بیشتر پدر و مادرها خوب می‌دانند وقتی فرزندشان به مشکلاتی مانند سرماخوردگی، تب، آلرژی یا حتی آنفلوآنزا مبتلا می‌شوند چطور باید با آن مقابله کنند و چه زمانی سراغ پزشک بروند.
گاهی بیماری‌هایی سر بر می‌آورند که والدین کمتر آشنایی با آنها دارند. بنابراین نخستین اتفاقی که برایشان می‌افتد دستپاچگی است! به همین دلیل پدر و مادرها باید سطح آگاهی‌شان را درباره بیماری‌های معمول که ممکن است سراغ فرزند آنها هم بیاید، بالا ببرند تا در صورت لزوم هنگام مواجهه با این مشکل بایدها و نبایدهایش را بدانند.
یکی از مشکلاتی که تقریبا همه بچه‌ها در دوران کودکی با آن روبه‌رو می‌شوند اسهال و استفراغ است. این درحالی است که همین مشکل انواع مختلفی دارد که برحسب نوع بیماری در قالب یکی از علائم آن یا چه بسا جدی‌ترینش بروز می‌کند. گاهی این مشکل حاد است و باید خیلی سریع برای درمان آن اقدام کرد و گاه مسئله چندان جدی نیست و با درمان‌های معمول می‌توان خیلی سریع شاهد بهبودی کودک بود.
آنفلوآنزای معده یکی از همین بیماری‌هاست که گاهی کودکان را مبتلا می‌کند و با علائمی همچون تهوع، استفراغ و اسهال همراه است. شاید پیش از این کمتر درباره آنفلوآنزای شکمی شنیده باشید؛ بنابراین آنچه در ادامه پیش روی شماست راهنمای کاملی از این بیماری، علائم، نشانه‌ها، راهکار، درمان و حتی پیشگیری است.
گاستروآنتریت ویروسی که بیشتر با عنوان آنفلوآنزای معده شناخته می‌شود، نوعی عفونت است که سبب بروز التهاب در نواحی معده و روده کودک شده و او را چند روزی درگیر می‌کند. این بیماری صرفا مخصوص کودکان نیست و گاهی در بزرگسالان هم دیده می‌شود. اگر با علائم این بیماری آشنا باشید خیلی سریع می‌توانید برای مقابله با آن به کودک کمک کنید.
آنفلوآنزای معده یک عفونت در ناحیه معده و روده است که دلیل بروز آن ویروسی است.
مهم‌ترین علائم آن اسهال و استفراغ هستند.
اسهال و استفراغ باعث کم شدن آب بدن می‌شوند، این مسئله به‌خودی خود یکی از مشکلات ناشی از بیماری است.
اگر کمبود آب بدن شدید باشد ممکن است کودک به تزریق سرم داخل وریدی در بیمارستان برای جبران کاهش آب بدن نیاز پیدا کند.
گاستروآنتریت ویروسی می‌تواند از طریق غذا، آب و حتی اسباب و وسایل گسترش پیدا کرده و منتقل شود. شستن مکرر دست‌ها به‌نوعی مانع گسترش این ویروس و سرایت آن به دیگر افراد می‌شود.
گاستروآنتریت ویروسی معمولا یک بیماری خطرناک نیست. با این حال افراد و کودکانی که سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف است در معرض خطر عفونت جدی‌تری در این مورد قرار دارند.
گاستروآنتریت درواقع التهاب معده، روده کوچک و بزرگ است؛ گاستروآنتریت به این معناست؛ التهابی که بر اثر عفونت به‌وجود آمده نشأت گرفته از یک ویروس است. این مشکل گاهی باعث استفراغ و گاه اسهال و یا هر دوی آنها می‌شود.
در عین حال بعضی تصورهای اشتباه دلیل بروز این بیماری را مسائل دیگری عنوان می‌کنند که البته این‌طور نیست. هرچند نشانه‌های بیماری‌ها ممکن است شبیه یکدیگر باشند اما آنفلوآنزای معده بر اثر عوامل زیر به‌وجود نمی‌آید؛
باکتری‌هایی مانند سالمونلا یا‌ای کولای
انگل‌هایی مانند ژیاردیا
داروها
دیگر بیماری‌ها و عوامل پزشکی
نشانه‌ها و علائم گاستروآنتریت ویروسی
درحالی‌که اسهال و استفراغ از مهم‌ترین و البته اصلی‌ترین علائم بیماری آنفلوآنزای معده هستند، ممکن است در کودک مبتلا به این مشکل نشانه‌های دیگری از گاستروآنتریت ویروسی بروز کند که به این ترتیب هستند؛
تب
احساس گرفتگی یا درد در ناحیه معده
سردرد
گلو درد
کاهش میزان فعالیت
افزایش کم‌خوابی
کاهش اشتها
به‌طور کلی علائم بیماری آنفلوآنزای معده یک تا دو روز پس از ابتلای کودک به مشکل فوق ظاهر می‌شوند و می‌توانند برای مدت یک تا ۱۰ روز ادامه پیدا کنند.
گاستروآنتریت ویروسی از جمله بیماری‌هایی است که می‌تواند گسترش پیدا کرده و به دیگران نیز سرایت کند؛ در همین راستا به‌خصوص والدین باید خیلی مراقب فرزندان خود باشند. آنفلوآنزای معده بیشتر به روش‌های زیر گسترش پیدا می‌کند؛
از راه غذا، آب یا استفاده از وسایل مشترک مانند چنگال، قاشق و چاقو که فرزند مبتلا به آنفلوآنزای معده پیشتر از آنها استفاده کرده است.
نشستن دست‌ها بعد از لمس وسایلی که ممکن است این ویروس در سطح آنها پنهان شده باشد.
نشستن دست‌ها پس از عوض کردن پوشک بچه؛ یا به‌طور معمول پس از دستشویی رفتن!
نکته مهم درباره راههای سرایت این بیماری و گسترش ویروس فوق تمیز کردن و ضدعفونی کردن سطوحی است که احتمال دارد کودک آنها را لمس کند. این سطوح و وسایل به‌خصوص شامل اسباب‌بازی‌های کودک می‌شوند که بیش از هر وسیله دیگری سراغ آنها می‌رود. بهتر است اسباب‌بازی‌هایی که قابلیت شست‌وشو در ماشین لباسشویی را دارند به این طریق تمیز کنید تا ویروس به‌طور کامل از خانه شما بیرون برود.
برای بیشتر مردم این بیماری یک مشکل جدی نیست. افراد مبتلا به آنفلوآنزای معده معمولا به‌طور کامل سلامت خود را به‌دست می‌آورند آن هم بدون اینکه در بلندمدت دچار مشکلات جدی شوند. در عین حال اینکه یک کودک چقدر سریع بتواند بهبودی کامل خود را به دلیل بیماری آنفلوآنزای معده به‌دست بیاورد بستگی به این دارد که کدام ویروس سبب بروز مشکل برای او شده باشد.
در عین حال این بیماری برای آن گروهی از افراد و بچه‌ها خطرناک است که قادر نیستند مایعات مصرف کرده و کمبود آب بدن خود را بابت اسهال و استفراغ جبران کنند. نوزادان و بچه‌های کوچک که نمی‌توانند از خود مراقبت کنند به همراه افراد سالخورده یا ناتوان در این گروه قرار می‌گیرند و بنابراین در معرض خطر از دست دادن بیش از حد آب بدن هستند. پس والدین باید به شدت در این مورد هشیار باشند تا یک بیماری عادی به مشکلی جدی برای فرزندشان تبدیل نشود.
همچنین کودکانی که سیستم ایمنی بدن آنها به هر دلیلی از حالت عادی ضعیف‌تر است در معرض بروز علائم این بیماری به‌طور جدی‌تر قرار دارند؛ این دسته از کودکان که نشانه‌های بیماری در آنها شدیدتر ظاهر می‌شود باید تحت مراقبت جدی قرار بگیرند و در بیمارستان بستری شوند.
بهترین درمان برای بیماری آنفلوآنزای معده در کودکان و حتی بزرگسالان جلوگیری از کم‌آبی بدن است که به دلیل اسهال و استفراغ پیش می‌آید. درواقع این کم‌آبی زمانی اتفاق می‌افتد که مایعاتی که وارد بدن می‌شوند، کمتر از میزانی هستند که بر اثر اسهال و استفراغ ناشی از این بیماری از بدن خارج می‌شوند. بهتر است علائم کم‌آبی بدن را به‌خصوص هنگام بروز این بیماری بشناسید تا بتوانید به موقع برای رفع آن در کودک اقدام کنید؛
لب‌های خشک، ترک خورده، دهان خشک و چسبناک / تشنگی
کم شدن یا نداشتن ادرار؛ همچنین تغییر رنگ ادرار به زرد پررنگ
گریه کردن کودک درحالی‌که اشکی از چشم‌هایش نمی‌آید
کج خلق شدن / احساس کسالت و خستگی
سردرد / سرگیجه
گرفتگی (انقباض بدن) / لرز
احساس خستگی توام با کلافگی
در بعضی افراد که شدت بیماری بیشتر است علائم کم آبی هم به شکل جدی‌تری خودش را نشان می‌دهد که شامل موارد زیر می‌شوند؛
چشم‌های گود رفته
گودی‌های فرو رفته در نقطه‌های نرم در قسمت بالای سر نوزاد
حالت تهوع و استفراغ (ناشی از کم‌آبی بدن)
کج‌خلقی و زود رنجی
بی‌حالی (کم انرژی یا کاملا بی‌انرژی بودن)
برای اینکه فرزندتان از این بیماری در امان بماند می‌توانید راهکارهای بسیار ساده اما به‌شدت تاثیرگذاری را اعمال کنید که از این قرار هستند؛
*دست‌های او را خوب و مکرر بشویید؛ اگر بزرگ‌تر است از او بخواهید خودش این کار را انجام دهد و مطمئن شوید شستن دست‌ها را درست پیش می‌برد. به‌خصوص اگر کودکان را به هر دلیلی به مراکز پزشکی، مطب دکتر یا بیمارستان‌ها می‌برید پس از بازگشت حتما دست‌های خود و فرزندتان را با دقت بشویید تا مطمئن شوید از هر ویروسی پاک شده.
*زمانی که کودک شما به این بیماری مبتلاست از مواجهه حضوری او با دیگر افراد مستعد ابتلا یا بستری در بیمارستان جدا خودداری کنید. این توصیه شامل بزرگ‌ترها هم می‌شود. یعنی اگر به‌عنوان والدین به این بیماری مبتلا شده‌اید برای جلوگیری از سرایت آن به فرزندتان حتما تا بهبودی کامل مراقب باشید.
