لایحه بودجه سلامت را می‌‌توان بازتاب‌‌دهنده نوع نگاه و سیاستگذاری در حوزه سلامت دانست. در این مطلب به لایحه بودجه ۱۴۰۰ و برخی از اشکالاتی که به بودجه‌‌بندی دستگاه‌‌ها و قسمت‌‌های مختلف وارد است، خواهیم پرداخت.
در بودجه ۱۴۰۰ از ۹۳۰ هزار میلیارد تومان بودجه عمومی، بیش از ۹۰ درصد از بودجه نظام سلامت از محل منابع عمومی دولت و ۱۰ درصد از منابع اختصاصی است که عمده منابع اختصاصی از محل نظام سلامت و بیمارستان‌هاست.
نظام سلامت تقریباً ۱۷ درصد از کل بودجه عمومی دولت را به خود اختصاص می‌دهد؛ یعنی از ۹۳۰ هزار میلیارد تومان بودجه، حدود ۱۵۰ هزار میلیارد تومان به نظام سلامت اختصاص می‌‌یابد؛ جدول زیر سهم اعتبارات هزینه‌ای سلامت در مقایسه با سایر امور را در لایحه بودجه ۱۴۰۰ نشان می‌دهد.
بودجه امور سلامت در قانون سال ۹۹ حدود ۷۰ هزار میلیارد تومان بوده است و در لایحه ۱۴۰۰ به ۱۱۱ هزار میلیارد تومان رسیده است که در واقع رشد ۵۸ درصدی را نشان می‌دهد که به تفکیک، از محل منابع عمومی ۱۵۹درصد، از محل منابع اختصاصی ۷ درصد و از محل یارانه‌‌ها نسبت به سال گذشته ۴۳ درصد رشد را شاهد بوده‌‌ایم.
در فصل بهداشت شاهد افزایش ۷۸ درصدی اعتبارات و در فصل درمان شاهد افزایش ۵۳ درصدی اعتبارات در لایحه بودجه ۱۴۰۰ نسبت به قانون بودجه سال ۹۹ هستیم.
سهم طب سنتی در بودجه سلامت تنها رشد ۶ درصدی داشته که نشان از بی‌‌توجهی سیاستگذاران به ترویج و توسعه طب سنتی و ادغام آن در نظام سلامت دارد.
