به گزارش خبرگزاری فارس از شهرکرد، سمیه ویسی، با ۱۳ سال سابقه کار در کانون پرورشی فکری کودکان شهرکرد مشغول به قصه‌گویی در این مرکز است و این کار را یکی از اصلی‌ترین کارهای مربیان کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان می‌داند.
از آنجایی که امروز 18تیرماه با عنوان روز ادبیات کودک و نوجوان نام گرفته و قصه‌گویی یکی از پرکاربردترین ابزارهای این سن‌وسال برای آموزش راه و روش زندگی کردن است، گفت‌وگویی در رابطه با بررسی اوضاع قصه‌های استان با یکی از قصه‌گوهای باتجربه شهرکرد انجام شده که جزئیات آن را در ادامه می‌خوانید.
فارس: لازمه قصه‌گویی اثرگذار چیست؟
مطالعه، آشنایی با فرهنگ‌ها، آداب و رسوم، اقلیم‌ها و حیات مخاطب لازمه قصه‌گویی مطلوب و اثرگذار است زیرا که اگر قصه‌گو نتواند مخاطب را از لحاظ روحی، هوشی، هیجانی و کلامی بشناسد نمی‌تواند قصه خوبی تعریف کند لذا قصه‌گو باید مطالعه بالایی در اشعار و قصه‌های گوناگون داشته باشد و دایره لغات خود را افزایش دهد تا بتواند در این امر موفق شود.
فارس: غیراز قصه‌گویی، قصه هم می‌نویسید؟
بیشتر قصه‌هایی که می‌گویم یا بازگویی قصه‌های دیگران است و یا قصه مورد نظر را از زندگی اطرافیانم می‌نویسم که مجموعه «ننه‌سرما» که متناسب با آداب و رسوم شش ماه دوم سال از جمله شب یلدا و عید نوروز است نمونه داستان‌هایم است که تا کنون سه قصه آن آماده و سه قصه دیگر نیز در دست اقدام است.
فارس: در استان کلاس آموزشی نویسندگی برای علاقه‌مندان برگزار می‌شود؟
کانون پرورشی فکری کودک و نوجوان به تازگی انجمن‌های تخصصی در سطح کشور ایجاد کرده و مخاطبان را در بخش‌های گوناگون شناسایی و استعدادهای آن‌ها را تقویت می‌کند که انجمن سرود، نمایش، قصه‌گویی، عکاسی، پویانمایی و ... از این انجمن‌ها هستند.
اتفاقاً انجمن قصه‌گویی در استان بسیار پرقدرت و به‌روز در گروه‌ها و صفحات مجازی با استفاده از اساتید مجرب کشوری و استانی در حال فعالیت است و متناسب با مناسبت‌های مختلف از طریق پخش زنده‌های مجازی قصه‌گویی را برگزار می‌کند.
فارس؛ از مقامات و رتبه‌های کسب شده‌تان برایمان بگویید.
سه‌بار موفق به کسب رتبه در بخش استانی و راه‌یابی به بخش منطقه‌ای در بخش قصه‌گویی شدم و تا کنون رتبه‌های اول، سوم و چهارم استانی را نیز کسب نموده‌ام اما متاسفانه به خاطر محدودیت‌های انتخاباتی که در بخش منطقه‌ای بوده، یعنی تنها باید ۳۰ قصه‌گو در پنج استان با هم به رقابت می‌پرداختند و از هر استان تنها یک نفر امکان ورود به مرحله کشوری را دارد، لذا نتوانستم به مرحله کشوری راه یابیم.
همچنین به عنوان مدرس قصه‌گویی در مقطع پیش‌دبستانی در خدمت مربیان دبستان و پیش‌دبستانی سراسر استان بودم و داور قصه‌گو در ناحیه ۲ آموزش‌وپرورش، مدرس قصه‌گو برای ۴۰ دانش‌آموز نخبه قصه‌گو و اجرای قصه‌گویی در ادارات و ارگان‌ها در مناسبت‌های مختلف نیز از جمله سابقه کاری بنده محسوب می‌شود.
فارس: الگو فعلی و مشوق سابقتان در این حرفه چه کسانی بودند؟
زمانی که مربی کانون پرورش فکری باشید خواه یا ناخواه تجربیات همکارانتان مربیان شما خواهند بود که «فرشته محجوب، مجری توانمند و مدرس کشوری»، «مهدی آریایی»، «بهرام شاه‌محمدلو (آقای حکایتی) از مربیان کشوری» افرادی هستند که در جوارشان شاگردی کردم و بیشترین معلومات را در این زمینه از «معصومه مهری»، «خانم کاووسی، مسئول انجمن قصه‌نویسی استان» فرا گرفتم و در جشنواره‌های مختلف از این افراد الگوبرداری نموده و با مطالعه، تکرار و تمرین توانایی‌های خود را ارتقاء دادم.
طبیعتاً مشوق اصلی هر فرد در کار خانواده او هستند که من قصه‌گویی را از پدرم آموختم، زمانی که کودک بودم با قصه‌های شیرین پدرم به خواب می‌رفتم که افسانه‌های بومی، محلی و کهن استان را برایمان با زبان شیرین و عامیانه تعریف می‌کرد.
در ابتدای کار مشوق اصلی بنده پدر، برادر و خواهران بودند و بعد از ازدواج نیز همسرم در این راه کمک کار من بود و شنونده و منتقد خوبی برای قصه‌هایم بود که با ایده‌ها و راهکارهایشان مرا یاری می‌کردند.
فارس: قصه‌گویی برای کودکان را باید از چه سنی شروع کنیم؟
قصه‌گویی بازه زمان خاصی ندارد و از تشکیل جنین در شکم مادر تا پیرمرد و پیرزن ۱۲۰ ساله می‌تواند شنونده قصه‌های ما باشند، قصه‌گویی همه سنین را در برمی‌گیرد و همه از شنیدن و دیدن قصه لذت می‌برند به‌خصوص اگر با فنون، حرکات بدن و ابزار همراه باشد.
فارس: موضوع قصه‌هایتان بیشتر در چه زمینه‌ای است؟
هر موضوعی را می‌توان به عنوان قصه تعریف کرد، بوستان، گلستان، منطق‌الطیر و موضوعات روز منابع مفیدی برای قصه‌های کهن هستند.
با توجه به به‌روز شدن اطلاعات کودکان و نوجوانان استفاده از واژگان، ابزار و رسانه‌های امروزی در جریان قصه‌ها می‌تواند تأثیرات بالایی بر روی شخصیت کودکان قرار دهد.
قصه‌گویی به کودکان کمک می‌کند و دریچه نویی را بر روی آنان باز می‌کند تا بتوانند قابلیت‌های جسمی، حرکتی و هوشی خود را بشناسند.
متاسفانه امروز خانواده‌ها تک‌فرزندی شدند و خیلی برای فرزندانشان زمان نمی‌گذارد لذا کودکان با ابزارهایی نظیر گوشی موبایل، تبلت، تلویزیون و ... سرگرم می‌شوند در نتیجه فرزندان بسیار کم حرف یا با دایره محدود واژگان بزرگ می‌شوند و توان دفاع از خود و قدرت تشخیص خوب و بد را ندارند و تحت تأثیر حرکات خشن و اکشن برنامه‌های پویانمایی تلویزیون قرار گرفتند و بعضٱ دست به راستی آزمایی می‌زنند.
اما قصه‌گویی به کودکان کمک و دریچه نویی را بر روی آنان باز می‌کند تا بتوانند قابلیت‌های جسمی، حرکتی و هوشی خود را بشناسند.
هدف از قصه گفتن این است که کودکان روزی یاد بگیرند قصه‌گوی زندگی خود و اطرافیانش باشند و دردهای قصه‌ها را بیاموزند و از خوبی‌هایشان لذت ببرند و بتوانند خیالپردازی کنند.
فارس: کیفیت قصه‌های استانی را چطور ارزیابی می‌کنید؟
خوشبختانه در استان چندین نویسنده خوب اقدام به تدوین و جمع‌آوری قصه‌های بومی_محلی نموده‌اند که گام ارزنده‌ای در این راستا است زیرا که قصه‌های ایرانی، قصه‌های اصیل و فاخر با ادبیات، فرهنگ و تمدن ایرانی هستند که هر کدام گوشه‌ای از زندگی ایران باستان و ایران کهن را نشان می‌دهند که قصه‌های استان هم خارج از این نیستند.
اکثر قصه‌های استان‌های مختلف بن‌مایه‌های یکسان و پیام یکسانی دارند و تنها شخصیت‌ها و نام قصه‌ها متفاوت هستند اما در کانون فکری هنری استان گام‌های ارزشمندی در راستای معرفی داستان‌های بومی_محلی برداشته و جشنواره‌های بسیاری در این راستا برگزار شد که مخاطبان خاص خود را دارند.
فارس؛ در پایان چند قصه فاخر و ارزشمند ایرانی برای مخاطبان معرفی کنید.
«مجموعه قصه‌گویی‌های ۱تا ۱۰» از زهره پریدخت ویژه کودکان است که قصه‌های کوتاه و شخصیت‌های زیبایی دارند که از مجموعه انتشارات کانون فرهنگی پرورشی استان می‌باشد و امکان نمایش این قصه‌ها با عروسک‌ها و یا تئاتر کودکانه نیز وجود دارد.
همچنین مجموعه کتاب‌های بسیاری در کانون به چاپ رسیده که همه آن‌ها قابلیت قصه‌گویی دارند و کتاب پنج جلدی «هزار و یک افسانه» از محمدرضا شمس، «آسیاب بچرخ» ویژه گروه سنی ۴ الی ۵ سال با داستان‌های ریتمیک، مجموعه «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» از مهدی آذر یزدی از جمله داستان‌هایی است که می‌توان برای کودکان خواند و بچه‌ها را در دنیای قصه‌ها پرورش داد.
البته نباید از قصه‌های شاهنامه نیز غافل شویم، داستان‌های بسیاری از این کتاب استخراج شده که خواندن آن سبب آشنا شدن با ادبیات کهن می‌شود لذا خواندن این قصه‌ها را برای کودکان توصیه می‌کنم.
انتهای پیام/68036/ی
