به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، این تصاویر خروج جت پلاسما از مرکز کهکشان "قنطورس ای"(Centaurus A) را با دقت ۱۰ برابری و وضوح ۱۶ برابری نسبت به تصاویر قبلی نشان می‌دهد.
سیاه‌چاله‌ها مجموعی از امواج پر قدرت و ذرات را با سرعتی نزدیک به سرعت نور به فضا پرتاب می‌کنند که به آن جت پلاسما گفته می‌شود.
"مایکل جانسن"(Michael Janssen)، ستاره‌شناس موسسه‌ی مکس‌پلانک در آلمان می‌گوید: ما از نزدیک خروج یک جت پلاسما که توسط یک سیاه‌چاله بزرگ به بیرون پرتاب می‌شود را مشاهده می‌کنیم.
تلسکوپ "افق رویداد"(Event Horizon) خروج امواج رادیویی عظیمی از سیاه‌چاله را نشان می‌دهد که وقتی از زمین به آن نگاه می‌کنیم کوچک به نظر می‌رسد. دانشمندان در بیانیه‌ای اعلام کردند که وقتی این تصاویر با ضریب یک میلیارد بزرگنمایی شوند، سیاه‌چاله‌ای به اندازه یک سیب که روی سطح ماه قرار داشته باشد قابل مشاهده است در حالی که جت‌های پلاسمایی منتشر شده از آن ۱۶ برابر از خود ماه بزرگ‌ترند. سیاه‌چاله‌ای که در مرکز کهکشان "قنطورس ای" قرار دارد جرمی معادل ۵۵ میلیون خورشید دارد.
"کهکشان قنطورس ای" که با نام "NGC ۵۱۲۸" نیز شناخته می‌شود یکی از بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین اجرام آسمانی است. این کهکشان در سال ۱۹۴۹ رصد شد.
"ویلگاس"(Maciek Wielgus)، یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: سیاه‌چاله‌ای که در مرکز کهکشان "قنطورس ای" قرار دارد با سیاه‌چاله‌ای که در مرکز کهکشان راه‌شیری قرار دارد بسیار متفاوت است و انرژی بیشتری منتشر می‌کند.
دانشمندان همچنان در حال جستجوی علت به وجود آمدن و خروج این جت‌های پلاسمایی از سیاه‌چاله‌ها هستند. این تصاویر نشان می‌دهد که جت‌هایی که از مرکز سیاه‌چاله دورتر هستند روشن‌ترند. پدیده‌ای که تاکنون توضیحی برای آن وجود ندارد.
محققان در آینده قصد دارند با استفاده از تلسکوپ‌های فضایی اطراف این سیاه‌چاله را در طول موج‌های کوتاه‌تر و با وضوح بیشتر مورد بررسی قرار دهند. هدف نهایی آن‌ها ثبت تصاویری از مرکز سیاه‌چاله است مشابه کاری که برای سیاه‌چاله‌ای در مرکز کهکشان "M۸۷" انجام شده بود.
این تحقیقات در روز دوشنبه ۱۹ ژوئیه در مجله‌ی "Nature Astronomy" منتشر شد.
انتهای پیام
