به گزارش مشرق سید پویان حسین پور در رشته توئیتی نوشت: این چندروزه، رفقای عزیزی چه در توییتر و چه در اینستاگرام، اعلام آمادگی کردند برای حضور جهادی در سیستان و بلوچستان و خوزستان و کمک به تأمین آب برای مردم..
اما اینقدر که من از شرایط دو استان فهمیدم، جنس بحران آب بیشتر زیرساختی و مدیریتی‌ست و حضور نیروی جهادی فعلا تأثیری ندارد.
به‌عنوان مثال، در سیستان و بلوچستان، نیاز به تأمین اعتبارات برای تکمیل شبکه آب‌رسانی هست یا در خوزستان، روند مدیریت بر منابع آبی و توزیع آب باید تغییر کند و یا در هردو استان، ناوگان آب‌رسانی سقایی باید تقویت شود و در این موارد، کار زیادی از نیروی جهادی عادی برنمی‌آید.
پس چه کنیم؟!
اول: مطالبه‌گری جدی و پرفشار برای تغییر روندهای مدیریت آب در هر دو استان دوم: ایجاد کمپین‌های جمع‌آوری کمک‌های نقدی مردمی برای تأمین اعتبار فعالیت‌های جهادی تخصصی در حوزه شبکه آب‌رسانی سوم: مطالبه از تمام نهادهای حاکمیتی برای تأمین تعداد بیشتری از تانکرهای آب‌رسان
در مورد اول، با قطعیت عرض میکنم تا وقتی مدیران فعلی در حوزه آب هر دو استان بر سرکارند، اوضاع همین است که هست! و تا وقتی برخی روندها و دستورالعمل‌های اشتباه و مانع تراشی های اجرایی حاکم است، تغییر خاصی در حوزه آب‌رسانی به مردم تشنه سیستان و بلوچستان و خوزستان ایجاد نخواهد شد.
در مورد دوم، هم باید مطالبه‌گری تخصیص اعتبارات ویژه بودجه‌ای به هردو استان صورت بگیرد و هم کمک‌های نقدی مردمی بیشتری در اختیار جهادگران متخصص در حوزه آب‌رسانی قرار بگیرد تا سرعت و کیفیت تکمیل شبکه آب‌رسانی که در حال حاضر کند و محدود است، افزایش پیدا کند.
در مورد سوم هم که نقش مُسَکن در کاهش التهاب آبی را دارد، باید از همه نهادهای لشکری و کشوری که امکانات لجستیکی مثل تانکر آب در اختیار دارند، مطالبه کنیم تا بخشی از این امکانات را در به دو استان خوزستان و سیستان و بلوچستان منتقل کنند تا موقتا کمی از تشنگی مردم کاسته شود.
و البته در کنار سه راهکار فوق، خوب است گروه‌های جهادی تخصصی مربوطه هم یا تشکیل شوند و یا گروه‌های موجود جهادی، دانش و آموزش لازم برای فعالیت در حوزه تخصصیِ احداث شبکه آب‌رسانی که پیچیدگی‌های خاص خود را دارد و با فعالیت‌های عمرانی رایج در حرکت‌های جهادی متفاوت است را کسب کنند.
و حرف آخر اینکه قصه‌ی پرغُصه‌ی آب در دو استان مظلوم خوزستان و سیستان و بلوچستان، نه تازگی دارد و نه به این سادگی و به سرعت قابل حل است اما قطعا و یقینا موضوع لاینحلی نیست و اگر عزم و اراده ملی در مسئولین و مردم ایجاد شود، بسیار زودتر از روند موجود، قابل حل است.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
