به گزارش برنا؛ اختلال شنوایی، مشکلات شدید معده و لخته‌های خونی که می‌تواند گانگرن بدهند، معمولا بصورت تیپیک در سایر سوش‌های مولد کووید۱۹ دیده نشده و تابحال تنها در سوش هندی معروف به واریانت دلتا گزارش شده است.
سوش دلتا یا همان B.1.167.2 تاکنون در بیش از ۶۰ کشور ظرف ۶ ماه اخیر دیده شده است. استرالیا، آمریکا و انگلستان از جمله آن هستند و سنگاپور اعلام نموده که ۹۵٪ موارد جدید کووید آن از نوع دلتا است.
البته انگلستان می‌گوید این سوش در حال گسترش نیست و در شایع‌ترین منطقه این کشور که Bolton می‌باشد، بیشتر در جوانان و افرادی که یک دوز واکسن گرفته بودند دیده شده است که نشان از اثر واکسن در شکستن زنجیره انتقال آن دارد، اما هنوز علایم بالینی جدید آن موجبات نگرانی است.
هرچند آمار کووید۱۹ در انگلستان سیر نزولی سریعی پس از موفقیت واکسیناسیون ملی داشت، اما افزایش حدود ۷۹٪ در تعداد موارد جدید ظرف دو هفته اخیر و غالب شدن سوش هندی از نگرانی‌های سیستم بهداشت انگلستان شده است. بنابراین انگلستان ممکن است طرح کاهش قرنطینه خود را از ۲۱ ژوئن به زمانی دورتر به تعویق اندازد.
در هند بر این باورند که سرعت انتقال بالا و کم اثرتر بودن واکسن‌ها از زمره علل گسترش این واریانت است. البته نیاز به تحقیقات بیشتری برای شناسایی علائم و مشخصات جدید این سوش است، کما اینکه مثلا دکتر غفور از بیمارستان آپولو در جنوب هند می‌گوید اخیرا کووید۱۹ با تابلوی اسهال بیشتر از قبل گزارش می‌شود.
البته ۶ پزشک دیگر نیز از هندوستان شیوع علائم درد معده، تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، ناشنوایی و درد مفاصل را بیشتر از سابق دانسته و آن را ناشی از تغییر ژنتیکی ویروس دانسته و آن را مربوط به واریانت دلتا می‌دانند این در حالیست که سوش‌های آفریقای جنوبی و برزیلی تغییر بالینی چندانی نداشتند و تنها سرعت سرایت بالاتر داشتند.
نتیجه می گیریم که سوش هندی را باید جدی گرفت و واکسن سازها به دنبال پاشنه آشیل مشترک آن با سایر واریانت‌ها برای هدف‌گذاری در تولید واکسن باشند. می‌بایست از سرنوشت سوش‌های وارداتی به کشور مطلع باشیم و مکان‌های اپیدمیک آن را در صورت وجود شناسایی کنیم.
سوال این است که اکنون کدام سوش (شناخته شده یا جدید) در کشور غالب موارد جدید را به خود اختصاص می‌دهد؟ و از لحاظ اپیدمیولوژیک و بالینی چه تفاوت‌های با سوش اولیه دارد؟
