به گزارش "ورزش سه"، پس از 55 سال تیم ملی انگلیس در آستانه رسیدن به یک موفقیت تاریخی قرار دارد. سه شیرها که آخرین بار سال 1966 به یک قهرمانی مهم دست یافتند(جام جهانی)، حالا در یک قدمی فتح رقابت های یورو قرار دارند و برای این مهم باید ایتالیا را از پیش رو بردارند.
انگلیس در جام جهانی 1966 از سد آلمان گذشت و اکنون در فینال یورو 2020 باید ایتالیای مدعی را از پیش رو بردارد، تیمی که توانست در نیمه نهایی اسپانیا را مغلوب کند. انگلیس هم با پیروزی بر دانمارک به بازی نهایی رسیده است.
سه شیرها در این رقابت ها تنها یک بار متوقف شده اند و آن هم برابر رقیب همسایه یعنی اسکاتلند بود. شجاع دل ها توانستند در ومبلی انگلیس را با تساوی 1-1 متوقف کنند اما از صعود به دور یک هشتم نهایی بازماندند. در واقع این انگلیس بود که با 7 امتیاز به عنوان تیم اول راهی دور بعد شد و اسکاتلند خیلی زود حذف شد.
دشمنی بین انگلیس و اسکاتلند در عرصه فوتبال ریشه ای بسیار قدیمی دارد و هیچکدام تاب و توان دیدن موفقیت رقیب را ندارند. سال 1872 دیداری در بریتانیا بین تیم‌های ملی فوتبال اسکاتلند و انگلیس برگزار شد که سرآغازی بود بر دیدارهای ملی فوتبال در تاریخ.
«قوانین این بازی بسیار ساده است، چیزی شبیه به راگبی»؛ نشریه‌ای «اسکاتس‌من» پیش از برگزاری نخستین بازی فوتبال ملی درباره توضیح داد و نوشت:«یکی از تفاوت‌های اصلی این بازی با راگبی شامل منع استفاده از دست‌ها می‌شود، به جز این دروازه‌بان از دروازه تیم محافظت خواهد کرد. دریبل‌زدن هم از نکات مهارتی و دلپذیر این بازی است. وقتی که ضربه از خط رد شود، یک گل محسوب می‌شود. اجازه حمل توپ یا پرتاب آب را ندارید. نگه داشتن توپ یا شارژ کردن بازیکن حریف از پشت سر، از جمله موارد ممنوع این بازی است. برخی تفاوت‌ها بین دو سبک بازی وجود دارد و فوتبال برای کسانی که از راگبی وحشت دارند، به راحتی پذیرفته می‌شود.»
این مواردی بود که بزرگ‌ترین روزنامه اسکاتلند در دهه 1870 درباره وضعیت فوتبال منتشر کرد که چندین بار نشر داده شد، چرا که احساس کردند نیاز است درباره قوانین فوتبال در حالی که اولین بازی تمام ملی قرار بود برگزار شود، در یکی از گزارش‌های‌شان بنویسند. وقتی چندی پیش تیم ملی انگلیس برای هزارمین بازی تاریخ خودش آماده می‌شد، قوانین بسیار اندکی از آن روز در ماه نوامبر سال 1872 وقتی که تیم ملی‌شان در زمین کریکت «وِست اسکاتلند» در گلاسکو بازی می‌کرد، بدون تغییر باقی مانده بود.
بیش از یک قرن بعد، حساسیت و رقابت فوتبالی بین دو کشور همچنان دست نخورده باقی مانده است.
حالا اسکاتلندی ها یک روز مانده به فینال یورو 2020 یک آرزو بیشتر ندارند و آن هم شکست انگلیس برابر ایتالیاست.
تیتر یک نشریه نشنال گلاسکو که از استقلال این کشور از انگلیس حمایت می کند، به خوبی بازتاب دهنده این آرزو است؛ وقتی روبرتو مانچینی سرمربی آتزوری تبدیل به آخرین سنگر اسکاتلندی ها شده است:« نجات مان بده روبرتو، تو آخرین امید ما هستی. نمی توانیم کری های شان را برای 55 سال دیگر تحمل کنیم.»
تصویر روبرتو مانچینی اینجا روی بدن مل گیبسون در فیلم معروف شجاع دل مونتاژ شده است؛ شخصیتی که در آن فیلم باعث غرور و افتخار اسکاتلندی ها برابر انگلیس بود.
مانچینی فردا باید شادی را به دو ملت تقدیم کند، اولی ایتالیا و دومی اسکاتلند.
واکنش ها به تیتر یک امروز نشریه نشنال در بریتانیا بسیار زیاد بوده و باعث دودستگی شده است. برخی معتقدند تیتر تلخی است و برخی دیگر از آن به عنوان یک هجو تعبیر کرده اند.
هری کول ادیتور بخش سیاسی نشریه سان در واکنش به این تیتر توئیت کرد:« واقعا غم انگیز؛ دوست دارم اسکاتلند هم در نهایت برنده چیزی شود.»
توئیت دیگر به نکته جالبی اشاره دارد:« شخصیت ویلیام والاس در شجاع دل در نهایت به دار آویخته شد. مشخص نیست نشنال از مانچینی حمایت کرده یا برایش پایانی دردناک را آرزو کرده است. اشاره به هجوم رومی ها به پادشاهی بریتانیا بهتر نبود؟»
یکی از هواداران انگلیس توئیت زده است:« اسکاتلندی ها تا به اینجا از شش تیم مختلف هواداری کرده اند بدون اینکه خودشان حتی صاحب یک پیروزی شوند. بیلی گیلمور تنها نکته مثبت شان در جام بود.»
توئیت دیگر:« به این جلد اعتراضات زیادی وارد شده است ولی این یک بازی فوتبال است، نه جنگ خونین میهن پرستانه...از نظر من که مشکلی نیست.»
یان داتنت کارشناس مسائل سیاسی انگلیس توئیت زده است:« لایق لقب چاپلوس و رقت انگیز.»
در توئیتی دیگر به حمایت از این تیتر اشاره دارد:« به این نتیجه می توان رسید که این پاسخی است به اصرارهای مداوم رسانه های انگلیسی مبنی بر اینکه اسکاتلند و کل بریتانیا باید در فینال حامی انگلیس باشند. اوج نادانی و درک حداقلی. اصلا چرا باید چنین کاری انجام داد؟»
توئیتی دیگر به مساله استقلال اسکاتلند از انگلیس اشاره دارد. با تصویری از بوریس جانسون نخست وزیر انگلیس که پرچم این کشور را در دست دارد:« این دیگر کافی است.»
