نازنین‌مریم کلانتریان، کارشناس ارشد طراحی صنعتی و فعال در زمینه تئاتر ( بازیگر و طراح حرکت) که با تعطیلی سالن های تئاتر خانه نشین شده بود، از همان افراد خلاق است که با تکیه بر سابقه ی خود در آموزش به کودکان ( نمایش خلاق) فعالیت جدیدی را در حوزه ی محیط زیست آغاز کرد و در سال گذشته توانست مخاطبین زیادی از والدین را با استفاده از فضای مجازی اینستاگرام با معضلات محیط زیستی آشنا کرده و با محتوای خلاقانه کودکان را آگاه و تشویق به استفاده ی هنرمندانه از دورریزها کند. کاری که خودش آن را بازیافت هنرمندانه نامگذاری کرده.
خانم کلانتریان بفرمایید که چرا جامعه ی هدف را کودکان در نظر گرفتید؟
عنوان پایان نامه ی من در رشته طراحی صنعتی "طراحی سطل زباله برای مدارس مقطع دبستان با هدف آموزش و ترویج فرهنگ تفکیک زباله" بود و از قبل دغدغه ی آموزش این مهم به کودکان را داشته ام. به نظرم وقتی فرهنگ سازی از کودک آغاز شود سرعت تاثیر و قدرت نفوذ آن به خانواده و متعاقبا به تمام جامعه بیشتر و ماندگارتر خواهد بود.
در آن برهه زمانی که فعالیت های کاری من در حوزه تئاتر تعطیل شده بود تصمیم گرفتم تا با تلفیق تحصیلاتم در زمینه طراحی صنعتی که شامل طراحی و خلق نمونه ( ماکت، مدل، پروتوتایپ و ...) می شد و همچنین تجربیاتم در حوزه تئاتر شامل بازیگری و آموزش نمایش خلاق به کودکان، شروع به ساختن محتوای آموزشی برای کودکان کنم.
من در توضیحات صفحه ی اینستاگرام خودم نوشته ام مجله ی کودک و محیط زیست، بنابراین ابتدا عروسکهای نمایشی را با استفاده از دورریزها خلق کردم و ساخت عروسکها را به کودکان آموزش دادم، سپس با استفاده از همان عروسک ها و اجرای نمایش های کوتاه، مفاهیمی درباره احترام به محیط زیست و حفظ طبیعت و بازیافت را آموزش دادم.
گروهتون برای اجرای نمایش ها و ساخت عروسکها چند نفر هستند؟
با توجه به شرایط قرنطینه ی ناشی از کرونا، همه ی کارهای اولیه ساخت عروسک ها از اتود تا اجرا و نیز تمامی مراحل اجراهای نمایشی از نوشتن تا عروسک گردانی را خودم انجام میدادم و شاید بعضی از روزها تا 20 ساعت مشغول کار بودم. اخیرا و با بهتر شدن اوضاع و بازگشایی دوباره ی سالن های تئاتر و پلاتوها در حال رایزنی با دوستان دیگر در مورد ساخت محتواهای نمایشی جدید هستم و برای گسترش کار و تشکیل تیم، چه در مورد ساخت عروسک ها و چه در مورد محتواها در حال برنامه ریزی هستم. البته که امیدوارم روند واکسیناسیون سرعت بیشتری بگیرد و هرچه زودترنگرانی ها در مورد کرونا کاهش پیدا کند.
چطور به کسب درآمد رسیدید؟
ازآنجا که منسوجات زباله ی ریجکتی هستند، تمرکز من بر روی استفاده ی مجدد از از پارچه های دورریز برای بازیافت بود. عروسکهایی که برای نمونه ساخته می شدند گرچه ویدیوی آموزش ساخت آنها هم در صفحه اینستاگرام بوم قرار می گرفت ولی بعضی از مخاطبین لطف داشتند و سفارش ساخت می دادند. در همین حال با کمی تحقیق به این نتیجه رسیدم که لباس های کودکان از مهمترین زباله های ریجکتی هستند. دلیلش هم این بود که خیلی زود لک می شوند و یا با توجه به سرعت رشد کودکان بعد از چند ماه استفاده دیگر اندازه ی کودک نیست. من برای مشکل اول راهکار نقاشی روی لباس را درنظر گرفتم تا لکه ها را با تصاویر مورد علاقه کودکان پوشش دهم و والدین زیادی استقبال کردند و به این صورت لباسی که قرار بود از چرخه ی استفاده خارج شود تبدیل به یادگاری ماندگاری می شود که حتی بعد از تغییر سایز دور انداخته نمی شود. در پیج بوم تصویر خیلی از این لباس ها که حالا ارزش هنری پیدا کردن و کارِ دست هستن وجود دارد که به عنوان هدیه و یا مثلا یادگاری از یک جشن تولد باقی مانده اند و برای کودک خاطره های زیبایی را می سازد.
چرا اسم صفحه و برند خود را بوم گذاشتید؟
یکی از معانی بوم سرزمین است و دیگر نام فارسی حیوان مورد علاقه ی من (جغد) نیز هست. جغد بر خلاف کلیشه ها در فرهنگ ما که آن را نماد ویرانی می دانند در بسیار ی از فرهنگ ها نماد آگاهی و دانش است و من خواستم که با تلفیق مفاهیم آگاهی بخشی و سرزمین، این برند را برای آبادانی ِ زمین خلق کنم و فرهنگ استفاده ی بهینه که حاصل نگاه خردمندانه به منابع موجود است را گسترش دهم.
به عنوان سوال پایانی بفرمایید که چشم انداز شما از این فعالیت چیست؟
همانطور که مسئله محیط زیست یک مسئله ی جهانی است، گسترش نگاه زیست محیطی نیز یک هدف جهانی است. برای همین علاقه مندم که هم دیدگاهم درباره ی بازیافت هنرمندانه و هم محصولات بوم را به صورت گسترده تر ارائه کنم. این هدف را در چند بخش آموزش و نمایش های عروسکی با زبان انگلیسی و یا زیرنویس زبان های مختلف و نیز فروش محصولات بازیافتی ابتدا در کشورهای همسایه و سپس بازارهای دورتر، در نظر دارم. طبیعتا در راستای انجام این کار نیاز به همراهی دوستان سبزاندیشی دارم که با کمک آنها و با کیفیت جهانی برای تحقق زمینی سبزتر تلاش کنیم.
