مسعود سلطانی فر برای حمیدرضا صدر نوشت: نخستین دیدارمان در محله ما خیابان هدایت و صف نانوایی را خوب به خاطر دارم، از علاقمندی من به فوتبال گفتی و درمورد فوتبال اروپا و فوتبال ایران و مشکلات و فرصت های آن حرف زدیم، سالها از آن روز گذشت ولی ارتباط من با دانش و منش شما از مسیر برنامه های ورزشی قطع نشد تا روزی که نماهنگ عادل فردوسی پور را دیدم و آرزوی شفا و دعا برای سلامتی شما، تنم لرزید!
نگران و با اشتیاق شنیدن مجدد صدای پر انرژی شما به مازیار ناظمی زنگ زدم و پیگیر ارتباط و دیدار وعیادت از شما هم محل قدیمی خیابان هدایت بودم تا اینکه شنیدم در ایران نیستید. دعای خیرم برای شما بود و بسیار متاسفم خبر ارتحال آن مرد دوست داشتنی فرصت مغتنم گفت و گو آخر را از من گرفت.
فوتبال ایران چه مفسر نازنین و مرد بزرگی را از دست داد، آن صدای مطمئن با نکات دقیق و فنی و بی طرف و مصلح و آموزنده و مودب برای هر ایرانی فوتبالدوستی مانا و خاطره انگیز است تفسیر های حمیدرضا صدر فقط فوتبال نبود مجموعه ای از نگاه جامعه شناختی و آکنده از نکات ارزشمند تحولات اجتماعی و حتی هنری که اثر آن به جان هر شیفته فوتبالی می نشست.
به سهم خود این ضایعه غم بار را تسلیت می گویم ولی نام عزیزش جاودانه خواهد ماند امیدوارم روح ایشان در ارامش بوده و با روح شهدای کربلا محشور شود و خداوند به خانواده ایشان و همه مردم فوتبالدوست صبر وشکیبایی بدهد. یادت برای همیشه در دلهایمان خواهد ماند.
بیشتر بخوانید:
