به گزارش خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس، ششم ذیالحجه یادآور حج خونین است که در سال ۶۶ شمسی زائران ایرانی که مشغول برپایی مراسم برائت از مشترکین بودند توسط پلیس عربستان با گازهای سمی و حتی اسلحه مورد ضرب و شتم قرار میگیرند. در این اقدام سعودیها که از پیش تعیین شده بود،؛ حتی از پشتبام هتل و ساختمانهای اطراف آنجا به سمت زائران آجر و سنگ نیز پرتاب میشد.
در این فاجعه غمبار که در روز جمعه نهم مرداد همزمان با ششم ذیالحجه سال ۶۶ رخ داد، بسیاری از زائران ایرانی که با فریادهای خود ضمن اعلام بیزاری از دشمنان اسلام، فریاد و ندای وحدت و اتحاد مسلمانان در بسیجِ علیه توطئههای استکبار جهانی و جریان کفر را سر داده بودند، مجروح شده و بیش از ۲۳۵ زائر نیز به شهادت رسیدند که بر اساس بیانیه وزارت خارجه از این تعداد ۲۰۳ نفر را بانوان و ۱۲۲ نفر را آقایان تشکیل میدادند.
این رخداد، موجب عکسالعمل شدید حضرت امام خمینی (ره) و مقامات ایرانی و در نتیجه قطع رابطه سیاسی دو کشور و توقف اعزام حجاج به مدت چهار سال شد. امام خمینی (ره) در آن دوران درباره فاجعه مکه فرمودند: «این حادثه بزرگ نه تنها احساسات و عواطف ملت ایران را که یقیناً دل همۀ آزادگان جهان و ملتهای اسلامی را جریحه دار و متألم ساخته است ولی برای ملت بزرگ و قهرمانی همچون مردم عزیز کشورمان که تجربۀ چندین سالۀ انقلاب را دیدهاند و نقاب از چهرهها و نیرنگهای ایادی امریکا چون شاه و صدام را در حمله به عزاداران حسینی و آتش زدن قرآنها و مساجد برداشتهاند، این حوادث غیرمترقبه و شگفت آور نیست که دوباره دست کثیف امریکا و اسرائیل از آستین ریاکاران و سردمداران کشور عربستان و خائنین به حرمین شریفین به درآید و قلب بهترین مسلمانان و عزیزان و میهمانان خدا را نشانه رود و مدعیان سقایت حاجّ و عمارت مسجدالحرام، خیابانها و کوچههای مکه را از خون مسلمانان سیراب کنند».
در ادامه روایتی از روز ششم ذی الحجه سال ۶۶ در مسجدالحرام و مصادف به شهادت ایرانیان در سرزمین امن الهی توسط سعودیها را که کلیددار خانه خدا هستند، میخوانیم:
هجوم پلیس سعودی به صف اول زائران در راهپیمایی برائت از مشرکین
مراسم برائت از مشترکان با هماهنگی ایرانیان با سعودیها روزششم ذی الحجه ساعت ۱۶:۳۰ آغاز شد. در ابتدای مراسم تلاوت آیاتی از قرآن کریم پخش شد و زائران با سر دادن شعارهای الموت الامریکا، الموت الاسرائیل، یا ایها المسلمون التحدوا اتحدوا آماده شنیده پیام حج ۶۶ شدند که بخشی از پیام امام خمینی (ره) به زبان عربی نیز پخش شد و پس از آن نیز زائران راهپیمایی را آغاز کردند. به منظور ایجاد هماهنگی بیشتر نیروهای انتظامات دستها را زنجیر کردند و تظاهرات را مدیریت میکردند تا اینکه زائران با سردادن شعارهایی که از بلندگو پخش میشد، به سه راهی عبدالله بن زبیر رسیدند و نیروهای سعودی نیز به سوی صف اول تظاهرات نزدیک شدند و آرایش نظامی گرفتند.
صدای هلهله سعودیها پس از ضرب و شتم زوار ایرانی
کم کم نیروهای پلیس سعودی باتونها را درآوردند و اقدام به ضرب و شتم زوار کردند. همان لحظه زائران خانه خدا در باند سمت چپ توسط نیروهای سعودی مورد آزار قرار گرفتند و پلیس زائران را ابتدا هل داد و بعد با باتون کتک زد. سپس صدای شادی و هلهله افرادی که پشت نیروهای پلیس قرار داشتند، شنیده شد و نیروهای سعودی باند سمت راست را نیز محاصره کرده و اقدام به ضرب و شتم زوار با چوبهای میخدار و میلههای آهنین کردند.
برای رعب و وحشت بیشتر بین زائران حج تمتع، نیروهای پلیس و افرادی که پشت پلیس حضور داشتند، سر و صدا کرده و هوهوکنان به سوی زوار حمله میکردند. همان لحظه بود که جمعیت سعودیها افزوده شد و آنها سنگ و آجر و شیشه نوشابه به سوی جمعیت پرتاب کردند و هر لحظه زائران بیشتری مورد آسیب قرار گرفته و میافتادند.
پرتاب وسایل سنگین از پشت بامها بر سر ایرانیان
با توجه به جمعیت زیاد زوار در آن مکان، هر وسیلهای که پرتاب میشد یک تا دو نفر را زخمی میکرد و گاهی هم برخی زائران بر اساس ضربات سنگین آجر، بتن، کپسول آتش نشانی و حتی بدنه کولر از پشت بامها بر سرشان به شهادت میرسیدند.
شلیک سعودیها به زائران بیدفاع ایرانی
همزمان با این فشار برخی از سعودیهایی که چماق در دست داشتند، از پشت مسجد جن به سمت بانوان حمله و شروع به ضرب و شتم بانوان ایرانی کردند. پلیس با آرایش مجدد در دو باند خیابان شروع به حمله به طرف ایرانیان کرد و این بار صدای تیراندازی شنیده میشد. اولین تیرها توسط تفنگهای ضدشورش بود و بعد رگبار گلولههای جنگی به سمت حجاج شلیک شد و بسیاری از زائران مجروح و زخمی و برخی شهید شدند. با شنیدن صدای تیراندازی در آن لحظه، جمعیت پراکنده شد و زائران کوچه پس کوچهها را طی کرده و به پناهگاههایی رفتند تا مورد آسیب قرار نگیرند.
بستن مسیر فرار زائران ایرانی توسط سعودیها
برخی از زائران به سمت کوه پناه برده بودند که نیروهای سعودی در آنجا نیز با چماق به سوی زائران حملهور شده و آنها را مجروح و شهید کردند. برخی هم به پل حجون در حال حرکت بودند که سعودیها این مسیر را بستند و راه فراری برای زائران نبود. جمعیت محاصره شده در منطقه از عقب و جلو توسط پلیس سعودی به صورت وحشیانه حمله کرده و زائران را مجروح، زخمی و به شهادت رساندند.
ضرب و شتم زائران ادامه داشت تا اینکه ایرانیان پناه بردند و متفرق شدند. اما با شهادت زائران ایرانی، نیروهای سعودی حتی به جنازه بانوان ایرانی هم رحم نکردند و اقدام به تفتیش آنها کردند تا زیورآلات آنها را بردارند. بر همین اساس، زائران ایرانی جنازههایی که افتاده بود تا حد امکان به عقب میکشیدند. اما در مسیر هم برخی سعودیها چوب به دست به زائران زخمی حمله کرده و آنها را باز مضروب میکردند. در این شرایط از زیر پل حجون و ساختمانهای اطراف پل حجون همچنان به سوی زوار شلیک میکردند و تعدادی از حجاج در اثر همین تیراندازیها شهید و مجروح شدند.
وقتی زائران فلسطینی و اردنی به داد ایرانیان رسیدند
وقتی زائران ایرانی در برابر جنایات آل سعود پناهی نداشتند و پلیس عربستان راهها را برای فرار زوار بست و گاز خفهکن پرتاب کرد، زائران اردنی و فلسطینی ساختمان و هتلهای خود را به روی ایرانیان باز کردند و سعی در انتقال مجروحان به پناهگاه کردند که ناگهان برق ساختمانهای آنها نیز قطع شد.
پلیس سعودی به آمبولانسها هم شلیک کرد
همان زمان آمبولانسهای هلال احمر با روشن کردن چراغها از طرف بعثه به سمت صف پلیس حرکت کرد و به نزدیک ساختمان اردنیها رساند که البته در مسیر رسیدن به ساختمان اردنیها، شیشههای ماشین آمبولانس شکسته شد. همچنان سعودیها با همه توان برای از بین بردن زائران ایرانی تلاش میکردند. ساعت نزدیک اذان مغرب شد و ایرانیان اعلام کردند که میخواهند نماز را اقامه کنند که باز هم مورد هجوم نیروهای سعودی قرار گرفتند.
در نهایت زائران ایرانی که مورد هجوم سعودیها قرار گرفته بودند، توسط پزشکان کشورمان در مراکز جمعیت هلال احمر مستقر در عربستان درمان شدند و پیکر برخی هم که شهید شده بودند شناسایی و به میهن بازگشتند. بر همین اساس حج تمتع سال ۶۶ به «حج خونین» نیز نام گرفت و زائران داغدار به میهن بازگشتند.
البته این آخرین جنایت عربستان در مواجهه با زائران ایرانی نبود. بلکه سال ۹۴ نیز در حج تمتع، در حالی که زائران کشورمان همزمان با روز عید قربان اعمال حج را به جا میآوردند و به سوی جمرات حرکت میکردند، در خیابان ۲۰۴ و ۲۲۳ در منا به شهادت رسیدند و با توجه به بسته شدن مسیر و نبود تهویه مناسب و حتی آب، زوار در تشنگی روی یکدیگر افتاده و به شهادت رسیدند که البته عربستان همچنان هم در این باره نه تنها گزارش دقیقی نمیدهد بلکه خود را نیز مقصر این فاجعه نمیداند تا آن را جبران کند.
انتهای پیام/