دیروز مسعود جعفری جوزانی، کارگردان با سابقه سینما که دوستی و رفاقتی دیرین با محمد برسوزیان داشت و در سریال «در چشم باد» از بازی او بهره برده بود یادداشت قابل تاملی منتشر کرد. این کارگردان نوشته است: «بلند بالا بود و چهارشانه، سینه فراخ، نگاه ژرف و صدای مردانه‌اش پهلوانان شاهنامه را به یاد می‌آورد. برسوزیان را می‌گویم، تنها او بود که می‌توانست نقش خالو کریم را بازی کند. کورد مردی که در «بوکان» تفنگ کشید و به تقاص خون میرزا کوچک‌خان جنگلی در یک نبرد رودررو، خالو قربان را کشت... و برسوزیان چه خاطره‌ای ساخت آن‌روز... روز فیلمبرداری را می‌گویم... برف همه جا را پوشانده بود، اسب‌ها از شدت سرما شیهه‌کشان، سم بر زمین می‌کوبیدند و بخار نفس‌هاشان هوا را پر می‌کرد... حرکت را که گفتم، خالو قربان از اسب فرود آمد... برسوزیان... نه، دیگر آن‌روز برسوزیان نبود، خود خالو کریم بود که با گام‌هایی استوار و مصمم به سوی خالو قربان رفت... صدایش کرد... خالو قربان ایستاد و شگفت‌زده به پسر عموی خود چشم دوخت... نگاه ژرف و برنده خالو کریم، بند بند وجودش را به لرزه درآورد... سخت ترسیده بود...با اینکه بارها من، به‌عنوان کارگردان، از برسوزیان خواسته بودم که همزمان با خالوقربان اسلحه بکشد و شلیک کند، خالو کریم به او فرصت داد تا هر دو اسلحه‌ای را که بر کمر داشت بکشد، و مکث کرد، تا اولین شلیک را خالو قربان کرده باشد... و بعد «ده تیر» کشید و با شلیک‌های پیاپی تن او را آماج تیر کرد... کار که تمام شد، از برسوزیان پرسیدم: مگر من از تو نخواسته بودم که همزمان با خالو قربان شلیک کنی رفیق؟ برسوزیان نگاه پرمهرش را به من دوخت و گفت: این یک خلاف کار خودم بود رفیق! آخه نه ما نامردیم نه خالو کریم کورد...
این جمله برسوزیان عزیز تا به امروز که خبر آسمانی شدنش را شنیدم در عمق جانم نشسته است. یادش ماندگار...»
در مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد برسوزیان جمعی از سینماگران حضور داشتند و همکار قدیمی خود را به خانه ابدی بدرقه کردند. برسوزیان ۷۶ ساله زاده تهران بود و در سریال‌هایی چون سه در چهار، متهم گریخت و روزگار قریب و فیلم‌هایی چون «روانی» ساخته داریوش فرهنگ، «شب روباه» به کارگردانی همایون اسعدیان، «پنجه در خاک» از آثار ایرج قادری و «دمرل» یدالله صمدی ایفای نقش داشت.
