جامع علمی آمریکایی است که تخصص آن علوم سیاسی و روابط بین‌الملل است و معتبرترین نشریه در زمینه سیاست‌ها و روابط خارجه آمریکا محسوب می‌شود.
پروفسور "نیکولاس اِبِرشتات" (Nicholas Eberstadt) از محققان برجسته انستیتو امریکن اینترپرایز در مورد نقش جمعیت در برتری جهانی آمریکا در ۲۴ مه ۲۰۲۱ در "فارین افرز" نوشت:
۱. برتری جهانی آمریکا تا حد زیادی مدیون جمعیت این کشور است؛ پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، آمریکا بعد از چین و هند سومین کشور پرجمعیت جهان است؛ سطح باروری و مهاجرت در ایالات متحده، در مقایسه با سایر کشورهای پیشرفته و رقبایی مانند چین و روسیه، بسیار بالاست.
بیشتر بخوانید:
ایران چندمین کشور ثروتمند جهان است؟
۲. از زمان پایان جنگ سرد تاکنون، جمعیت کل آمریکا و شمار افراد در سن کار این کشور (۲۰ تا ۶۴ سال) بیشتر و سریع‌تر از سایر کشورهای در حال توسعه رشد یافته است؛ رشد جمعیت در سن کار باعث افزایش بهره‌وری ملی در اقتصادهایی می‌شود که دولت مدیریتشان را به عهده دارد و می‌تواند منابع انسانی را توسعه داده و از این منابع بهره‌برداری کند؛ برای دولت‌های مدرن کند شدن روند پیری جمعیت می‌تواند از بارهای مالی تحمیل شده به این دولت‌ها بکاهد.
۳. اما تغییرات بزرگی در راه است؛ نتایج اولیه سرشماری سال ۲۰۲۰ در آمریکا و گزارش‌ها از نرخ کلی زاد و ولد در سال گذشته حاکی از اخبار هشداردهنده است: با کاهش نرخ رشد جمعیت و کاهش مداوم نرخ باروری ملی، به نظر می‌رسد که مسیر جمعیت‌شناختی آمریکا اکنون وضعیت نویدبخشی ندارد و می‌تواند در آینده به کاهش جمعیت برسد.
۴. تصمیم آمریکایی‌ها برای کاهش تعداد فرزندانشان می‌تواند برتری جمعیتی آمریکا را از بین ببرد؛ کاهش رشد جمعیت همچنین می‌تواند پیامدهای بلندمدت‌تری را هم برای سیاست‌های مختلف واشنگتن، از جمله برنامه‌های رفاه اجتماعی‌اش به همراه داشته باشد.
۵. گزارش دفتر نفوس آمریکا در سال ۲۰۲۰ نشان می‌دهد که رشد جمعیت این کشور از ۱۹۹۰ تاکنون به طور مداوم کاهش یافته و اکنون در پایین‌ترین سطح تاریخ آن قرار دارد؛ نرخ رشد جمعیت آمریکا بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ میلادی ۷.۴ درصد برآورد شد که در مقایسه با دهه پیش از آن (اندکی کمتر از ۱۰ درصد) افت چشمگیری را نشان می‌دهد.
۶. دگرش‌های مهاجرتی در کاهش جمعیت آمریکا نقشی ندارد بلکه تغییرات در زاد و ولد و مرگ و میر از عوامل اصلی این کاهش هستند؛ نرخ «افزایش طبیعی جمعیت» (شمار کلی زاد و ولد منهای مرگ و میر ) در آمریکا در دهه ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ سالانه ۱.۷ میلیون نفر بود که این رقم در دهه ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ به ۱.۲ میلیون نفر کاهش یافت؛ نرخ کلی زاد و ولد در سال ۲۰۱۹ به نیم میلیون نفر کاهش یافت که در مقایسه با نرخ ۴.۳ میلیون نفری در سال ۲۰۰۷ افت چشمگیری است.
۷. برای دو دهه، میانگین نرخ کلی باروری برای هر زن در ایالات متحده بیش از دو فرزند بود؛ اما بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۹ میلادی، نرخ باروری از بیش از ۲.۱ فرزند (بالاتر از سطح جایگزینی بلندمدت جمعیت) به ۱.۷ زاد و ولد و پایین‌تر از سطح جایگزینی رسید؛ نرخ زاد و ولد در سال ۲۰۲۰ نیز با کاهشی ۴ درصدی به ۳.۶ میلیون رسید که نرخ کلی باروری ملی در این سال را به ۱.۶۴ کاهش داد، یعنی بیش از ۲۰ درصد پایین‌تر از سطح جایگزینی.
۸. با این حال هنوز خطری فوری جایگاه بین‌المللی آمریکا را تهدید نمی‌کند؛ برغم تمام مسائل موجود، رشد جمعیت کلی آمریکا و جمعیت در سن کار این کشور، دستکم برای یک نسل آینده، ادامه خواهد داشت؛ طبق پیش‌بینی‌ها جمعیت آمریکا در سال ۲۰۴۷ به ۳۵۰ میلیون نفر رسیده و تا سال ۲۰۵۰ این رقم حفظ خواهد شد؛ پیش‌بینی می‌شود جمعیت در سن کار این کشور در ۲۰۵۰ حدود ۵ درصد بالاتر از نرخ این شاخص در سال ۲۰۲۰ باشد.
۹. در نتیجه، ایالات متحده احتمالا برتری جمعیتی‌اش نسبت به سایر قدرت‌های بزرگ را حفظ خواهد کرد؛ چین، ژاپن، روسیه و کشورهای اتحادیه اروپا همگی، در مقایسه با آمریکا، برای بازه زمانی طولانی‌تری نرخ باروری زیرجایگزینی داشته‌اند.
۱۰. سطح باروری کنونی در تمام این کشورها پایین‌تر از نرخ باروری در ایالات متحده است؛ همچنین جمعیت این کشورها پیرتر از جمعیت امروزی آمریکا است. (در میان تمام این کشورها، چین جوان‌ترین جمعیت را دارد اما میانگین سن جمعیت این کشور در حال حاضر بالاتر از میانگین سن جمعیت ایالات متحده است)
