به گزارش برنا به نقل از العالم،دونی راس مشاور در "انستیتو واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک"، و همچنین جیمز جفری، رئیس برنامه خاورمیانه در مرکز "ویلسون" و سفیر سابق ایالات متحده در ترکیه و عراق در یادداشتی با عنوان "مشکل توافق هسته‌ای نیست بلکه ایران است" در نشریه آتلانتیک، نوشتند: "تهران حتی تحت تحریم‌های شدید آمریکا هرگز آموزش و تسلیح تندروها در منطقه را متوقف نکرده، لذا دولت بایدن بایستی کارهای بیشتری غیر از بازگشت به توافق هسته‌ای صورت دهد."
در این مقاله آمده است: "با توجه به اینکه اسرائیل اکنون به همراه دیگر کشورهای خاورمیانه تحت فرماندهی مرکزی ایالات متحده قرار دارد، دولت بایدن باید برای جلوگیری از نفوذ ایران در منطقه، اتحاد بیشتر میان اسرائیل و کشورهای عربی را مدنظر قرار دهد."
اینها همچنین توصیه کردند که آمریکا کشورهای حاشیه خلیج‌فارس را به حمایت بیشتر از دولت عراق به منظور جلوگیری ارتباط ایران با گروه‌های مقاومت تشویق کند.
این کارشناسان در ادامه به تعبیر خود نوشتند: "برای دستیابی به موفقیت، دولت بایدن باید با شرکای عرب، اسرائیلی و ترک در زمینه مسائل منطقه‌ای ایران همکاری کند و فشارها را هم بر تهران و هم بر دولت‌هایی که در زمین ایران بازی می‌کنند حفظ کند. چنین رویکردی مانع دیپلماسی نیست. کاملاً برعکس، می‌تواند آن را ارتقا دهد. در واقع، با مدیریت صحیح، ممکن است منافع ایران را در قالب یک گفت‌وگو ایجاد کنیم."
راس و جفری درباره رئیس‌جمهور منتخب ایران، "سید ابراهیم رئیسی" نیز نوشتند: "او ایران را در ارتباط با جهان خارج قرار نمی‌دهد و مطمئنا به هیچ‌وجه به دنبال هماهنگی با دیدگاه‌های ایالات متحده نخواهد شد."
به نظر می‌رسد این دیپلمات‌های صهیونیستزده آمریکایی در زمان خاصی گیر کرده‌اند که دوست ندارند آن را ترک کنند. آنها درباره اقداماتی صحبت می‌کنند که آمریکا، اسرائیل و رژیم‌های مرتجع عربی بایستی آنها را برای مقابله با ایران و محور مقاومت اتخاذ کنند. این اقدامات طی ده‌های قبل و به‌ویژه در دوران دولت بسیار تندرو و صهیونیستزده "دونالد ترامپ"، به شکل بسیار ظالمانه‌ای علیه ایران انجام شده است که همگی بی‌نتیجه بودند.
اما اظهارات این دو آمریکایی صهیونیستزده درباره حجت‌الاسلام رئیسی، که گفته‌اند "او هرگز ایران را به دنیای خارج باز نمی‌کند"، بدین معناست که او هرگز تسلیم اراده دولت آمریکا نمی‌شود و تسلیم و مطیع نشدن در برابر ائتلاف آمریکایی- صهیونیستی، مختص رئیس‌جمهور منتخب، رئیسی نیست بلکه آن سیاست ثابت و تغییرناپذیر ایران است.
ایران با تمام کشورهای جهان به غیر از رژیم اشغالگر ارتباط برقرار می‌کند و این برقراری رابطه مبتنی بر احترام متقابل، منافع مشترک و عدم مداخله در امور داخلی است. بدیهی است که امریکا نیز از این قاعده مستثنی نیست مشروط بر اینکه به این اصول احترام بگذارد و منافع دیگر کشورها را نادیده نگیرد و در امور آنها دخالت نکند.
